106 δισεκατομμύρια ευρώ έχουν πληρώσει από το 2000 μέχρι το 2013 οι Γερμανοί καταναλωτές με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού για να χρηματοδοτήσουν την "EnergieWende", την Ενεργειακή Μετάβαση, σύμφωνα με το Bloomberg. Πριν από μια δεκαετία το Βέλγιο, η Ολλανδία και η Ιταλία είχαν πιο ακριβά τιμολόγια ρεύματος από τη Γερμανία, αλλά, πλέον, σύμφωνα με τη Eurostat, η Γερμανία, αν συμπεριληφθούν όλοι οι φόροι και οι επιδοτήσεις, έχει τα δεύτερα πιο ακριβά τιμολόγια στην Ευρώπη, πίσω μόνο απ' τη Δανία.
Μεταξύ 2005 και 2010 οι τιμές για τα νοικοκυριά αυξάνονταν με ετήσιο ρυθμό ...
4,3%, αλλά μετά το 2011 η κατάσταση χειροτέρεψε και οι αυξήσεις τρέχουν με 7%.
Το πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα της Ενεργειακής Μετάβασης είναι ότι η τιμή για τους απλούς καταναλωτές, τα νοικοκυριά, τα εμπορικά, τις μικρές βιομηχανίες αυξάνεται, αλλά, ταυτόχρονα και η χονδρεμπορική τιμή στην αγορά μειώνεται, υπάρχει μια "ψαλίδα" στις τιμές, που "ανοίγει" συνέχεια. Και όχι μόνο πέφτει η τιμή στη χονδρική, αλλά, όταν φυσάει πολύ κι έχουν περίσσεια απ' το τυχαίο αιολικό ρεύμα, οι τιμές μπορεί να πάρουν και αρνητικό πρόσημο! Ποια είναι η φυσική σημασία ενός αρνητικού πρόσημου στις τιμές; Ότι οι Γερμανοί είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν τους γείτονες, Ολλανδούς, Βέλγους, κλπ, για να ανοίξουν τους διακόπτες στα σύνορα και να επιτρέψουν στους Γερμανούς να ξεφορτώσουν το αιολικό ρεύμα, ανακουφίζοντας τα δίκτυά τους υψηλής τάσης. Η κατάσταση αυτή έχει μειώσει το λειτουργικό περιθώριο των οκτώ μεγαλύτερων ηλεκτροπαραγωγών από 15% το 2004 σε μόλις 5,4% το 2013.
Ποιος κερδίζει απ' αυτή την κατάσταση; προφανώς όχι οι καταναλωτές, προφανώς όχι οι μεγάλοι ηλεκτροπαραγωγοί, κερδίζουν μόνο όσοι εισπράττουν τις επιδοτήσεις των αιολικών κι οι γείτονες των Γερμανών, που είτε παίρνουν φθηνή ενέργεια είτε εισπράττουν τέλη διέλευσης για τα δίκτυά τους. Ενδεχομένως οι Γερμανοί πολιτικοί να νομίζουν ότι μπορούν να ρευματοδοτήσουν τη βιομηχανία τους με τα αιολικά, αλλά θα βρεθούν προ πολλών εκπλήξεων.
Ποια είναι η πιο φθηνή πηγή ηλεκτροπαραγωγής στη Γερμανία; Μα φυσικά ο λιγνίτης, ο δικός τους "μαύρος χρυσός", ο "Schwarze Gold", όπως η ίδια η Γερμανική Κυβέρνηση ανέβασε το Δεκέμβριο σε σελίδα της για την ενέργεια στην Ανατολική Γερμανία, λέγοντας ότι είναι ένας σημαντικός παράγοντας για το ενεργειακό μείγμα της χώρας στην εποχή της Ενεργειακής Μετάβασης.
Σύμφωνα με ανάλυση του Bloomberg, με την κατάσταση που διαμορφώνεται στη Γερμανική αγορά, τις τιμές των καυσίμων και τις τιμές των δικαιωμάτων εκπομπής CO2, οι παραγωγοί κερδίζουν περίπου 5€/MWh καίγοντας λιγνίτη και λιθάνθρακα, αλλά χάνουν περίπου 17€/MWh καίγοντας φυσικό αέριο, με αποτέλεσμα να μειωθεί κατά 31% από το 2010 η χρήση των εργοστασίων φυσικού αερίου. Με τις τωρινές τιμές τα εργοστάσια φυσικού αερίου προβλέπεται να "μπαίνουν μέσα" τουλάχιστον μέχρι το 2018 και η ανησυχία για την αύξηση των εκπομπών CO2 είναι διάχυτη, αλλά όχι σε όλους:
"Με την πάροδο του χρόνου η αγορά θα κατευθύνει τις επενδύσεις σε τεχνολογίες χαμηλού άνθρακα", είπε στέλεχος της Σουηδικής Vattenfall, που έχει επενδύσει στο λιγνίτη της Ανατολικής Γερμανίας. "Μέχρι τότε, ενέργεια στη Γερμανία όταν δεν έχει ήλιο κι όταν δεν φυσάει θα δίνει το κάρβουνο. Ο λιγνίτης είναι η μόνη φθηνή, εγχώρια πηγή ενέργειας, διαθέσιμη σε μεγάλες ποσότητες στη Γερμανία, που παρέχει ενέργεια όλο το 24ωρο. Κάθε μέρα, κάθε νύχτα, κάθε βδομάδα, κάθε ΣαββατοΚύριακο".
Τ' άκουσες λοιπόν Μανιάτη τι λένε στη Γερμανία; Ο λιγνίτης δίνει τη φθηνή κι αξιόπιστη ενέργεια κι είναι ο δικός τους μαύρος χρυσός. Εσύ τρέξε να βρεις αέριο, για να βγάλουμε το χειμώνα. Και να παρακαλάς να μην κλείσουν οι Δυτικοί τις βάνες του ρώσικου αερίου, γιατί ο Πούτιν μάλλον δεν πρόκειται να τις κλείσει ...
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου