Σε λιγότερο από δυο μήνες θα γίνει στο Παρίσι η Σύνοδος του ΟΗΕ για το Κλίμα, όπου θα προσπαθήσουν να μας πείσουν πως πρέπει "να σταματήσουμε την κλιματική αλλαγή". Όμως το κλίμα φυσικά κι αλλάζει, δεν ήταν ποτέ σταθερό, αυτό συμβαίνει στον πλανήτη εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Φυσικά κι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν "ακραία καιρικά φαινόμενα" και καλό είναι, όποιος δεν το έχει κάνει, να διαβάσει τη γεωλογία, την επιστήμη που μας εξηγεί πολύ καλά την ιστορία του πλανήτη. Ιδίως να διαβάσει τα κεφάλαια για τη διάβρωση και την αποσάθρωση και το σχηματισμό των ιζηματογενών πετρωμάτων, αυτά που έχουν προκύψει απ' τη δράση των "ακραίων καιρικών φαινομένων" (και φυσικά και των μη "ακραίων"). Από τέτοια ιζηματογενή πετρώματα είναι γεμάτη κι η χώρα μας, ασβεστόλιθοι, μάργες, άργιλοι, άμμοι, χαλίκια υπάρχουν παντού και είναι αποτέλεσμα της διαβρωτικής δράσης που ασκούν τα καιρικά φαινόμενα σ' άλλα πετρώματα.
Ας αφήσουμε τα της γεωλογίας και να επιστρέψουμε στη δαιμονοποίηση των ορυκτών καυσίμων: σήμερα θα δούμε τις καμπύλες ...
κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων τα τελευταία ούτε ένα ούτε δυο αλλά 50 χρόνια, με βάση τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο Statistical Review of World Energy 2015 της ΒΡ, στοιχεία που δημοσιεύονται εδώ κι 64 χρόνια και χρησιμοποιούνται ευρύτατα ανά τον κόσμο. Πρώτη καμπύλη στην αρχή του άρθρου η παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου απ' το 1965 μέχρι και το 2014: έντονα ανοδική, όπως φυσικά αναμενόταν. Το "σκαλοπάτι" που βλέπετε στη δεκαετία του 1970 δεν είναι τίποτ' άλλο απ' την επίπτωση των πετρελαϊκών κρίσεων του 1973 και του 1979. Και βεβαίως απ' το 1980 μειώνεται κι ο ρυθμός αύξησης της κατανάλωσης, είναι εμφανής η αλλαγή της κλίσης, χάρη στα μέτρα εξοικονόμησης που πήρε ο Δυτικός κόσμος.
Δεύτερη καμπύλη η παγκόσμια κατανάλωση φυσικού αερίου απ' το 1965 μέχρι και το 2014: έντονα ανοδική και μάλιστα με σταθερή κλίση, χωρίς ουσιαστική επίπτωση απ' τις πετρελαϊκές κρίσεις, καθώς στη δεκαετία του 1970 η χρήση του φυσικού αερίου και δεν ήταν τόσο διαδεδομένη και η χρήση ήταν σε "ανελαστικούς" τομείς, όπως πχ η θέρμανση κατοικιών. Μια μικρή μείωση με την οικονομική κρίση του 2008 αποδείχθηκε εξαιρετικά πρόσκαιρη, η κλίση της καμπύλης αποκαταστάθηκε πολύ γρήγορα, χάρη και στην επανάσταση του σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ.
Τρίτη καμπύλη η παγκόσμια κατανάλωση κάρβουνου (σε όλες τις μορφές του) απ' το 1965 μέχρι και το 2014: εμφανής η μέτρια ανοδική τάση μέχρι και το 1998, αλλά "κάτι" συμβαίνει στη συνέχεια και η καμπύλη γίνεται πολύ έντονα ανοδική και μάλιστα με μεγαλύτερη κλίση απ' τις καμπύλες φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αυτό το "κάτι" δεν είναι τίποτ' άλλο απ' την έκρηξη της χρήσης του κάρβουνου στην Κίνα και την υπόλοιπη Ασία, που συνοδεύτηκε από έκρηξη της ανάπτυξης της χαλυβουργίας κι έκρηξη στην ανάπτυξη του ΑΕΠ των χωρών της Άπω Ανατολής. Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως με την περυσινή συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας η κατανάλωση κάρβουνου της Κίνας θα συνεχίσει ν' αυξάνεται και θα σταθεροποιηθεί σε επίπεδα που πιθανά κανείς δεν ξέρει πόσα είναι στην πραγματικότητα. Κι ακολουθεί η αύξηση της χρήσης στην Ινδία, που πολύ γρήγορα θα γίνει αυτή η πιο πολυάνθρωπη χώρα του πλανήτη, ξεπερνώντας την Κίνα.
Η 4η και τελευταία καμπύλη, πάντα βασισμένη στα στοιχεία που δίνει το Statistical Review of World Energy 2015 της ΒΡ, είναι οι παγκόσμιες εκπομπές CO2 απ' το 1965 μέχρι και το 2014. Σταθερά ανοδική κι εδώ η τάση, με αύξηση της κλίσης από το 2002, που αντανακλά προφανώς την αύξηση της κατανάλωσης κάρβουνου στην Ασία.
Οι αναρτήσεις μας δημοσιεύονται στο greeklignite.blogspot.gr και στο Facebook, στη διεύθυνση Greeklignite! Πατήστε «Μου αρέσει» (Like) στη σελίδα μας, για να έχετε πιο άμεση ενημέρωση! Και ανοίγετε τις αναρτήσεις, καθώς το Facebook δεν θα σας τις εμφανίζει καθόλου στη ροή αν δει πως δεν τις ανοίγετε.
Έθεσα χθες στη σελίδα στο FB το ερώτημα υπό τύπο αινίγματος: "4 καμπύλες ανοδικές επί 50 χρόνια, αλλά η 5η δεν συμφωνεί κι επιμένει να κινείται οριζόντια. Τι είναι;" Τις 4 καμπύλες τις είδαμε πιο πάνω και την 5η, αυτή που επιμένει να κινείται οριζόντια, τη βλέπουμε στο πιο κάτω διάγραμμα. Είναι η γραμμή τάσης για την προσέγγιση με τη μέθοδο των ελαχίστων τετραγώνων των δορυφορικών δεδομένων μέτρησης της θερμοκρασίας εδάφους του πλανήτη απ' το Φεβρουάριο 1997 μέχρι και το Σεπτέμβριο 2015. Τη βρήκα στο wattsupwiththat.
Επί 224 συνεχόμενους μήνες (18 χρόνια και 8 μήνες) τα δορυφορικά δεδομένα επιμένουν να μη δείχνουν αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, παρά τον καταιγισμό προπαγάνδας για το αντίθετο, για τους "σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς" που μας απειλούν αν δεν βάλουμε αιολικά και Φ/Β και δεν σταματήσουμε τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Φυσικά και η θερμοκρασία μεταβάλλεται, αλλά οι όποιες μεταβολές βρίσκονται στη "σκιά" της μεγάλης ανόδου του 1998, τότε που βλέπαμε στα βουνά ν' ανθίζουν παπαρούνες το Νοέμβριο.
Οπότε τα προφανή ερωτήματα που προκύπτουν είναι:
αφού έχουμε συνεχή αύξηση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, που "ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου", γιατί δεν βλέπουμε αύξηση της θερμοκρασίας;
Αφού έχουμε μεγάλη αύξηση στην κατανάλωση κάρβουνου μετά το 1998, γιατί αυτό δεν επηρεάζει την παγκόσμια θερμοκρασία;
Αφού έχουμε συνεχή αύξηση των εκπομπών CO2 απ' το 1965, γιατί έχουμε οριζοντιοποίηση της καμπύλης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη απ' το 1997;
"Άβολα" ερωτήματα, που ζητούν λογική εξήγηση. Το "Πίστευε και μη ερεύνα" ποτέ δεν συγκινούσε τους Έλληνες
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου