Τελικό πόρισμα για το μπλακ άουτ στη Νότια Αυστραλία, ΚΟΛΑΦΟΣ για αιολικά ΚΑΙ πολιτικούς!

Από το greeklignite.blogspot.gr
Στο τέλος Μάρτη 2017 ο Διαχειριστής της Αγοράς Ηλεκτρισμού της Αυστραλίας (Australian Energy Market Operator, ΑΕΜΟ) έδωσε στη δημοσιότητα την τέταρτη και τελική έκθεσή του για το ΓΕΝΙΚΟ μπλακ άουτ της 28ης Σεπτέμβρη 2016, στην πιο πάνω εικόνα βλέπετε το εξώφυλλο. Το τελικό πόρισμα δόθηκε για ανεξάρτητη εκτίμηση στο Καναδέζικο Manitoba HVDC Research Centre του Manitoba Hydro International Ltd. Η αξιολόγηση των Καναδών επιβεβαίωσε πλήρως τα ευρήματα του ΑΕΜΟ, που είναι ΚΟΛΑΦΟΣ, τόσο για τα αιολικά όσο και για τους πολιτικούς, που εντελώς απερίσκεπτα γέμισαν την Πολιτεία της Νότιας Αυστραλίας με αιολικά και διατάραξαν την ασφάλεια ηλεκτροδότησης.

Με τη σημερινή ανάρτηση ολοκληρώνεται ένας κύκλος..
δέκα αναρτήσεων για το Αυστραλιανό μπλακ άουτ, με διαδοχικές αναρτήσεις από την πρώτη στιγμή, στις 30/9/2016, στις 2/10/2016, στις 6/10/2016, στις 9/10/2016, στις 11/10/2016, στις 13/10/2016, στις 31/10/2016, στις 8/1/2017 και στις 17/3/2017. Και το βασικό συμπέρασμα όλων αυτών των αναρτήσεων στηρίζει μια και μόνο μια άποψη: κ.Σταθάκη, το όραμα για μια Ελλάδα γεμάτη αιολικά είναι ένα διαρκές έγκλημα κατά του λαού και του τόπου. Φυσικά η περίπτωση της Αυστραλίας θα μας απασχολήσει ξανά στο μέλλον, καθώς στην εποχή του διαδικτύου ο πλανήτης έχει γίνει απελπιστικά μικρός! Η πρόσφατη ανάρτηση για την παντελή αδυναμία των αιολικών ν' αντικαταστήσουν το 53 ετών λιγνιτικό εργοστάσιο Hazelwood έγινε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η πιο δημοφιλής στο ιστολόγιο, με αρκετά "Μου αρέσει" στο Facebook να έρχονται από την πρώτη ημέρα από το Σύδνεϋ και τη Μελβούρνη.



Το πόρισμα καταλήγει πως η μη αιτιολογημένη ενεργοποίηση των συστημάτων προστασίας των αιολικών είχε σαν συνέπεια να ...
χαθούν απ' το σύστημα 456MW σε οκτώ αιολικά πάρκα και σε χρόνο λιγότερο από επτά δευτερόλεπτα. Η απώλεια τόσο μεγάλης ισχύος είχε σαν αποτέλεσμα την απότομη υπερφόρτωση του διασυνδετήριου καλωδίου τροφοδοσίας απ' την Πολιτεία της Βικτώρια, οπότε ενεργοποιήθηκε η προστασία υπερφόρτωσης και τέθηκε και το καλώδιο με τη σειρά του εκτός λειτουργίας. Το σύστημα της Νότιας Αυστραλίας βρέθηκε να είναι "νησιδοποιημένο", αποκομμένο απ' τις υπόλοιπες Πολιτείες και η ζήτηση ηλεκτρισμού υπερέβαινε κατά πολύ τη διαθέσιμη προσφορά, μ' αποτέλεσμα να μη μπορεί να διατηρηθεί η συχνότητα λειτουργίας του δικτύου και να γίνει το μπλακ άουτ. . 

Μετά το φιάσκο της 28ης Σεπτέμβρη 2016 ο ΑΕΜΟ "ανακάλυψε", και το επισημαίνει στο πόρισμα, όπως το επισημαίνουν κι οι Καναδοί, πως το σύστημα ηλεκτροδότησης έχει πλέον πολύ μεγάλο ποσοστό "ασύγχρονων πηγών", που συνδέονται μέσω μετατροπέα (inverter) και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη αδράνεια (inertia). Όταν λοιπόν αστοχήσουν κάποιες "ασύγχρονες πηγές", όπως συνέβη στις 28 Σεπτέμβρη 2016, δεν υπάρχει δυνατότητα να υποστηριχθεί η διατήρηση της συχνότητας του δικτύου, τα περίφημα 50Hz.

Για να το πούμε μάλιστα σε πιο απλά Ελληνικά, αν το έχω βεβαίως καταλάβει σωστά, το πολύ μεγάλο ποσοστό "ασύγχρονων πηγών", που συνδέονται μέσω μετατροπέα (inverter) και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την απαιτούμενη αδράνεια (inertia), φορτώνει το σύστημα με πολλή "άεργη ισχύ", σαν την "αδέσποτη" που είχε "ανακαλύψει" ο δικός μας ΔΕΔΔΗΕ πέρυσι, στα απανωτά μπλακ άουτ της Ρόδου και της Χάλκης. 

Τι μπορεί να γίνει, κατά τον ΑΕΜΟ και τους Καναδούς, για να προστατευθούν οι πολίτες από νέα μπλακ άουτ; Μα, φυσικά, να υπάρχουν στο σύστημα "σύγχρονες" πηγές, δηλαδή συμβατικά θερμικά ή υδροηλεκτρικά εργοστάσια!!! Εναλλακτικά, να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη και να ξηλωθούν κανονικά, προκειμένου να μπουν στο σύστημα πρόσθετα συστήματα προστασίας από πτώση της συχνότητας, όπως αντισταθμιστές (synchronous condensers) και διατάξεις μετρητών διανυσμάτων τάσης σύγχρονης επικοινωνίας (synchrophasors) για την ταχεία μεταφορά και χρήση των αντίστοιχων δεδομένων μέτρησης του συστήματος.

Μέχρι τώρα ξέραμε πως το κόστος των αιολικών περιλαμβάνει, εκτός απ' τις ανεμογεννήτριες, τα  ατελείωτα χιλιόμετρα δικτύων για να διαχυθεί το πρόβλημα της τυχαιότητας της παραγωγής, το κόστος των "στρεφόμενων εφεδρειών" από εργοστάσια φυσικού αερίου ή πετρελαίου για υποστήριξη της τυχαιότητας της παραγωγής και το κόστος της αποθήκευσης, προκειμένου η τυχαία κι ακανόνιστη καμπύλη λειτουργίας τους να προσαρμοστεί στην καμπύλη ζήτησης φορτίου απ' τους καταναλωτές. Μετά τα παθήματα των Αυστραλών, πρέπει να προσθέσουμε και το κόστος του πιο πάνω εξοπλισμού, που υπό άλλες συνθήκες ΔΕΝ θα ήταν απαραίτητος και τον οποίο βεβαίως κάποιες πολυεθνικές θα τον προμηθεύσουν, σαν τη Siemens και τη Cisco. Θα καταλάβουν ποτέ οι πολιτικοί ποιο είναι το αληθινό κόστος της αιολικής ανοησίας; Μπαααα ..... Μόνη παρηγοριά πως οι πολίτες το έχουν πάρει πια είδηση και παντού στον κόσμο αντιδρούν ενάντια στα αιολικά, τη μόνη "πηγή" ενέργειας που συγκεντρώνει εναντίον της τόσο μεγάλη αντίδραση των πολιτών.