Το «Κοινωφελές» Ίδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση Μ.Κ.Ο με την έδρα του στο Πριγκιπάτο στο Λίχνενσταϊν, δεν αποτελεί απλά, ένα από τα μεγαλεία της υποκρισίας. Δεν είναι απλά, μια προκλητική κατασκευή που ευελπιστεί στην απενοχοποίηση, της κατοχής του πλούτου, της ληστρικής ταυτότητας της οικογένειας-ομίλου Λάτση, μέσω του τίτλου της «ευεργεσίας». Συμβαίνει ως στοιχείο μιας τάσης της πλουτοκρατίας να επιδίδονται σε χρηματοδότηση τομέων της υγείας του πολιτισμού και του περιβάλλοντος, σε «αγαθοεργίες» – πλυντήρια φοροελάφρυνσης.
Η πολιτική παρέμβαση στο κτίριο δεν αποτελεί το ελάχιστο από την οφειλόμενη εκδίκηση. Προφανώς δεν αποσκοπεί στο να εγείρει τις ανύπαρκτες ανθρωπιστικές ευαισθησίες της οικογένειας των μαφιόζων, ώστε να επεκτείνουν το Λάτσειο Κέντρο Εγκαυμάτων στο Θριάσιο. Αντιθέτως υποδεικνύει το ...
εφικτό των δυνατοτήτων, μέσω της στοχοποίησης κάθε διεύθυνσης των υπαιτίων δολοφόνων και καταπιεστών. Την προοπτική να χτυπηθεί η αιτία του κακού στο κεφάλι. Με αφετηρία την παρέμβαση στο Κεφαλάρι, διαδήλωση αναρχικών πορεύτηκε ανάμεσα από τις κατοικίες της πλουτοκρατίας, της αστικής πλέμπας, εκεί που η ευμάρεια των πλουσίων καρπώνεται το αίμα και τον καθημερινό ιδρώτα της βιοπάλης χιλιάδων εργαζομένων από τις επιβεβλημένες συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς.
Εκεί από όπου εκπορεύεται η οικονομική αφαίμαξη, διοχετεύοντας την ασφυξία στη κοινωνική επιβίωση. Εκεί που θωρακίζει η μπουρζουαζία την καλοπέραση και τα πλούτη τους απο τα παράγωγα αποτελέσματα τους: Ανθρώπους που επιζητούν την τροφή τους στα σκουπίδια, την εικόνα και το βίωμα της φτώχειας, της ανεργίας του κοινωνικού αποκλεισμού. Η πορεία διέσχισε την περιοχή της Κηφισιάς ταράζοντας την ράθυμη ευεξία της ζωής της αστικής τάξης για της οποίας την ύπαρξη δεχόμαστε φόρο ληστρικές καταδρομές, κρατική τρομοκρατία, εντατικοποίηση στην εργασιακή εκμετάλλευση. Τα ονόματα των νεκρών εργαζομένων της ΕΛ.ΠΕ, του Χ.Δευτεραίου, Ρ.Ντελιλαί του Λ. Αβράμπου και Κ. Μαγγούρα δεν θα γραφτούν σε καμία οδό στην Κηφησιά, θα προσπεραστούν ως ενα εφήμερο ατυχές γεγονός στο βωμό της κερδοφορίας.
Οι ακριβοθώρητοι βαρόνοι της οικογένειας Λάτση συσσωρεύουν δίπλα στα κέρδη τους το εύρος των πληροφοριών και τα χαρακτηριστικά αυτά, που συνοδεύουν και τους μύθους των τεράτων. Πέρα απο την αίγλη που προβάλει η αστική δημοσιογραφεία για την κοσμική Μαριάννα, την πρώην θαλαμηγό “Νεράιδα” που γίνεται πλωτό μουσείο ή τα δεκάδες στρέμματα της κατοικίας στην Εκάλη πίσω από το Ekali Club, η ιστορία της οικογένειας ζέχνει για την εγκληματική της δράση. Ξεκινά καταγράφοντας την δραστηριότητα του μαυραγορίτη Ι. Λάτση κατά την περίοδο της κατοχής. Ο αδελφοκτόνος γκάνκστερ αναρριχάται ταχέως στις ναυτιλιακές και εφοπλιστικές επιχειρήσεις. Πρωτοπορεί με την περιβαλλοντική του συνείδηση με την ίδρυση της Πετρόλα και την εκβιομηχάνιση της Ελευσίνας με αρπαγή 1770 στρεμμάτων κατά την περίοδο της χούντας.
Ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου του ‘74, με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Ι.Λάτσης ως υπόδειγμα «εθνικής αστικής τάξης» τροφοδοτεί με τα δεξαμενόπλοια του με πετρέλαιο την Τουρκία. Είναι γνωστά τα έργα και οι ημέρες του οσο και αυτός χαίρει στο απυρόβλητο την αδηφαγία του και την διαχρονική διαπλοκή του με το ελληνικό κράτος. Οι κατηγορίες που τον βαραίνουν εξαερώθηκαν όπως και οι 14 νεκροί εργάτες την 1 Σεπτεμβρίου 1992 έπειτα απο έκρηξη στην Πετρόλα,όταν έσπασε σωλήνας των εγκαταστάσεων διύλισης.
Έτσι απλά θα εξαερωθούν και οι κατηγορίες για τον διάδοχο μαφιόζο Σπύρο Λάτση. Τι και αν το Συμβούλιο της Επικράτειας έχει κρίνει παράνομη την ανέγερση του The Mall Athens της Lamda Development . Το μεγαλύτερο αυθαίρετο στην Ευρώπη βαφτίζεται Στρατηγική Επένδυση. Ο Λάτσης και ενώ φλερτάρει με μετοχές σε τηλεοπτικά κανάλια, μπορεί επίσης να εγκαταλείπει την Eurobank μεταφέροντας τα 2,5 δις που όφειλε στο δημόσιο χρέος και να αποκτάει παράλληλα και το 11% της Εθνικής. Το Μάρτη του 2014 η κυβέρνηση του Σαμαρά χαρίζει χρέη 660 εκατομμύρια στο Β. Βαρδινογιάννη και 220 εκατομμύρια στο Σπύρο Λάτση.Τα υπόλοιπα χρέη και πρόστιμα είχαν ήδη διαγραφεί με νομοσχέδιο του 2013. Γιατί όχι λοιπόν ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο πρώην πρόεδρος της Κομισιόν να μην φιλοξενηθεί από τον Σπύρο Λάτση στη θαλαμηγό του για να απολαύσει και λίγες μέρες διακοπών και ξεκούρασης.
Το κεφάλαιο δεν μπορεί να κριθεί από την ιθαγένεια του, είναι εχθρός εντός και εκτός συνόρων. Η οικονομία έχει απολέσει την εθνική της ταυτότητα. Το κεφάλαιο, ξεπερνώντας ιδίως βαθμίδες μεγέθους, διέπεται απο διεθνείς κανονισμούς εμπορίου και συμπεριφοράς. Τα έθνη κράτη ενδυναμώθηκαν εις το διηνεκές πάνω στο διεκπαιρεωτικό καθήκον τους μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Αναδιαρθρώνονται διαρκώς στην κατασταλτική ισχύ προς τον εγχώριο πληθυσμό για την θωράκιση του συστήματος. Ο καπιταλισμός βρίσκεται σε ολον τον πλανήτη, εν τη γενέσει ανταγωνιστικός, επεκτατικός και ακόρεστος, κινεί με την βούλα ιστορικών συνθηκών ελέυθερα κεφάλαια και εργατικό δυναμικό και αποδεικνύει ότι μπορεί να υπερβαίνει τους περιοριστικούς δασμούς των συνόρων. Συνεισφέρει σε αυτό ο Π.Ο.Ε και στέλνει το σημαντικό μήνυμα «ότι ο προστατευτισμός δεν είναι αποδεκτός» τεκμηριώνοντας στο ότι η προπαγάνδα του κρατικού παρεμβατισμού διεκδικεί μόνο κομματικούς φρουρούς και ιδεολογική πελατεία.
Προφανώς ο καπιταλισμός δεν είναι ενιαίος, υπόκειται από την ίδια την ανισομέρεια της ανάπτυξης του, σε αντιθέσεις, σε σχέσεις αλληλεξάρτησης και αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Από τις αρχές του ’90 έως το 2008 η εποχή έχει χαρακτηριστεί από την παγκοσμιοποίηση. Την σκυτάλη της συνθήκης κατέχει η δομική καπιταλιστική κρίση, η διαχείριση της οποίας αντλεί από τα ίδια σαθρά συστατικά του καπιταλιστικού οικοδομήματος. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται όπως λέγεται «κατάσταση από-παγκοσμιοποίησης» Προφανώς η εποχή σηματοδοτεί εξελίξεις στις σφαίρες επιρροής, αλλαγές στον χάρτη και ανακατανομή του πλούτου και της ισχύος που επιβάλουν τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα. Πόλεμοι διεξάγονται, ειδικές οικονομικές ζώνες διαμορφώνονται. Ο καπιταλισμός υπάρχει παντού όπως και οι δομικές του ανισότητες, δικτυώνεται και κινείται συνεχώς σε κάθε κράτος στις ράγες του νεοφιλελευθερισμού, με κυρίαρχη ροπή στην Ευρωπαϊκή Ένωση την τραπεζική ενοποίηση, τα δημοσιονομικά σύμφωνα προσαρμογής, τα μνημόνια.
Το θέσφατο της ανάγνωσης παραθέτει την επικυριαρχία της οικονομίας πάνω στην πολιτική. Το κέρδος υπέρ συσσωρεύεται νομοτελειακά σε χέρια όλο και λιγότερων. 1300 δισεκατομμυριούχοι κατέχουν το 75% του παγκόσμιου πλούτου. Το μερίδιο της περιουσίας που κατέχει το 1% παγκοσμίως διαμορφώθηκε στο 44% το 2009, στο 48% το 2014 και θα ξεπεράσει το 50% το 2016. Το 1% των πλουσιοτέρων ανά τον κόσμο θα ξεπεράσει το 2016 εκείνη που κατέχει το υπόλοιπο 99%!
Η ταυτότητα του διαβόητου εγκληματία τραπεζίτη Σ.Λάτση ανακύπτει σε μία διάσταση διεθνούς βεληνηκούς ως ο 144ος πλουσιότερος άνθρωπος στον πλανήτη χαρακτηρίζοντας με απολυτη ευκρίνεια ένα απο τα ονόματα της υπερεθνικής ελίτ και τον ρόλο του στις «αόρατες» κεφαλαιαγορές. Τις επιδιώξεις και την κινητικότητα του διεθνοποιημένου κεφαλαίου: Σπίτια στην Γενεύη, στην Ν.Γαλλία, στην Ν.Υόρκη, και το ανάκτορο Bridgewater House στο Λονδίνο… Οι πολυεθνικές εταιρείες του και το real estate οι πολυάριθμες μετοχές του, κατέχουν μια εξέχουσα θέση στον χρηματοοικονομικό δεικτη της Nasdaq, στα διεθνή χρηματιστήρια, στον χρηματοπιστωτικό τομέα του καπιταλιστικού συστήματος.
Ο όμιλος Λάτση ελέγχει την ναυτιλιακή CMM, την εταιρία ακινήτων CREMS που δραστηριοποιείται στην αγορά της Βρετανικής πρωτεύουσας, στο Λονδίνο την εταιρία κατασκευής σκαφών Privatsea, την εταιρία Lear Jet…κ.τ.λ.. Βεβαίως, το κοινωφελές ίδρυμα John Latsis Public Benefit Foundation και το καμάρι του με την Lamda Development, που δραστηριοποιείται στην ανάπτυξη και διαχείριση ακινήτων και στη N.A. Ευρώπη, η οποία πλέον κερδίσε με το σπαθί της και την δημοπρασία, για την αστική αναπτυξη του Ελληνικού και του παραλιακού μετώπου – κοψοχρονιά. Πλέον οι φιλόδοξοι προσανατολισμοί του τραπεζίτη επενδύουν στην ψηφιακή οικονομία- στο εμπόριο μέσω ηλεκτρονικών πληρωμών μέσω του ομίλου Realize- Viva. Οι off shore του πλάι με την Εθνική , την Alpha και τη Eurobank μπορούν να επαναπαύονται στους φορολογικούς παραδείσους, στα νησιά της Μάγχης.
Αυτό το όνομα είναι συνδεδεμένο μεταξύ άλλων, τόσο για τις δολοφονίες εργατών και την εργασιακή εκμετάλλευση, όσο και με τις βουλές των «ατίθασων» αγορών. Αδιαχώριστο με τον στρατηγικό σχεδιασμό από διακρατικούς και υπερεθνικούς οργανισμούς, από τεχνοκράτες. Στο όνομα των αγορών, στις απαιτήσεις των πιστωτών, υπαγορεύουν τις πολιτικές λιτότητας η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ανεξάρτητη αδιαφανής αρχή της Ε.Κ.Τ και οι γύπες του Δ.Ν.Τ. Η πρωτοκαθεδρία τους δεσπόζει πάνω από το έκαστο κυβερνών πολιτικό προσωπικό των χρεωμένων και χρεοκοπημένων κρατών. Από τους εκάστοτε δεξιούς χίτες και αριστερούς σοσιαλφασίστες, που προσποιούνται σκληρες διαπραγματεύσεις και σχίζουν τα ιμάτια τους για τις λάθος πολιτικές διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, για τα αδιέξοδα της κρίσης του δημοσιονομικού χρέους. Πάνω από τις κυβερνήσεις που επιδίδονται σε αδυσώπητη βορά εναντίον των λαϊκών πληβειακών στρωμάτων, εναντίον των μισθωτών, των ανέργων, του προλεταριάτου και εντείνουν τους δυσμενείς όρους επιβίωσης. Τους βουλευτές «εθνοσωτήρες» που συνυπογράφουν μέσα από τις ληστρικές μνημονιακές πολιτικές την εντατικοποίηση της εργατικής παραγωγής, τις ελαστικές και επισφαλείς συνθήκες. Το «επιχειρηματικό κράτος» για όποιον το προτιμά, που στο δια ταύτα, διαχειρίζεται 1.5 εκ ανέργους ως το πλεονάζον δυναμικό, τη σταθερή απειλή στο χέρι της εργοδοτικής τρομοκρατίας, για την αποδοχή της εντατικοποίησης, την μείωση συλλογικών συμβάσεων και την διαγραφή εργασιακών κεκτημένων. Που ακολουθώντας το μαναντζμεντ του real estate εξασφαλίζει τις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων φορέων ξεπουλώντας οσο το δυνατό φτηνότερα
Ο καπιταλισμός είναι πράγματι μια παραγωγική μηχανή θανάτου. Στα διυλιστηρια των ΕΛ.ΠΕ δολοφόνησαν τους Χ.Δευτεραίου, Ρ.Ντελιλαί, Λ. Αβράμπου και Κ. Μαγγούρα. Για την διερεύνηση των αιτιών του «δυστυχήματος» με ανακοίνωσή τους οι υπουργοί Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας Παναγιώτης Λαφαζάνης και Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, διορίζουν νέο διοικητικό συμβούλιο στην εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε με νέο πρόεδρο τον Στάθη Τσοτσορό. Στο παρελθόν έχει υπάρξει Γενικός Διευθυντής του ΣΚΑΙ, αλλά και ιδρυτής, πρόεδρος και διευθύνων Σύμβουλος των τηλεοπτικών σταθμών ALPHA και POLIS.
Τα μνημόνια που έχουν υπογραφεί ορίζουν βάση αγγλικού δικαίου την μη μονομερή διαγραφή του δημόσιου χρέους και λήψη μέρος των εσόδων μέσω ιδιωτικοποιήσεων. Ενός χρέους που επιτάσσεται να αποποιηθούμε από συλλογική ευθύνη και να αποκηρύξουμε κάθε ρητορική εθνικής ενότητας-σωτηρίας και κοινωνικής ειρήνης. Τόσο για εμάς όσο και για τις επόμενες γενεές. Η Gazprom είναι ο κύριος μνηστήρας για τα EΛΠE, καθως και για ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ. Ο θάνατος των εργατών για τον Όμιλο Λάτση και το ελληνικό κράτος είναι μια σπασμένη σαμπάνια για τα εγκαίνια του ξεπουλήματος. Tο ποσοστό του 35,5% του Δημοσίου ήδη έχει μεταβιβαστεί στο Tαμείο Aποκρατικοποιήσεων και ήδη έχουν οριστεί οι σύμβουλοι για την ιδιωτικοποίηση τόσο των EΛΠE, όσο και ΔEΠA-ΔEΣΦA. Mε δεδομένο πάντα ότι ο ενεργειακός όμιλος ελέγχεται αυτή τη στιγμή, μέσω της Paneuropean (κατέχει το 41,25% των μετοχών) από τον Σπύρο Λάτση.
Σε μια άλλη διάσταση, σε αλληλουχία με τις προηγούμενες αναφορές, σε αυτήν της κοινωνικής δημαγωγίας και των πολιτικών αποπροσανατολισμών παρατηρούμε τους λεονταρισμούς της κυβέρνησης του ελληνικού κράτους. Ο Σύριζα ως κατεξοχήν σφετεριστές του προλεταριάτου και αποσβεστήρες των κοινωνικών κραδασμών, πλέον ως «δια πραματευτάδες» στην τσοχα του ευρωκοινοβουλίου για να τιθασεύσουν τις αγορές, οδεύουν προς την επίσημη επισφράγιση του 3ου μνημονίου. Με την κατασκευή της κοινωνικής νομιμοποίησης, με νωπή την εκλογική ετυμηγορία για την επίσημη κωλοτούμπα.
Ο επαγγελματίας πολιτικάντης ο Π. Λαφαζάνης ανάγεται ως η σκλήρη αριστερή πλατφόρμα που επιδιώκει «ρήξη» με την Ο.Ν.Ε. με το σκληρό νόμισμα του ευρώ. Αναδεύει πάνω στο τραπέζι της κοινωνικής ένδειας, την ρητορική της αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης και της εθνικής επανασυγκρότησης της οικονομίας και παράλληλα προμοτάρει την συμετοχή του ελληνικού κράτους σε πορεία συμμετοχής στην νέα τράπεζα των BRICS. Η Gazprom παραμένει ο κύριος μνηστήρας για τα EΛ.ΠE.
Καμία θεσμική διέξοδος από όποια διαχείριση της εξουσίας, καμία ψευδαίσθηση για εναλλακτικές τακτικές του κράτους που είναι προσδεμένο στις στρατηγικές τροχιές της ελίτ του διεθνούς κεφαλαίου, του Δ.Ν.Τ της Ε.Κ.Τ. και της Ε.Ε. Καμία καλυτέρευση του βιοτικού επιπέδου δεν θα επέλθει από τις νόρμες της «ανάπτυξης». Ο κοινωνικός-ταξικός αγώνας για την καταστροφή κράτους και κεφαλαίου, το διεθνιστικό κάλεσμα για τη βίαιη ανατροπή του καπιταλισμού ακόμα κι αν διαβάλλεται με το χαρακτήρα του «ουτοπικού» έναντι του πολιτικού «ρεαλισμού» (της συνέχισης δηλαδή του αστικού κοινοβουλευτισμού, της ταξικής εκμετάλλευσης, της ιδιοποίησης του κοινωνικού πλούτου στα χέρια του κεφαλαίου), διαρρηγνύει την επιβολή της εκεχειρίας. Χρέος μας η δηλωτική απέχθεια προς κάθε «έντιμο» συμβιβασμό, διαμορφώνοντας το πολιτικό ρεύμα που ορίζει και ιεραρχεί τις πολιτικές κατευθύνσεις και τα αντικειμενικά πεδία αυτά, που θα αποπειραθούν να αναχαιτίσουν τα εγκλήματα κράτους και κεφαλαίου, την κρατική και ταξική τρομοκρατία, την οικονομική αφαίμαξη και λεηλασία της ζωής μας.
Από τις αντιστάσεις που λαμβάνουν χώρα την τελευταία πενταετία, ως ανάχωμα (στην κρατική καταστολή, στη φοροληστρική επέλαση, στη ναζιστική τρομοκρατία, στην εργασιακή εκμετάλλευση, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στη φτωχοποίηση του πληθυσμου, στη κατολίσθηση εργασιακών κεκτημένων), να επισπεύσουμε το πέρασμα στην κοινωνική-ταξική αντεπίθεση. Στις πολιτικές αντιστάσεις που θα εκθέσουν τους κατ’εξοχήν σφετεριστές του προλεταριάτου. Στις πολιτικές και ταξικές διεκδικήσεις, στην επαναφορά των στεγανων πού απώλεσε η κοινωνική ταξική υπαναχώρηση. Μέσα στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας, στις διαδηλώσεις και στις πολικές παρεμβάσεις κοινωνικοποιώντας τις αξίες της ισότητας της αλληλεγγύης της αυτό οργάνωσης, του ίδιου του αντί καθεστωτικού αγώνα. Το πρόταγμα της αταξικής κοινωνίας με κάλεσμα για επιλογή πλευράς. Προσδιορίζοντας τις έννοιες και τα περιεχόμενα σε συμπαγείς πολιτικές θέσεις και προοπτικές. Δυναμιτίζοντας την εντροπία παντού και πάντα. Ωθώντας στους δρόμους της κοινωνικής εξέγερσης και από εκεί επιχειρώντας πάντα το ένα βήμα παραπάνω..
Διαδίδοντας στους προλετάριους την θέση της αυτό οργάνωσης πως τα μέσα παράγωγης είναι δικά μας, ο πλούτος που ιδιοποιούνται είναι δικός μας, παράγεται από το σώμα, τον ιδρώτα τα χέρια μας. Διαδίδοντας το μήνυμα της αντίστασης και της ταξικής πάλης. Με τόλμη και ασέβεια, με ανασύνταξη προς την κατεύθυνση καταστροφικών ρήξεων με τους διεθνείς και εγχώριους θεσμούς, με πολιτική δράση, πολιτική επιχειρησιακή συγκρότηση και ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος, οξύνοντας τον κοινωνικό ταξικό πόλεμο, όπως με ιδεολογική διαπάλη, αναπόσπαστα και με υλικούς όρους. Με απόπειρα τον σχεδιασμό και την στρατηγική που διέπεται από τον κύριο γνώμονα της κοινωνικής επανάστασης
Η καθολική ανατροπή των κυρίαρχων θεσμών έρχεται μόνο με την βία και από τα κάτω, μέσα από τον αδιάλειπτο αντί θεσμικό – αντί καθεστωτικό αγώνα. Αντί του τυχοδιωκτισμού και της αντανακλαστικής διεκπεραίωσης. Από την εμφανή παρουσία, την συγκρότηση και την διεργασία ενός επαναστατικού κινήματος που διαθέτει την βούληση και την παρρησία για να αναλάβει το ιστορικό του καθήκον με προοπτική και ρίσκο. Τη σταθερή επιθυμία, που καθορίζεται από την ευκρίνεια των πολιτικών θέσεων, οι οποίες συγκεκριμενοποιούν, μέσα από το ταξικό αντικαπιταλιστικό πρίσμα, τη στρατηγική διαδρομή προς την εκτέλεση της καρδιάς της εξουσίας. Αντί της ανάθεσης και της άνευρης μετριοπάθειας, αντί της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας, του φόβου, της λήθης, της συνήθειας του θανάτου.
ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 13 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΚΑΤΕΡΓΟ ΤΩΝ ΕΛ.ΠΕ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, 12:00
ΠΡΕΖΑ TV
12-6-2015
ΠΗΓΗ:prezatv.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου