Από το greeklignite.blogspot.gr
"Energy is the big issue, it costs more than anywhere else, it's less reliable, and you wonder why businesses are worried about reinvesting or spending millions of dollars to refurbish plants here". Τα λόγια αυτά, ενός τοπικού γερουσιαστή, που σχολιάζουν την είδηση του τίτλου, τα λένε όλα: δεν μπορείς να παίζεις με τον ηλεκτρισμό και γενικά την ενέργεια, που είναι η βάση όλης της οικονομίας. Και, δυστυχώς, ακριβώς επειδή η ενέργεια είναι η βάση όλης της οικονομίας, έχει αποτελέσει πεδίο παρέμβασης είτε πανηλίθιων πολιτικών είτε λαμογιών. "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη", που έλεγε κι ο Καλογήρου στον Κούρκουλο ...
"Η χώρα που έβαλε πολλά αιολικά" δεν είναι..
η Δανία, δεν είναι η Γερμανία, δεν είναι καν η Πορτογαλία. Οι χώρες αυτές έχουν διασυνδέσεις δικτύων για να ξεφορτώνονται το τυχαίο και γι' αυτό άχρηστο αιολικό ρεύμα και προς το παρόν αντέχουν τις συνέπειες της ενεργειακής παράνοιας. Η χώρα στην οποία αναφέρομαι είναι η Νότια Αυστραλία, αυτή που οι πολιτικοί νόμισαν πως αρκεί να διατάξουν κάτι κι αυτό θα γίνει, μ' αποτέλεσμα αφενός να έχουν διπλασιάσει την τιμή του ρεύματος για τους πολίτες κι αφ' ετέρου, ακόμα χειρότερα διατάραξαν την ασφάλεια εφοδιασμού: από πέρυσι, κάθε τρεις και λίγο γίνεται κι ένα μικρό ή μεγαλύτερο μπλακ άουτ, καθώς τα αιολικά έχουν αποσταθεροποιήσει την ευστάθεια του δικτύου. Αποκορύφωμα ήταν βεβαίως το Γενικό μπλακ άουτ στα τέλη του περασμένου Σεπτέμβρη, που το ιστολόγιο κάλυψε απ' την πρώτη στιγμή και παρουσίασε και τις τρεις εκθέσεις του Australian Energy Market Operator (ΑΕΜΟ), τις εκθέσεις πλήρους τεκμηρίωσης της παντελούς αποτυχίας των αιολικών να ηλεκτροδοτήσουν τη Νότια Αυστραλία.
Μη αντέχοντας αυτή την απερίγραπτη κατάσταση και μη βλέποντας "φως στο τούνελ", στις 22 Φλεβάρη 2017 η Coca Cola Amatil ανακοίνωσε πως κλείνει το 2019 τις κατασκευαστικές δραστηριότητες που είχε απ' το 1939 στη Νότια Αυστραλία, ιδίως το εργοστάσιο εμφιάλωσης στο Thebarton της Αδελαΐδας, και θα ενισχύσει την παραγωγική ικανότητα του εργοστασίου της στα περίχωρα του Μπρισμπέιν, στο Richlands του Κουήνσλαντ. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, 1600 χιλιόμετρα πιο μακριά -σε ευθεία γραμμή-, σαν να φεύγει το εργοστάσιο απ' την Αθήνα και να πηγαίνει ...
στη Βαρσοβία, για τέτοια απόσταση μιλούμε.
Γιατί πάει η Coca-Cola στο Κουήνσλαντ; Μα επειδή εκεί η ηλεκτροπαραγωγή βασίζεται σε αληθινή, φθηνή και αξιόπιστη ενέργεια, απ' το τοπικό κάρβουνο. 180 θέσεις εργασίας χάνονται για τη Νότια Αυστραλία, κερδίζονται για το Κουήνσλαντ, κερδίζονται απ' την ορθολογική σκέψη.
Η τοπική κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας επεχείρησε φυσικά να κουκουλώσει το θέμα, λέγοντας πως η ανακοίνωση της εταιρείας δεν αναφέρεται στο κόστος ενέργειας. Ωστόσο, "προτού αλέκτωρ φωνήσαι τρις", προδόθηκε από μόνη της, μέσα στον πανικό να προλάβει την πλήρη αποβιομηχάνιση και την απώλεια κι άλλων θέσεων εργασίας υπέρ των διπλανών Πολιτειών: στις 14 Μάρτη ανακοίνωσε άρον-άρον ένα βαρύγδουπο νέο ενεργειακό σχεδιασμό, υποσχόμενη να βάλει την προσεχή δεκαετία 100MW πανάκριβες μπαταρίες για αποθήκευση ηλεκτρισμού, αυτές που ο Μασκ της Τέσλα προσφέρεται να τους βάλει με τιμή-"κοψοχρονιά", 250USD/MWh, που θα "κλειδώσει" την τοπική οικονομία για χρόνια σε μη ανταγωνιστική τιμή ενέργειας σε σχέση με τις γειτονικές Πολιτείες. Ο νέος ενεργειακός σχεδιασμός περιλαμβάνει κυρίως, κι εδώ είναι "το ζουμί", ότι αφενός θα κατασκευάσει κατεπειγόντως ένα νέο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο ισχύος 250MW και θα πάρει "προσωρινά μέτρα ενεργειακής ασφάλειας" ισχύος 200MW. Δεν προσδιορίζονται αυτά τα "προσωρινά" μέτρα και μάλλον σκοπίμως, καθώς μάλλον για ηλεκτροπαραγωγά ζεύγη (Η/Ζ) με πετρέλαιο πρόκειται! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ξαφνικά η τοπική κυβέρνηση ανακάλυψε πως το δίκτυο χρειάζεται και στρεφόμενη αδράνεια, που θα την παρέχει το εργοστάσιο φυσικού αερίου. Και θα διαθέσει και 198 εκατ. δολάρια για ενίσχυση της παραγωγής φυσικού αερίου, προκειμένου αυτό να κατευθυνθεί στην ηλεκτροπαραγωγή.
Απ' την πρώτη ανάρτηση το 2013 έχω γράψει πως όταν βάζουμε αιολικά & Φ/Β καταλήγουμε να καίμε φυσικό αέριο για να έχουμε ρεύμα κι αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Νότια Αυστραλία. Με κόστος που πληρώνει η κοινωνία και η οικονομία, προς όφελος των "επενδυτών", που έβαλαν αιολικά, και τώρα και των αεριάδων. Κανονική αναδιανομή πλούτου, απ' τους πολλούς προς τους λίγους και διάλυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, στο βωμό μιας πανάκριβης και αναποτελεσματικής ιδεοληψίας, που βασίζεται σε επιθυμίες κι όχι σε τεχνολογικά δεδομένα. Τη μόνη υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει πλέον μια τέτοια κυβέρνηση στους πολίτες της είναι να παραιτηθεί και να πάει σπίτι της. Κι επειδή σπανίζουν οι κυβερνήσεις που παραιτούνται και πηγαίνουν σ' εκλογές, -μόνο την κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 θυμάμαι-, την τοπική κυβέρνηση της Νότιας Αυστραλίας θα τη στείλουν σπίτι της οι πολίτες. Σύντομα, πολύ σύντομα. Γιατί και η κοροϊδία έχει όρια ...
Καλό λοιπόν είναι αυτά να τα πουν οι σύμβουλοι στο Σταθάκη, που εξακολουθεί να ονειρεύεται αιολικά, πολλά αιολικά. Τη μόνη τεχνολογία με αξιοπιστία ισχύος 1-2%, τη μόνη τεχνολογία που συσπειρώνει πλέον σ' όλο τον πλανήτη τους πολίτες εναντίον της. Κι εναντίον των πολιτικών που την προωθούν, σε βάρος της κοινωνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου