Από ρεκόρ σε ρεκόρ οι εισαγωγές κάρβουνου στην Τουρκία. Στο Υπουργείο της Μεσογείων ακούνε;

Από το greeklignite.blogspot.gr
Όπως φαίνεται στην πιο πάνω εικόνα, πριν 13 μήνες, στις 3 Φλεβάρη 2016, είχα δημοσιεύσει την ανάρτηση "Νέο ρεκόρ εισαγωγής κάρβουνου στην Τουρκία. Προφανώς για να εξάγει ηλεκτρισμό στην Ελλάδα;" Τότε είχαμε Υπουργό Ενέργειας το Σκουρλέτη, που λίγους μήνες αργότερα μας εμφάνισε το ν. 4414/2016 για τη στήριξη των ΑΠΕ, ενστερνιζόμενος πλήρως τον "εθνικό στόχο" της Μπιρμπίλη κι αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως το σύνθημα του Σύριζα "Η ελπίδα έρχεται" ήταν "μια απ' τα ίδια", κούφια λόγια, σαν αυτά που μας φλόμωσε τόσα χρόνια το σάπιο πολιτικό σύστημα, που μας οδήγησε το 2010 στη χρεοκοπία.

Στις 3 Φλεβάρη 2016 η είδηση ήταν πως η Τουρκία αύξησε το 2015 τις εισαγωγές λιθάνθρακα κατά 18% ως προς το 2014, φθάνοντας στα επίπεδα-ρεκόρ των 27,78 εκατ. τόνων. Σήμερα η νέα είδηση, όπως τη μετέδωσε πριν μερικές ημέρες ο PLATTS, είναι πως και το 2016 συνεχίστηκε η αυξητική τάση εισαγωγών βιτουμενιούχου λιθάνθρακα στην Τουρκία, δημιουργώντας νέο ρεκόρ, με 30,42 εκατομμύρια τόνους. Μόνο την τελευταία τριετία οι εισαγωγές της Τουρκίας αυξήθηκαν κατά περίπου 10 εκατομμύρια τόνους.

Κύριος προμηθευτής ήταν..
η Κολομβία, με 15,18 εκατομμύρια τόνους και αύξηση 38% ως προς το 2015. Δεύτερη, πίσω απ' την Κολομβία, ήταν η Ρωσία, με 11,78 εκατομμύρια τόνους και αύξηση 12% ως προς το 2015. Αντίθετα, μειώθηκαν κατά 53% οι εισαγωγές από Νότια Αφρική, πέφτοντας στους 2,32 εκατομμύρια τόνους, το χαμηλότερο επίπεδο απ' το 2013.

Οι εισαγωγές μεταλλουργικού κάρβουνου μειώθηκαν κατά 6% ως προς το 2015, φθάνοντας στα 5,14 εκατομμύρια τόνους. Η μείωση αυτή δείχνει ξεκάθαρα πως οι αυξημένες εισαγωγές βιτουμενιούχου λιθάνθρακα κατευθύνονται κυρίως στην ηλεκτροπαραγωγή.

Η Τουρκία ενισχύει επίσης συνεχώς την παραγωγή του δικού της λιγνίτη και λιθάνθρακα, σε πλήρη αντίθεση με μας, που κοιτούμε να σώσουμε τον πλανήτη απ' τις εκπομπές CO2 και αυτοκαταστρεφόμαστε. Και δεν ...
ενδιαφέρεται καθόλου για το κόστος των δικαιωμάτων εκπομπών, καθώς δεν συμμετέχει στη μεγάλη ληστεία της φορολόγησης των πολιτών για το CO2. 

Πριν μερικά χρόνια τα παπαγαλάκια της "πράσινης ανάπτυξης" μας πιπίλιζαν το μυαλό πως "ο λιγνίτης από το 2013 και μετά δεν θα είναι πια το φθηνό καύσιμο, λόγω των ρύπων που θα πρέπει να πληρώνουμε στο Διεθνές Χρηματιστήριο Ρύπων που μπορεί και να ξεπεράσουν ανά έτος το ένα δισεκατομμύριο ευρώ." Και στις εκτιμήσεις του Οδικού Χάρτη για το 2050, που είχε παρουσιάσει το Μάρτιο 2012 το ΥΠΕΚΑ, προκειμένου να δικαιολογήσει τις επιλογές του για εξοβελισμό του λιγνίτη απ' το ενεργειακό ισοζύγιο, είχε χρησιμοποιήσει ως μεθόδευση την τιμή των €20/τόνο CO2 για το 2020 και ανοδικά στη συνέχεια. Τίποτα απ' αυτά δεν επαληθεύτηκε και οι αρχικά πολύ υψηλές τιμές δικαιωμάτων (άνω των 30€/τόνο) γρήγορα υποχώρησαν, για να βολοδέρνουν από τότε γύρω απ' τα πέντε (5) €/τόνο και να μην πληρώνουν πολλά οι Γερμανοί, αυτοί που έχουν τις περισσότερες εκπομπές στην ΕΕ. Το ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο ωστόσο δεν το γλιτώσαμε, το πληρώνουμε σαν φόρο βλακείας, για να ταΐζουμε το αδηφάγο τέρας του ΕΤΜΕΑΡ.

Την ώρα λοιπόν που εμείς πετούμε λεφτά που δεν έχουμε στα εντελώς αναξιόπιστα αιολικά και υπονομεύουμε την ηλεκτροδότηση της χρεοκοπημένης χώρας, η Τουρκία επενδύει όλο και περισσότερο σε αξιόπιστη ηλεκτροδότηση. Μαντέψτε ποια χαλυβουργία και ποια τσιμεντοβιομηχανία θα είναι πιο ανταγωνιστική στην Ανατολική Μεσόγειο, η Ελληνική ή η Τουρκική;

Εμπρός λοιπόν κ. Σταθάκη, βάλτε κι άλλα αιολικά στη χρεοκοπημένη χώρα, για να κλείσουμε ό,τι έχει απομείνει από βιομηχανία! Το 2017, την ίδια χρονιά που συμπληρώνονται 70 χρόνια απ' την έκδοση του "Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα", του Δημ. Μπάτση.