Καταθέτω 7 σύντομες παρατηρήσεις για το ευρύτερο περιβάλλον και 2 σημαντικές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις για την Ελλάδα που γεννά πλούτο στο πλαίσιο μιας νέας βιομηχανικής πολιτικής που έχουμε ανάγκη.
Σήμερα η βιομηχανία συμμετέχει κατά 8% στο ΑΕΠ της χώρας όταν από την Ε.Ε. έχει τεθεί ως στόχος το 2020 η βιομηχανία να συμμετέχει κατά 20% στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ.
Έχουμε, λοιπόν, πολύ δρόμο μπροστά μας.
Α. Οι 7 παρατηρήσεις..
1. Η δημοσιοποίηση της Λευκής Βίβλου από τον Πρόεδρο της Ε.Ε. Jean-Claude Juncker δείχνει την πανευρωπαϊκή αμηχανία μπροστά στο μέλλον. 5 σενάρια, ένα για κάθε επιλογή. Για την Ελλάδα, η μόνη εναλλακτική είναι το σενάριο 5: «Όλοι μαζί, κάνουμε πολύ περισσότερα». Πιθανή ευρωπαϊκή στασιμότητα σημαίνει πολιτικός θάνατος. Μη αποδεκτή επιλογή.
2. Ο μυθικός Δίας άρπαξε την Ευρώπη, η οποία, όμως, σήμερα κινδυνεύει από το λαϊκισμό, την ακροδεξιά, τον αντιευρωπαϊσμό. Κινδυνεύει, επίσης, από τη μετα-αλήθεια (post-truth) σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Ο ορθολογισμός είναι ιστορική ανάγκη να κερδίσει.
3. Οδηγός μας να γίνει ο Νίκος Καζαντζάκης: «Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ - εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο – Αν χαθεί εγώ θα φταίω.» Στην Ελλάδα της κρίσης, κανένας δεν δικαιούται να παραιτηθεί. Έχουμε υποχρέωση ατομικά και συλλογικά να δράσουμε.
4. Ανήκω στους βαθιά αισιόδοξους που πιστεύουν ότι το μόνο που λείπει από τη χώρα είναι η πολιτική αξιοπιστία (credibility). Όλα τα άλλα μπορούν να βελτιωθούν και να δώσουν σημαντική ώθηση.
5. Είμαι οργισμένος με την κυβερνητική ιδεοληψία, τη διαχειριστική ανικανότητα, τον κομματικό κυνισμό, τη μεταφυσικού χαρακτήρα παλαιοκομμουνιστική αντίληψη ότι υπάρχει ένα πανίσχυρο κράτος που πρέπει να το καταλάβει όλο, με έφοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ.
6. Είμαι φανατικός πατριώτης, Ευρωπαίος κι Έλληνας. Κόντρα στο Brexit και τις πολιτικές Trump, πιστεύω ότι η εθνική και η ευρωπαϊκή εξωστρέφεια και αυτοπεποίθηση είναι βασικά όπλα για να κερδίσουμε.
7. Έχουμε ανάγκη από μεγάλες προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα παράγουν κοινωνικό πλεόνασμα και θα δημιουργούνται από το πάθος για δουλειά και δημιουργία.
Β. Οι 2 Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις
1. Νέο επιτελικό κράτος που δεν ζητά πλέον άλλους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά γεννά θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Αξιοποιεί το outsourcing, για να ασκεί τις αρμοδιότητές του, τις οποίες δεν εγκαταλείπει.
παραΧαρακτηριστικό παράδειγμα η σημαντική διοικητική μεταρρύθμιση στην Περιβαλλοντική Αδειοδότηση με κέρδος για την εθνική οικονομία 80 εκατ. € το χρόνο (45 εκατ. € ιδιωτικός τομέας + 35 εκατ. € δημόσιος τομέας) που υλοποιήσαμε μέσα στο 2014 αλλάζοντας όλο το μέχρι τότε καθεστώς περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Στηριχτήκαμε στους ακόλουθους 3 πυλώνες:
i. Εμπιστευόμαστε τον επενδυτή και δεν ζητούμε να μας παραδώσει άχρηστες περιβαλλοντικές μελέτες. Μειώσαμε τον αριθμό των μελετών από 21.000 το 2012 σε 1.800 το 2014. Χρειάστηκε, όμως, να εκδώσουμε 23 νέα Προεδρικά Διατάγματα και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Ζητάμε πια από τον επενδυτή μόνο να υπογράψει ένα είδος Υπεύθυνης Δήλωσης («Πρότυπη Περιβαλλοντική Δέσμευση – ΠΠΔ») στην οποία περιλαμβάνονται όλες οι εθνικές κι ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές δεσμεύσεις που απαιτούνται για τη λειτουργία της επένδυσης, η οποία αδειοδοτείται αμέσως με την υποβολή της δήλωσης.
ii. Δημιουργήσαμε σύγχρονη ανοιχτή ψηφιακή πλατφόρμα – Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών/G.I.S., στο οποίο καταχωρίσαμε για όλο το δεύτερο εξάμηνο του 2014, όλα τα χαρτογραφικά και ποσοτικά/ποιοτικά χαρακτηριστικά και παραμέτρους της κάθε επένδυσης που υποβλήθηκε. Με τον τρόπο αυτό μπορούσε ο κάθε πολίτης να ελέγξει τη χωροθέτηση και τη λειτουργία της επένδυσης. Η λειτουργία αυτής της ανοιχτής ψηφιακής πλατφόρμας διεκόπη από τη νέα κυβέρνηση, η οποία «κατέβασε» την εφαρμογή από το site του Υπουργείου τους πρώτους μήνες του 2015.
iii. Ολοκληρώσαμε το Προεδρικό Διάταγμα για τη δημιουργία Μητρώου Πιστοποιημένων Ελεγκτών Περιβάλλοντος, ώστε με την ευθύνη του δημοσίου και μετά από αυστηρές διαδικασίες επιμόρφωσης κι εξετάσεων, να δημιουργηθούν στον ιδιωτικό τομέα πολλές νέες θέσεις εργασίας για Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, για όφελος της αειφορίας και της περιβαλλοντικής προστασίας. Σήμερα το κράτος έχει λιγότερους από 30 επιθεωρητές περιβάλλοντος. Με το Μητρώο Πιστοποιημένων Επιθεωρητών θα μπορούσαν να δημιουργηθούν 500-1.000 νέες θέσεις εργασίας χωρίς κανένα δημοσιονομικό κόστος. Το Προεδρικό Διάταγμα συνεχίζει να αραχνιάζει στα συρτάρια του Υπουργείου Περιβάλλοντος και ουδέποτε στάλθηκε για έγκριση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Χάνεται μια ακόμη ευκαιρία, το κράτος αντί να απορροφά θέσεις εργασίας και δημόσια κονδύλια, να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο, προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό κράτος που να γεννάει νέες δουλειές για τον ιδιωτικό τομέα. Προφανώς σε κάποιους αρέσει αντί για ένα κράτος Project Manager να έχουν ένα κράτος γραφειοκρατίας, αναποτελεσματικότητας και κομματισμού.
2. Πλήρης αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων.
Θεωρούμε δεδομένα ότι:
α. Το δημόσιο κρατά το 34% (blocking minority).
β. Στελεχώνει και στηρίζει την αντίστοιχη πανίσχυρη Ρυθμιστική Αρχή (Ενέργειας, Τηλεπικοινωνιών,Αεροδρομίων, Ανταγωνισμού, κ.ά.) και
γ. Έχει ως σημαντικότερο, αλλά όχι μοναδικό κριτήριο, την υψηλότερη οικονομική προσφορά.
Όμως, η κάθε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, περιλαμβάνει με ειδικό συντελεστή βαρύτητας και τις ακόλουθες τέσσερις Ρήτρες:
i. Ρήτρα Απασχόλησης, δηλ. ποιο επιχειρησιακό σχέδιο ή προσφορά, δεσμεύεται για τη δημιουργία των περισσότερων θέσεων εργασίας.
ii. Ρήτρα Τοπικής Ωφελιμότητας, για κάθε χωρικά προσδιορισμένη αποκρατικοποίηση με προσδιορισμό του μεγαλύτερου αριθμού απασχολουμένων από την τοπική κοινωνία.
Στόχος η ύπαρξη τοπικών αντισταθμιστικών ωφελημάτων προκειμένου να δημιουργείται κάθε φορά η αναγκαία τοπική συμμαχία που θα στηρίζει την επένδυση.
iii. Ρήτρα Συμμετοχής στα μελλοντικά Κέρδη δεδομένου ότι σήμερα όλα τα assets της χώρας βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά από πλευράς τιμών. Το μοντέλο αυτό ακολουθήθηκε στις συμβάσεις ερευνών υδρογονανθράκων που κυρώσαμε στη βουλή και λειτουργεί άριστα με αμοιβαίο όφελος τόσο για τον επενδυτή όσο και για το δημόσιο.
iv. Ρήτρα Νέας Γενιάς – Διαγενεακής Αλληλεγγύης. Για κάθε αποκρατικοποίηση, ποσοστό 5% των εσόδων του δημοσίου τοποθετείται σε ειδικό λογαριασμό για τη στήριξη των Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων των ελληνικών ΑΕΙ/ΑΤΕΙ και την ενίσχυση νεοφυών επιχειρήσεων.
Συνοψίζω: Η Ελλάδα μπορεί! Φτάνει να πιστέψουμε σε βαθιές, διαρθρωτικές, Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις και να ενωθούμε σε ένα νέο εξωστρεφή, κοσμοπολίτικο, Προοδευτικό Πατριωτισμό για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου