Τον περασμένο Μάιο είχαμε δει το "μυστικό" της σταθερής μείωσης των εκπομπών CO2 της Ιρλανδίας μετά το 2001, ως της μόνης χώρας που το κατάφερε, σε αντίθεση π.χ. με Γερμανία ή Βρετανία. Τώρα η Ιρλανδία είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ, που έσπευσε μετά τη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Παρίσι να δημοσιοποιήσει στις 16/12/2015 ένα πλαίσιο πολιτικής για τη μετάβαση σε ενέργεια χαμηλού άνθρακα στο διάστημα 2015-2030 και με επέκταση μέχρι το 2050.
Ο Υπουργός Ενέργειας της Ιρλανδίας κατά σύμπτωση λέγεται White, οπότε και η έκθεση αναφέρεται ως "Energy White Paper", κάνοντας λογοπαίγνιο τόσο με το όνομα του Υπουργού όσο και με την έννοια της "Λευκής Βίβλου για την Ενέργεια", που είναι ένα δεσμευτικό κείμενο πολιτικής. Η προηγούμενη "Λευκή Βίβλος", ουσιαστικά ένας "εθνικός ενεργειακός προγραμματισμός", είχε δημοσιευθεί το 2007.
Το κείμενο έρχεται ως συνέχεια μιας "Πράσινης Βίβλου" (Green Paper on energy policy), που είχε τεθεί σε διαβούλευση το 2014. Θέτει ως όραμα τη μείωση των εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" το 2050 κατά 80-95% ως προς το 1990 και στο μηδέν ή και "πιο κάτω" το 2100. "Πιο κάτω" προφανώς σημαίνει ...
απορρόφηση εκπομπών άλλων χωρών απ' την ατμόσφαιρα. Το 2100 βέβαια ο White δύσκολα θα βρίσκεται στη ζωή, το ίδιο και όλη η τωρινή κυβέρνηση, οπότε τα μεγάλα λόγια των πολιτικών είναι απείρως πιο εύκολα.
Υπόσχεται επιτάχυνση της ανάπτυξης ΑΠΕ, που τώρα καλύπτουν περίπου 23% της ηλεκτροπαραγωγής. Καθώς τα χερσαία αιολικά έχουν συναντήσει σφοδρή αντίδραση και στην Ιρλανδία, δίνεται προοπτική στην ανάπτυξη Φ/Β, υπεράκτιων αιολικών και ωκεάνιων τεχνολογιών, οι οποίες αναμένεται σταδιακά να ωριμάσουν.
Αναμένεται σταδιακή μείωση της συμμετοχής του κάρβουνου, της τοπικής τύρφης, του φυσικού αερίου και του πετρελαίου στην ηλεκτροπαραγωγή, αλλά το πετρέλαιο και κυρίως το φυσικό αέριο θα παραμείνουν στο ενεργειακό μείγμα. Το νέο πολιτικό πλαίσιο θέτει στο επίκεντρο της ενεργειακής μετάβασης την ενεργειακή απόδοση, με μέτρα όπως η εισαγωγή των "έξυπνων" μετρητών, αντλιών θερμότητας και διαχείριση συστημάτων με κινητή τηλεφωνία.
Η ουσία ωστόσο έρχεται λίγο αργότερα, με σαφές "περιτύλιγμα", όταν διευκρινίζεται πως ένα μέλλον "χαμηλού άνθρακα" σημαίνει:
ριζική αλλαγή συνηθειών των πολιτών, της βιομηχανίας και της κυβέρνησης,
αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας,
παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ,
αντικατάσταση του κάρβουνου και της τύρφης από φυσικό αέριο και τελικά απαλλαγή από ορυκτά καύσιμα,
αύξηση χρήσης ηλεκτρισμού και βιοκαυσίμων για θέρμανση και μεταφορές,
ευρεία χρήση της ανανεώσιμης θέρμανσης των κτηρίων,
υιοθέτηση νέων τεχνολογιών που θα εμφανιστούν.
Και στο Κεφάλαιο 8, που ασχολείται με το κόστος της ενεργειακής μετάβασης, ο κυβερνητικός στόχος είναι ξεκάθαρος: "The costs of the energy transition will primarily be funded by commercial and household investment and charges on energy use, supported by Government initiatives and EU funding. The price of energy is primarily determined by the market. Irish energy prices are influenced by the country’s scale and demography and the fact that we are relatively weakly interconnected. The cost of carbon will grow as future European energy policy measure’s drive the market towards low carbon technologies. - Το κόστος της ενεργειακής μετάβασης θα χρηματοδοτηθεί πρωταρχικά από επενδύσεις των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών και χρεώσεις στη χρήση ενέργειας, υποστηριζόμενες από κυβερνητικά κίνητρα και κονδύλια της ΕΕ. Η τιμή της ενέργειας καθορίζεται κυρίως από την αγορά. Οι τιμές ενέργειας στην Ιρλανδία επηρεάζονται απ' το μέγεθος της χώρας και την δημογραφία και τις σχετικά ελλιπείς διασυνδέσεις. Το κόστος των εκπομπών CO2 θα αυξάνεται καθώς τα μελλοντικά μέτρα της Ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής θα οδηγούν την αγορά σε τεχνολογίες "χαμηλού άνθρακα".
Βαθιά λοιπόν το χέρι στην τσέπη των πολιτών θα βάλει η ενεργειακή μετάβαση, για να χρηματοδοτήσει τις νέες τεχνολογίες και την ενίσχυση των διασυνδέσεων με τη Βρετανία και την ηπειρωτική Ευρώπη. Και τι σημαίνει στην πράξη η "ριζική αλλαγή συνηθειών των πολιτών και της βιομηχανίας"; Σε πολύ απλά Ελληνικά, να βάζουν πλυντήρια όταν φυσά κι υπάρχει επάρκεια ρεύματος, καθώς, όταν δεν φυσά, ο συνδυασμός "έξυπνων" μετρητών και τιμολόγησης θα κάνει τη χρήση ηλεκτρισμού απαγορευτική, τσουρουφλίζοντας την τσέπη. Αν σας φαίνεται "τραβηγμένο", μπορείτε να μελετήσετε την έρευνα Customer-Led Network Revolution Project, που έγινε επί σειρά ετών στη Βρετανία κι ολοκληρώθηκε σχετικά πρόσφατα, την είχαμε περιγράψει τον περασμένο Ιούνιο.
Εν τω μεταξύ η βιομηχανία θα ψάχνει για φθηνή ενέργεια μετακομίζοντας στην Ασία και στις ΗΠΑ, μαζί με τις θέσεις εργασίας, αφήνοντας πίσω μια "οικονομία υπηρεσιών", μια οικονομία όλο και περισσότερο αεριτζίδικη, που θα δυσκολεύεται να ζήσει τους πολίτες. Αλλά μαθημένοι είναι και οι Ιρλανδοί από μετανάστευση, η απέναντι ακτή του Ατλαντικού είναι γεμάτη απ' αυτούς.
Για όποιον δεν το έχει καταλάβει ακόμα, οι Έλληνες το βιώνουμε ήδη: κάναμε ως χώρα τα τελευταία 15 χρόνια ό,τι μπορούσαμε για να μειώσουμε τη συμμετοχή του λιγνίτη στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής και καταλήξαμε να εισάγουμε λιγνίτη απ' τη Βουλγαρία, ηλεκτρισμό απ' το λιγνίτη της Βουλγαρίας, της Τουρκίας, των Σκοπίων. Μειώσαμε μήπως τις εκπομπές CO2 απ' το λιγνίτη; Όχι, απλά τις μετατοπίσαμε στη γύρω γειτονιά, σε χώρες που δεν επηρεάζονται απ' τη ληστρική φορολόγηση του CO2. Ε, σε πιο μεγάλη κλίμακα αυτό κάνει κι η ΕΕ, ακριβαίνει την ενέργεια σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και μετατοπίζει τις εκπομπές CO2, μαζί με τις θέσεις εργασίας, στην Ασία. Και γι' αυτό δεν μπορεί να συνέλθει απ' την ύφεση, 8 χρόνια πλέον μετά την κατάρρευση της Leehman Brothers και την παγκόσμια οικονομική αναταραχή
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου