Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν: τέλος εποχής σε μια βιομηχανία που κράτησε αιώνες, καμπανάκι για Ελλάδα.

Το Βρετανικό Υπουργείο Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής έδωσε πριν μερικές μέρες στη δημοσιότητα τα στατιστικά στοιχεία της παραγωγής και κατανάλωσης κάρβουνου για το 1ο τρίμηνο 2015: η παραγωγή ήταν 3,0 εκατ. τόνοι, αυξημένη κατά 7,9% ως προς το 1ο τρίμηνο του 2014. Αντίστοιχα οι εισαγωγές ήταν 11,5 εκατ. τόνοι, μειωμένες κατά 9,1% ως προς το 1ο τρίμηνο του 2014, λόγω χαμηλότερης ζήτησης.

Η παραγωγή προέρχεται κυρίως απ' τα δυο μεγάλα...
ανθρακωρυχεία της UK Coal, το Kellingley στο Yorkshire και το Thoresby στο Nottinghamshire, καθώς και περί τα 25 μικρά επιφανειακά. Πρόκειται για δυο υπόγεια ορυχεία, το πρώτο βάθους 800μ. που ξεκίνησε παραγωγή το 1965 και το δεύτερο βάθους 750μ, που ξεκίνησε παραγωγή το 1925.

Μέχρις εδώ όλα στην ανακοίνωση του Υπουργείου φαίνονται φυσιολογικά. Αλλά, όπως ανακοίνωσε η UK Coal στις 10/7, το ...
ορυχείο Thoresby κλείνει άμεσα και το Δεκέμβριο θα κλείσει και το Kellingley, αφήνοντας τη Βρετανία χωρίς μεγάλα ανθρακωρυχεία, καθώς έκλεισε πριν λίγες μέρες εσπευσμένα και το τρίτο εναπομείναν ανθρακωρυχείο Hatfield Colliery στο Νότιο Yorkshire, που επρόκειτο να κλείσει το 2016. Για τα ορυχεία της UK Coal πρόκειται για το "χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου", καθώς η σχετική είδηση είχε δημοσιευτεί πέρυσι και επαναβεβαιώθηκε το Μάιο 2015, αλλά, μέχρι να γίνει πράξη, πάντα υπάρχει και η προοπτική της αλλαγής σχεδίων.


Η εκμετάλλευση του κάρβουνου στη Βρετανία ανατρέχει στη Ρωμαϊκή εποχή, καθώς υπάρχουν σχετικές αναφορές σε κείμενα. Πιο συστηματική εκμετάλλευση για θέρμανση ξεκίνησε πριν περίπου μια χιλιετία στο Nottinghamshire, αλλά βέβαια η μεγάλη ώθηση δόθηκε με τη βιομηχανική επανάσταση, οπότε το Nottinghamshire έφτασε να έχει 42 ορυχεία και 40 χιλ. ορύχους. 

Η περιοχή του Nottinghamshire και ολόκληρη η βιομηχανία κάρβουνου σημαδεύτηκαν ανεξίτηλα απ' τη μεγάλη απεργία του 1984, τότε που η σύγκρουση των ανθρακωρύχων με τη Θάτσερ βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων όλου του κόσμου. Από τότε η βιομηχανία "πήρε την κάτω βόλτα", καθώς το 1994 οι εισαγωγές κάρβουνου κάλυπταν το 21% των αναγκών, ενώ το 2014 είχαν φτάσει να καλύπτουν το 84%. Τώρα απλά έρχεται η ληξιαρχική πράξη του τέλους εποχής, καθώς η πρόσφατη μεγάλη πτώση των τιμών του λιθάνθρακα στις διεθνείς αγορές έκανε τα βρετανικά ανθρακωρυχεία μη ανταγωνιστικά. 

Το τέλος εποχής στα μεγάλα Βρετανικά ανθρακωρυχεία, το κλείσιμο αρκετών ορυχείων σε ΗΠΑ και Αυστραλία, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Πολωνική βιομηχανία κάρβουνου από πιο φθηνές εισαγωγές, όλα αποτελούν καμπανάκι κινδύνου για κάθε εταιρεία που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο. Καλό θα είναι ν' ανοίξουν τ' αυτιά τους και στη χρεοκοπημένη χώρα όλοι, ν' ακούσουν το καμπανάκι και να προσπαθήσουν να συμμαζέψουν την κατάσταση στη λιγνιτική βιομηχανία της χώρας, που η εποχή της "πράσινης ανάπτυξης" την οδήγησε σε πλήρη αποσύνθεση. Γιατί μόνο ο λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, μπορεί να εγγυηθεί την ηλεκτροδότηση της χρεοκοπημένης χώρας, όχι οι εισαγωγές, που πρέπει να πληρωθούν με χρήμα που δεν υπάρχει.

ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr