Χθες ολοκληρώθηκε και επισήμως αυτό που οι ειδικοί της αγοράς ενέργειας είχαν αποκαλέσει κούρσα των αγωγών, για τον περίφημο νότιο διάδρομο του φυσικού αερίου. Πρόκειται για τον ανταγωνισμό μεταξύ διαφόρων επενδυτικών και πολιτικών προτάσεων που είχαν υποβληθεί για την κατασκευή έργων μεταφοράς φυσικού αερίου στην περιοχή. Και ενώ όταν η κούρσα αυτή ξεκίνησε, ο αγωγός TAP είχε μηδενική πολιτική ή κρατική στήριξη (ακόμη και οι ελληνικές κυβερνήσεις αρχικά υποστήριζαν τον αγωγό ITGI λόγω συμμετοχής σε αυτόν της ΔΕΠΑ) τελικά το έργο με την καλύτερη επιχειρηματική λογική, που διασφάλιζε την καλύτερη οικονομική απόδοση για τους μετόχους και την κοινοπραξία εκμετάλλευσης του κοιτάσματος αερίου στο Αζερμπαϊτζάν (το οποίο και θα μεταφέρεται μέσω του TAP προς την Ευρώπη), ήταν εκείνο που χθες ξεκίνησε να κατασκευάζεται. Ακόμη και η αμερικανική πλευρά, που την τελευταία τριετία εμφανίζεται ως ένθερμος υποστηρικτής του TAP, ή οι Βρυξέλλες, θυμίζουμε ότι επί χρόνια υποστήριζαν το φαραωνικό έργο του αγωγού Nabucco. Μπροστά στην αλήθεια των αριθμών όμως, ενιότε οι πολιτικές σκοπιμότητες υποχωρούν.
Η ελληνική στροφή γύρω από το έργο πάντως ήταν εντυπωσιακή και η ένθερμη υποστήριξη της Αθήνας επισφραγίστηκε με..
το ταξίδι του πρώην πρωθυπουργού Α. Σαμαρά στο Μπακού το Σεπτέμβριο του 2014. Είχαν προηγηθεί εντατικές διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις από τον τότε ΥΠΕΞ Δ. Αβραμόπουλο, τον ΥφΥπεξ Δ. Κούρκουλα, τον τότε ΓΓΔΟΣ του ΥΠΕΞ Π. Μίχαλο αλλά και την ηγεσία του χαρτοφυλακίου της ενέργειας (Μανιάτης, Παπαγεωργίου).
Εκ των τότε συντελεστών, ο μόνος που παρευρέθη στη χθεσινή τελετή εγκαινίων ήταν ο Γ. Μανιάτης, ο οποίος είδε τα στελέχη που επέκριναν σφοδρά τη συμφωνία για τον TAP όταν αυτή εγκρινόταν το 2013 από τη βουλή, χθες να επικροτούν τις θετικές αναφορές στο έργο και τη σημασία του για την ελληνική οικονομία από τον πρωθυπουργό.
Όπως το ίδιο συνέβη και με τον νούμερο ένα ενδιαφερόμενο, δηλαδή τον πρόεδρο του Αζερμπαϊτζάν Ilham Aliyev, ο οποίος έζησε από τον Ιανουάριο του 2015 την απότομη στροφή και τις άκομψες κινήσεις που έγιναν για επαναδιαπραγμάτευση της υπογεγραμμένης και εγκεκριμένης συμφωνίας φιλοξενούσας χώρας επί υπουργίας Π. Λαφαζάνη. Οι απειλές δεν υλοποιήθηκαν και μέσα στους επόμενους μήνες συντελέστηκε η επιστροφή στην πραγματικότητα, ιδιαίτερα μετά και τη στάση που τήρησαν Ουάσιγκτον και Βρυξελλών για το θέμα. Σε αυτό βοήθησε και η ανώμαλη προσγείωση όσων περίμεναν δισεκατομμύρια ρωσικής βοήθειας, με την υπογραφή κάποιας αόριστης συμφωνίας για τον περίφημο Turkish Stream.
Όμως ο Aliyev είχε έναν ακόμη λόγο να μην είναι ένας εκ των αρχηγών κρατών που εμπλέκονται στο έργο που αρχικά είχε σχεδιαστεί να παρευρίσκονται στην τελετή: την εκκρεμότητα και τις κωλυσιεργίες γύρω από την πώληση του ΔΕΣΦΑ. Φαίνεται πάντως ότι και εδώ υπάρχει μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση και σύντομα θα επιλυθούν οι τελευταίες τεχνικές λεπτομέρειες για την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Να σημειωθεί ότι χθες στη Θεσσαλονίκη μπορεί η πολιτική εκπροσώπηση να μην ήταν σε ανώτατο επίπεδο, ωστόσο από επιχειρηματικής πλευράς το παρών έδωσαν ο επικεφαλής της BP Bob Dudley, της Socar Rovnag Abdullayev, της ιταλικής Snam πιθανού μνηστήρα για το ΔΕΣΦΑ Marco Alvera, της βελγικής Fluxys επίσης μνηστήρα για το ΔΕΣΦΑ Pascal de Buck, της Enagas Jesus Fernandez και ο αντιπρόεδρος της ελβετικής Axpo Rudolf Hug.
Χθες πάντως στη Θεσσαλονίκη έγιναν συναντήσεις στο περιθώριο των εγκαινίων τόσο με τον αντιπρόεδρο της Επιτροπής Maros Sefcovic όσο και με τον ειδικό απεσταλμένο του State Department Amos Hochstein. Οι θερμές τοποθετήσεις των δύο αξιωματούχων, οι οποίοι έχουν επίσης εμπλακεί σημαντικά στο έργο του TAP και έζησαν τις διακυμάνσεις και τις αντιφάσεις των τελευταίων 15 μηνών, δείχνουν ότι πλέον τα προβλήματα έχουν ξεπεραστεί. Ακόμη και το θέμα της επικείμενης επίσκεψης Putin, ο οποίος φέρεται μεταξύ των άλλων θεμάτων που κομίζει, να επιθυμεί την επαναπροώθηση του αγωγού South Stream, δε στάθηκε ικανό να χαλάσει το κλίμα.
Άλλωστε πλέον η ρωσική πλευρά φαίνεται να έχει αποδεχθεί το γεγονός ότι εφεξής θα πρέπει να συνηθίσει στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον που δημιουργεί για την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης η έλευση του αερίου των Αζέρων από το 2020.
Ενδεικτική της νέας σελίδας, τέλος, είναι και η είδηση που έγινε γνωστή στο περιθώριο των εγκαινίων ότι το καλοκαίρι πολύ πιθανόν η Ελλάδα να συμπεριληφθεί στη λίστα των λίγων μέχρι στιγμής ευρωπαϊκών κρατών που θα προμηθευτεί μέσω ΔΕΠΑ αμερικανικό φυσικό αέριο, από την εταιρεία Cheniere. Αν και για μικρή ποσότητα από τη spot αγορά, η είδηση δεν παύει να έχει τη δική της συμβολική κυρίως αξία…
ΠΗΓΗ:capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου