Δεν είναι νόμιμο ο εργοδότης με μονομερή απόφαση να συμψηφίζει τις οφειλόμενες αποδοχές για υπερωρίες που πραγματοποίησε ο εργαζόμενος, με παροχή ημερών ανάπαυσης (ρεπό) ώστε να αναπαυθεί ο εργαζόμενος αντί να του καταβάλλει τις αντίστοιχες αποδοχές.
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας επιτρέπεται μόνο με τους όρους και τις προϋποθέσεις που προβλέπει το άρθρο 42 του Ν.3986/2011.
Σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, ο εργαζόμενος επιτρέπεται..
για μία χρονική περίοδο (περίοδος αυξημένης απασχόλησης ) να εργάζεται ημερησίως περισσότερες ώρες (έως 10 ώρες) και σε άλλη χρονική περίοδο (περίοδος μειωμένης απασχόλησης) να εργάζεται λιγότερες ώρες αντίστοιχα, ή να χορηγείται στον εργαζόμενο ανάλογη ημερήσια ανάπαυση (ρεπό) ή συνδυασμός μειωμένων ωρών εργασίας και ημερών ανάπαυσης.
Κατά τα διαστήματα αυτά (αυξημένης – μειωμένης απασχόλησης ) καταβάλλονται στον εργαζόμενο οι αποδοχές που προβλέπονται για εργασία 40 ωρών την εβδομάδα, ή αν το ωράριο είναι μικρότερο των 40 ωρών, αντίστοιχη αμοιβή που προβλέπεται για το εβδομαδιαίο αυτό ωράριο (ανεξάρτητα αν κατά την αυξημένη περίοδο εργάζεται περισσότερες ώρες ενώ κατά την μειωμένη περίοδο αντίστοιχα εργάζεται λιγότερες ώρες η αμοιβή είναι η ίδια, ενώ δεν καταβάλλονται προσαυξήσεις).
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας γίνεται είτε σε εξαμηνιαία βάση, είτε σε ετήσια βάση.
Για να μπορέσει όμως να οργανωθεί ο χρόνος εργασίας με τον παραπάνω τρόπο, θα πρέπει να καταρτιστεί επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας ή να υπάρχει συμφωνία του εργοδότη με συνδικαλιστική οργάνωση στην επιχείρηση που αφορά τα μέλη της ή συμφωνία του εργοδότη και του συμβουλίου των εργαζομένων ή συμφωνία του εργοδότη και ένωσης προσώπων.
Επίσης με επιχειρησιακές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις μπορεί να καθορίζεται άλλο σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.
Από τα παραπάνω προκύπτει ευθέως ότι δεν μπορεί ο εργοδότης να χορηγεί ημέρες ανάπαυσης στους εργαζόμενους αντί των αποδοχών που δικαιούνται για τις παραπάνω ώρες που εργάσθηκαν (υπερωρίες) εφόσον δεν υπάρχουν στην επιχείρηση νόμιμοι εκπρόσωποι των εργαζομένων (σωματείο, συμβούλιο εργαζομένων, ένωση προσώπων) έστω και αν συμφωνήσουν όλοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης ή υπάρξουν ατομικές συμφωνίες με κάθε εργαζόμενο χωριστά.
Σύμφωνα με το άρθρο 42 του Ν.3986/2011 οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και οι συμφωνίες περί διευθέτησης του χρόνου εργασίας κατατίθενται στην αρμόδια υπηρεσία του ΣΕΠΕ, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 1876/1990, δηλαδή όπως οι Σ.Σ.Ε – Δ.Α. Κατά τα παραπάνω, η οργάνωση του χρόνου εργασίας σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3986/2011 δεν αποτελεί τροποποίηση ή αλλαγή του χρόνου εργασίας (εφόσον υπαγορεύεται ρητά από ειδική διάταξη νόμου) και δεν εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις περί υποβολής συμπληρωματικού πίνακα προσωπικού.
Τέλος όπως προκύπτει από τα παραπάνω, απαγορεύεται η παροχή εργασίας συνεχόμενες ημέρες χωρίς την χορήγηση εβδομαδιαίων αναπαύσεων για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό να λάβει ο εργαζόμενος αργότερα συνεχόμενες αναπαύσεις, καθόσον το σύστημα αυτό της οργάνωσης του χρόνου βρίσκεται εκτός του θεσμικού πλαισίου του άρθρου 42 του Ν. 3986/2011 και αντίκειται σε διατάξεις αναγκαστικού δικαίου που αφορούν την ανάπαυση του μισθωτού.
Βασίλης Τραϊανόπουλος
Επιθ. Εργασιακών Σχέσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου