Η Central Europe Energy Partners (CEEP) είναι η Ένωση των ενεργειακών και ενεργοβόρων εταιρειών της Κεντρικής Ευρώπης, κάτι σαν τη δική μας ΕΒΙΚΕΝ των ενεργοβόρων βιομηχανιών. Με άρθρο του Προέδρου της, που δημοσιεύθηκε στο Euractiv, προειδοποιεί ευθέως τους πολιτικούς πως το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών CO2 της ΕΕ (Emissions Trading System, ETS) θέτει άμεσα σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις εργασίας στους τομείς της χαλυβουργίας, των διυλιστηρίων, των χημικών και των λιπασμάτων και χρειάζεται επειγόντως αναθεώρηση.
Περιληπτικά και σ' ελεύθερη μετάφραση το άρθρο λέει τα πιο κάτω, που θα μπορούν να συνοψιστούν σε μια παραίνεση προς τους πολιτικούς: "σταματήστε τις ανοησίες με την ενέργεια και το κλίμα".
Στην πρόσφατη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Παρίσι, η καθοδηγούμενη απ' τη Γερμανία ΕΕ ήταν η πρωτοπόρα στις δεσμεύσεις για μείωση κατά 40% ως προς το 1990 των εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" μέχρι το 2030. Αν αυτό μεταφραστεί σε τόννους CO2 ανά κάτοικο, αντιστοιχεί σε περίπου 5 για την ΕΕ και 12 για τις ΗΠΑ. Κι όσο "ευγενή" και να είναι τα κίνητρα της Γερμανικής ΕΕ, η μείωση κατά 40% μπορεί να έλθει μόνο με σοβαρό κόστος για την οικονομία και την κοινωνία.
Η μείωση των εκπομπών απαιτεί σειρά..
επενδύσεων στον πυρήνα της ΕΕ, την ΕΕ-11, οι οποίες με την παρούσα κλιματική πολιτική απλά δεν μπορούν να γίνουν. Και η αναμενόμενη εφαρμογή του συστήματος Market Stability Reserve (MSR), (ενός αποθέματος δικαιωμάτων εκπομπών που τεχνητά θ' αποσυρθεί απ' την αγορά, προκειμένου να διαμορφώσει τεχνητό έλλειμμα δικαιωμάτων εκπομπών και να ωθήσει τις τιμές των δικαιωμάτων σε υψηλότερα επίπεδα), απλά θα ...
κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Ο στόχος της μείωσης των εκπομπών της ΕΕ κατά 20% μέχρι το 2020 ουσιαστικά επιτεύχθηκε ήδη το 2013 και σήμερα είναι κοντά στο 25%. Μέχρι το 2020 θα έχει υπερβεί το 26%, που είναι περίπου 1/3 πάνω απ' το αρχικά σχεδιασμένο. Αλλά αυτά δεν επιτεύχθηκαν λόγω του ETS, αλλά λόγω της τεχνολογικής ανάπτυξης, της βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας και της διάδοσης των ΑΠΕ. Η επιχειρούμενη παρέμβαση στην αγορά δικαιωμάτων εκπομπών θα έχει ως αποτέλεσμα μόνο τη μείωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής βιομηχανίας και την έξοδο εταιρειών απ' την ΕΕ, μεταφέροντας τις εκπομπές CO2 σ' άλλες περιοχές του πλανήτη.
Και το άρθρο καταλήγει πως το κάθε κράτος-μέλος πρέπει να είναι ελεύθερο να έχει το δικό του ενεργειακό μείγμα και ταυτόχρονα να είναι επιλέξιμο για κοινοτική χρηματοδότηση.
Δυστυχώς, το άρθρο αποτελεί μια ακόμα "φωνή βοώντος εν τη ερήμω" της πολιτικής της ΕΕ, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει πρωτευόντως η διατήρηση των "πράσινων" θέσεων της Γερμανικής βιομηχανίας, ενός νέου εξαγωγικού τομέα που συνεισφέρει τόσο στην απασχόληση όσο και στη συντήρηση των εμπορικών πλεονασμάτων της Γερμανίας σε βάρος των "εταίρων".
Απ' το 2010 τα "πράσινα παπαγαλάκια" μας έλεγαν πως οι τιμές των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 θα εκτοξευθούν στα 20, στα 30, στα 50€/t CO2, αλλά η αγορά τα αποτίμησε δεόντως και τα έστειλε προς τα 3€/t CO2. Μετά από συντονισμένη χειραγώγηση της κατά τα λοιπά "ελεύθερης" αγοράς η τιμή ανέβηκε μέχρι τα 8, για να ξανακαταρρεύσει πρόσφατα κάτω απ' τα 5€/t CO2. Κι αυτό μόνο επειδή τις εκπομπές CO2 δεν τις μειώνει το ETS, τις μειώνει πρωτευόντως η ύφεση στην οποία βολοδέρνει η ΕΕ μετά το 2008 και δευτερευόντως ο σχετικά ήπιος χειμώνας λόγω της βελτίωσης των κλιματικών συνθηκών. Το κλίμα του πλανήτη μεταβάλλεται διαρκώς επί 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, δεν ήταν ποτέ σταθερό όπως προσπαθούν κάποιοι ανεγκέφαλοι να πείσουν, καθώς ο ίδιος ο πλανήτης μεταβάλλεται συνεχώς, κι αν τώρα βρίσκεται σε τάση προς το θερμότερο, τίποτα δεν εγγυάται πως σε μια δεκαετία δεν θα είναι και πάλι πιο ψυχρό.
Κι αυτά που λέει η ΕΒΙΚΕΝ της Κεντρικής Ευρώπης είναι τα ίδια που λέει όλη η Ευρωπαϊκή βιομηχανία, που παρακολουθεί ανήμπορη τις ανοησίες των πολιτικών. Σ' ό,τι αφορά τη χώρα μας, τα είπαμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς: μειώσαμε ως χώρα τις εκπομπές CO2 πολύ περισσότερο απ' τις διεθνείς υποχρεώσεις μας, γυρίσαμε τη λιγνιτική μας ηλεκτροπαραγωγή στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και καταλήξαμε, εν μέσω χρεοκοπίας, να αυτοκαταστρεφόμαστε, να εισάγουμε λιγνίτη απ' τη Βουλγαρία, λιθάνθρακα απ' την Ουκρανία, ηλεκτρισμό απ' το λιγνίτη των Σκοπίων, της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Την ίδια ώρα που η Τουρκία κάνει συνεχώς νέα ρεκόρ εισαγωγής λιθάνθρακα -και προφανώς και εκπομπών CO2-, για τον πολύ απλό λόγο πως δεν δεσμεύεται απ' τις ανόητες κλιματικές πολιτικές της ΕΕ.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου