Βρισκόμαστε στη Μύκονο. Η θάλασσα του Αιγαίου είναι καθαρή, γιατί αυτοκαθαρίζεται. Μικροοργανισμοί που ζουν στο νερό αφαιρούν τη μόλυνση, τρώγοντάς την. Όμως αυτό απαιτεί χρόνο.
Η νέα τουριστική σεζόν ετοιμάζεται να ξεκινήσει στη Μεσόγειο. Όμως οι ακτές της ίσως να κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή. Τα ναυτικά ατυχήματα προκαλούν πετρελαιοκηλίδες που δεν είναι εύκολο να αφαιρεθούν από την επιφάνεια της θάλασσας.
Ένα φορτηγό πλοίο με εκατοντάδες τόνους ντίζελ βρήκε σε βράχια και βούλιαξε. Πετρέλαιο χύθηκε στη θάλασσα. Τα πλωτά φράγματα και τα σκάφη με τα ειδικά σάρωθρα αποτελούν τον συνήθη τρόπο καθαρισμού της επιφάνειας.
Ο ωκεανογράφος Βασίλης Μαμαλούκας-Φραγκούλης εξηγεί: «Υπάρχουν περιορισμοί στις δυνατότητες που έχει η μηχανική αντιμετώπιση μιας πετρελαιοκηλίδας.
στην Αυτή η τεχνολογία έχει τους περιορισμούς της. Πρώτα, τα πλωτά φράγματα δεν μπορούν να εμποδίσουν ολόκληρη την ποσότητα και στη συνέχει τα μηχανικά μέσα δεν μπορούν να περισυλλέξουν μικρές ποσότητες, όπως είναι ένα φιλμ πετρελαίου».
Ο καθαρισμός των διαρροών είναι δύσκολος. Όμως το να περιμένουμε πότε οι θαλάσσιοι μικροοργανισμοί θα φάνε τη μόλυνση δεν αποτελεί επιλογή. Μήπως τα βακτήρια μπορούν να τραφούν ταχύτερα; Ένα ευρωπαϊκό ερευνητικό πρόγραμμα που συντονίζεται από την Ελλάδα ίσως έχει την απάντηση.
«Το κύριο αντικείμενο του ερευνητικού προγράμματος Kill Spill είναι να δημιουργήσουμε καινούριες τεχνολογίες που ουσιαστικά καθιστούν τους θαλάσσιους μικροοργανισμούς που διασπούν το πετρέλαιο να το κάνουν πολύ πιο νωρίς, καθώς επίσης και σε μεγαλύτερους ρυθμούς, ώστε να έχουμε μια πολύ καλύτερη αποτελεσματικότητα», σύμφωνα με τον καθηγητή Βιοχημικής Μηχανικής στο Πολυτεχνείο Κρήτης Νικόλα Καλογεράκη.
Τι χρειάζεται λοιπόν για να αφαιρέσουμε μια πετρελαιοκηλίδα με απλό τρόπο και με σεβασμό στο περιβάλλον; Περνάμε στο εργαστήριο. Οι ερευνητές προχωρούν σε εξομοίωση διαρροής πετρελαίου. Ψεκάζουν το νερό με βιοδιασπώμενο σπρέι από φυτικό λάδι για το αναμίξουν με το πετρέλαιο.
«Ο ψεκασμός με το επιφανειοδραστικό δεν εξαφανίζει το πετρέλαιο. Απλά το σπάει σε σταγονίδια, στα οποία οι μικροοργανισμοί μπορούν να επιτεθούν για να το καθαρίσουν», σύμφωνα με τον μικροβιοτεχνολόγο του πανεπιστημίου του Ούλστερ Ρότζερ Μάρτσαντ.
Για τη δημιουργία αυτών των βακτηρίων δεν χρειάζεται η χρήση βιοτεχνολογίας. Οι μικροοργανισμοί εμφανίζονται στη θάλασσα όποτε σημειωθεί διαρροή πετρελαίου. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να βοηθήσουμε τα βακτήρια να μεγαλώσουν ταχύτερα.
Ο θαλάσσιος μικροβιολόγος Μιχαήλ Γιακίμοβ μας εξηγεί τη διαδικασία: «Παίρνουμε ένα δείγμα μολυσμένου θαλασσινού νερού. Το φέρνουμε στο εργαστήριο και καλλιεργούμε μικροοργανισμούς. Αφού δημιουργήσουμε μια μεγάλη βιομάζα βακτηρίων, τα ψεκάζουμε στην πετρελαιοκηλίδα. Έτσι, επιταχύνουμε τη φυσική διαδικασία του θαλάσσιου αυτοκαθαρισμού».
Για να διατηρήσουν τα βακτήρια σε εγρήγορση, οι ερευνητές τους παρέχουν φώσφορο και άζωτο. Για το λόγο αυτό, εφηύραν σωματίδια που παρέχουν αυτά τα συστατικά ακριβώς εκεί που χρειάζεται στη μολυσμένη θάλασσα. Όπως λέει ο περιβαλλοντικός μικροβιολόγος Φιλίπ Κορβινί, «αν μπουν μια φορά στο νερό, τα βακτήρια αποκτούν διατροφικές απαιτήσεις. Για παράδειγμα, στερούνται φωσφόρου και αζώτου».
«Ουσιαστικά, η επαφή με θρεπτικά συστατικά θα δημιουργήσει κι άλλα βακτήρια. Έτσι, θα μπορέσουμε να διασπάσουμε το πετρέλαιο πολύ πιο αποτελεσματικά», συμπληρώνει ο βιοχημικός Πατρίκ Σαγκαλντιάν.
Τα βακτήρια τρώνε το πετρέλαιο, το πλανγκτόν τρώει τα βακτήρια και η τροφική αλυσίδα στη θάλασσα συνεχίζεται. Αυτός ο φυσικός τρόπος καθαρισμού των πετρελαιοκηλίδων αναμένεται να καταστεί διαθέσιμος στο εγγύς μέλλον.
www.killspill.eu
(euronews.gr)
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου