Τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες ενδιαφέρονται να αγοράσουν το 17% του ΔΕΣΦΑ, της κρατικής εταιρείας που ελέγχει το ελληνικό δίκτυο των αγωγών φυσικού αερίου.
Εφόσον κλείσει το ντίλ, τότε θα κλείσει και το συνολικότερο ντιλ, αυτό της έγκρισης από τη Κομισιόν της εξαγοράς του ΔΕΣΦΑ από τη Socar, δίνοντας τέλος σε ένα εννεάμηνο σίριαλ που εκτυλίσσεται κυρίως στις Βρυξέλλες με πάρα πολλά επεισόδεια.
Ποιές είναι λοιπόν οι τρεις ευρωπαϊκές εταιρείες που έχουν χτυπήσει το τελευταίο διάστημα τη πόρτα του ΤΑΙΠΕΔ για το 17% του ΔΕΣΦΑ; Σύμφωνα με ....
πληροφορίες πρόκειται τις εταιρείες διαχείρισης δικτύων από το Βέλγιο (Fluxys), από την Ολλανδία (Gasunie), και μια από την Ιταλία (έχουν ακουστεί τα ονόματα της Infrastrutture Trasporto Gas και της Snam Rete Gas).
Υπό τις παρούσες συνθήκες, το όλο ζήτημα αποκτά πιεστικό χαρακτήρα καθώς μεταξύ άλλων στα τέλη Αυγούστου λήγει η δίμηνη παράταση της εγγυητικής επιτολής που είχε καταθέσει η Socar στα πλαίσια του σχετικού διαγωνισμού. Αρχικά η εγγυητική έληγε στα τέλη Ιουνίου. Μετά τις εκλογές ωστόσο και χωρίς να γίνει γνωστό, μαζί με την κατάρτιση της συμφωνίας πώλησης (Service Purchase Agreement) συμφωνήθηκε και η δίμηνη επέκταση της εγγυητικής μέχρι τα τέλη Αυγούστου.
Το θέμα συζητήθηκε πριν από μια εβδομάδα κατά τη συνάντηση που είχε ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Παναγιώτης Σκουρλέτης με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Socar Energy Greece Anar Mammadov.
Συζητήθηκε συγκεκριμένα η λύση που προκρίνεται από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, ότι αντί για την αγορά του 66% του ΔΕΣΦΑ από τη Socar, όπως προέβλεπε ο αρχικός διαγωνισμός, να κρατήσει η αζερικη εταιρεία το 49% και η ελληνική πλευρά να πουλήσει το 17% σε κάποια τρίτη εταιρεία. Οι πληροφορίες θέλουν την Socar να έχει δεχτεί ένα τέτοιο σενάριο αλλά βέβαια με μικρότερο τίμημα έναντι του αρχικού των 400 εκατ. ευρώ.
Σε μια τέτοια περίπτωση, όπου δηλαδή στα χέρια της Socar θα περάσει μόνο το 49% του ΔΕΣΦΑ, ικανοποιείται και η απαίτηση της Κομισιόν που δεν επιθυμεί μια εταιρεία τρίτης χώρας να αποκτήσει το πλειοψηφικό πακέτο ευρωπαϊκής ενεργειακής εταιρείας διαχείρισης δικτύων. Τα "γιατί" είναι πολλά, και σχετίζονται τόσο με την ασφάλεια του ενεργειακού εφιοδιασμού της ΕΕ, όσο και για να μη δημιουργηθεί προηγούμενο με τη ρωσική Gazprom, που δεν κρύβει ότι έχει παρόμοιες επιδιώξεις.
Θυμίζουμε ότι από το Νοέμβριο του 2014, η πώληση του ΔΕΣΦΑ τελεί υπό την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, που έχει εγείρει πάρα πολλές ενστάσεις ως προς το αν η εξαγορά είναι συμβατή με το κοινοτικό δίκαιο.
Η έρευνα σχετίζεται τόσο με το γεγονός ότι η Socar είναι μια καθετοποιημένη εταιρεία με συμμετοχή στην παραγωγή αλλά και την εμπορία αερίου (απαγορεύεται από το κοινοτικό δίκαιο), όσο και με την συμμετοχή της και μάλιστα με υψηλό ποσοστό στην κοινοπραξία του αγωγού TAP, ο οποίος θα διέρχεται από κοινοτικές χώρες (Ελλάδα, Ιταλία).
Ένα επιπλέον πρόβλημα είναι το management του ΔΕΣΦΑ υπό τη νέα ιδιοκτησία. Επειδή η Socar είναι παραγωγός αερίου, η Κομισιόν ζητάει να ισχύσουν οι πρόνοιες του τρίτου ενεργειακού πακέτου περί ανεξαρτησίας του δικτύου μεταφοράς αερίου από την εταιρεία προμήθειας. Το ευρωπαϊκό μοντέλο ITO (Independent Transmission Operator) σημαίνει ότι εάν η Socar αποκτήσει το 49%, θα υπαχθεί αυτόματα σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της διοίκησης στο ΔΕΣΦΑ.
Σε κάθε περίπτωση, οι συζητήσεις μεταξύ της ελληνικής πλευράς, των αζέρων και των υποψήφιων αγοραστών του 17% του ΔΕΣΦΑ εκτιμάται ότι θα ξεκινήσουν μέσα στις αμέσως επόμενες εβδομάδες.
Σημειωτέον πως στο 66% του ΔΕΣΦΑ που πωλείται περιλαμβάνονται τόσο μετοχές του ΤΑΙΠΕΔ, όσο και μετοχές που ελέγχουν τα Ελληνικά Πετρέλαια μέσω της συμμετοχής τους στη ΔΕΠΑ.
ΠΗΓΗ;energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου