Σε μείζον θέμα δεοντολογίας προέβη η ΔΕΗ αρνούμενη να αποδεχθεί τον κ. Γ. Κουτζούκο που όρισε η ΛΑΡΚΟ ως διαιτητή στη συμφωνηθείσα διαδικασία διαιτησίας για την επίλυση των διαφορών γύρω απ' τις χρεώσεις της ΔΕΗ την τριετία 2010 – 2013.
Μία κίνηση που δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά ενισχύοντας παράλληλα την άποψη για προσχηματικές διαδικασίες κατά τις οποίες η Επιχείρηση δεν θέλει να διαπραγματευτεί επί της ουσίας την τιμολογιακής της πολιτική με τους μεγάλους πελάτες της κάνοντας κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της στην ελληνική αγορά.
Κάτι που έρχεται σε αντίθεση και με τις...
εξαγγελίες της κυβέρνησης για τη μείωση του ενεργειακού κόστους αλλά και την ευθεία αναφορά που είχε κάνει ο μέχρι πρότινος ΥΠΑΠΕΝ κ. Παν. Λαφαζάνης στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ.
Μάλιστα το γεγονός ότι η παρέμβαση αυτή της ΔΕΗ γίνεται στο πρόσωπο του κ. Κουτζούκου, ο οποίος είχε διοριστεί ως διαιτητής στην υπόθεση ΔΕΗ – Αλουμίνιον της Ελλάδας με την δικαίωση της δεύτερης, ενισχύει περαιτέρω αυτή την άποψη.
Η επιστολή - παρέμβαση
Η ένσταση της ΔΕΗ καταγράφεται σε επιστολή που υπογράφει ο Πρόεδρος και διευθύνοντας σύμβουλος κ. Εμμ. Παναγιωτάκης στις 20 Ιουλίου προς τον Πρόεδρο και διευθύνων σύμβουλο της ΛΑΡΚΟ κ. Κων. Μπομπή.
Σε αυτή αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Παναγιωτάκης: «Αποτέλεσε δυσάρεστη έκπληξη για τη ΔΕΗ ο ορισμός εκ μέρους της “ΛΑΡΚΟ” του κ. Κουτζούκου ως διαιτητή στη συμφωνηθείσα διατησία για την επίλυση διαφορών μεταξύ των εταιρειών μας. Γνωρίζετε ότι η ΔΕΗ έχει και δημοσίως εκφράσει τη θέση της για το σκανδαλώδες αποτέλεσμα της διαιτησίας μεταξύ της ΔΕΗ και της Αλουμίνιον της Ελλάδος”, στην οποία ο κ. Κουτζούκος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο, χαρακτηρίζοντας και δημοσίως την εν λόγω απόφαση και την κρίση της πλειοψηφίας των διαιτητών ως απολύτως αδικαιολόγητη και αυθαίρετη. Είναι προφανές, συνεπώς, ότι η ΔΕΗ ουδεμία εμπιστοσύνη έχει για την κατά Νόμο απαιτούμενη αμερόληπτη και απροκάληπτη έναντι της στάση του και στη νέα διαιτητική δίκη. Ο παρόλα αυτά ορισμός εκ μέρους σας του κ. Κουτζούκου ως διαητή στην επικείμενη διατησία, όχι μόνο δυναμιτίζει εξ αρχής τη διαιτητική διαδικασία, αλλά επιπροσθέτως ενέχει και χαρατκτηριστικό πρόκλησης εκ μέρους σας προς τη ΔΕΗ».
Καταλήγοντας ο κ. Παναγιωτάκης αφού ζητά την «επίδειξη ελάχιστης ευαισθησίας εκ μέρους του κ. Κουτζούκου» ζητώντας του ουσιαστικά να παραιτηθεί, καλεί τη ΛΑΡΚΟ να ορίσει σε κάθε περίπτωση άλλο διαιτητή.
Η απάντηση - καταπέλτης της ΛΑΡΚΟ
Δύο ημέρες μετά, στις 22 Ιουλίου ο Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΛΑΡΚΟ απορρίπτει το ...αίτημα της ΔΕΗ και σε έντονο ύφος για την «ανεπίτρεπτη παρέμβαση στην αυτονομία της ιδιωτικής βούλησης» της ΛΑΡΚΟ καταγγέλλει για προσχηματική εκ μέρους της ΔΕΗ αποδοχή της παραπομπής της διαφοράς των δύο εταιρειών στη διαιτησία αφού «είτε προσπαθείτε με κάθε τρόπο να αποφύγετε είτε δεν επιθυμείτε την Διαιτησία».
Όπως εξάλλου σημειώνει ο κ. Μπομπής «οι οποιεσδήποτε αρνητικές αξιολογικές κρίσεις για την διαιτητική απόφαση που εκδόθηκε στη διαιτησία μεταξύ τυης ΔΕΗ και της “Αλουμίνιο της Ελλάδος” εκφράστηκαν μόνο απ' την πλευρά σας, επειδή το αποτέλεσμα της δεν σας ήταν αρεστό και ουδεμία σχέση έχουν με την διασφάλιση των απαιτούμενων εκ τους Νόμου δικαιοδοτικών χαρακτηριστικών στο πρόσωπο του ορισθέντος από μέρους μας Διαιτητού κ. Γ. Κουτζούκου έναντι των μερών στη μεταξύ μας Διαιτησία. Εξάλλου, εξ όσων γνωρίζουμε, η εν λόγω διαιτητική απόφαση δεν έχει έως σήμερα ανατραπεί, αντιθέτως δε, η νομιμότητα της έχει αναγνωρισθεί με τον πλέον επίσημο τρόπο με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής».
Μονοπώλιο «βαρίδι»
Η ιστορία πάντως της ΛΑΡΚΟ καταδεικνύει πως οι στρεβλώσεις στην ελληνική αγορά καταδικάζουν ακόμα και εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα να γίνουν παγκόσμιοι παίκτες και κινητήριος δύναμη για την ελληνική οικονομία που σήμερα βουλιάζει στην κρίση.
Και αυτό καθώς η ΛΑΡΚΟ αυτή τη στιγμή είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σιδηρονικελίου στην Ευρώπη και ένας από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς παγκοσμίως.
Ωστόσο αυτή παραμένει ζημιογόνος, κυρίως λόγω του μεγάλου λειτουργικού κόστους και βουλιάζει στα χρέη.
Το 2013 η Εταιρεία δήλωσε ζημιές που έφτασαν τα 51 εκατ. και από τότε η πορεία της δεν άλλαξε προς το καλύτερο. Μάλιστα η εταιρεία οφείλει να επιστρέψει αθέμιτες κρατικές ενισχύσεις ύψους €136 εκατ. σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Τα χρέη έγιναν μετοχές
Το παράδοξο είναι ότι το βασικό βάρος χρεών που σέρνει τη ΛΑΡΚΟ στον βυθό προέρχεται από μια άλλη εταιρεία του δημοσίου, τη ΔΕΗ. Σύμφωνα μάλιστα και με τα όσα η ίδια η ΔΕΗ ανακοίνωσε στο πλαίσιο της ΕΓΣ στις 22.12.2014 η ΛΑΡΚΟ χρωστά στη ΔΕΗ 148,3 εκατ. ευρώ έως τις 31.12.2013 ενώ για το 2014 έχει καταβάλει 22,5 εκατ. ευρώ έναντι 57,3 εκατ. ευρώ.
Χρέη όμως που προέρχονται από το γεγονός ότι η ΔΕΗ χρεώνει τιμές ρεύματος εξωπραγματικές σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνιστές της ΛΑΡΚΟ.
Μία κατάσταση μάλιστα που έχει οδηγήσει τη ΔΕΗ να γίνει σημαντικός μέτοχος της ΛΑΡΚΟ σε ποσοστό 11,45% «συμψηφίζοντας» ουσιαστικά μέρος των παλαιότερων χρεών.
Η υπερχρέωση
Και η ίδια πρακτική συνεχίζεται. Η ΔΕΗ ποτέ δεν προσήλθε σε διαπραγματεύσεις για τα τιμολόγιά της ως όφειλε αλλά επέβαλε ρυθμιζόμενα τιμολόγια καλώντας απλώς τη ΛΑΡΚΟ να συμφωνήσει. Ακόμα και με τις εκπτώσεις που αποφάσισε η ΔΕΗ στις αρχές του 2014 η τιμή που καλείται να πληρώνει η ΛΑΡΚΟ μεταφράζεται σε €56/ΜWh, όταν στην Ευρώπη η τιμή αγγίζει τα 30 ευρώ/ΜWh.
Παρά τις πιέσεις που έχει δεχτεί η ΛΑΡΚΟ δεν έχει ακόμα προχωρήσει σε υπογραφή για το 2014 ενώ μπαίνει σε διαδικασία διαιτησίας για τις οφειλές 2010 – 2013. Όπως όμως φαίνεται και από τις αντιδράσεις της ΔΕΗ, η Δημόσια επιχείρηση ηλεκτρισμού δεν είναι διατεθειμένη να διαπραγματευτεί ουσιαστικά.
Μάλιστα όπως σημειώνουν παράγοντες της αγοράς η συμπεριφορά της στην υπόθεση της ΛΑΡΚΟ είναι ένα παράδειγμα της καταχρηστικής και μονοπωλιακής πολιτικής της.
ΠΗΓΗ:newmoney.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου