ΣΑΝ ΕΧΤΕΣ PETROLA 1996 ΚΑΙ ΕΛΠΕ 2013

ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΕΙΣ  ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ

ή «ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ ΕΞΟΔΟΙ»

Σε μια περίοδο έντονης οικονομικής αβεβαιότητας και έντονου ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο, οι μεγάλες Επιχειρήσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη προσπαθούν να βρουν τρόπους για να εκτονώσουν τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται στην δραστηριότητά τους στον βιομηχανικό και εμπορικό τομέα.

Του

ΜΕΛΙΓΚΟΤΣΙΔΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ Π.Ο.Ε.Δ.Χ.Β.

Οι επιχειρήσεις επιστρατεύουν στις στελεχιακές δυνάμεις τους και αξιοποιούν κάθε δυνατότητα που τους παρέχεται για να ελέγξουν το κόστος και να αυξήσουν την παραγωγικότητα και συνεπώς τα κέρδη τους.

Η σύγχρονη τεχνολογία σωστά αξιοποιούμενη παρέχει τη δυνατότητα βελτίωσης της παραγωγής προς όφελος στη σχέση κέρδους κόστους όμως ταυτόχρονα δημιουργεί και πλεόνασμα εργατικού δυναμικού με όλες τις συνέπειες που επιφέρει.

Οι Επιχειρήσεις με χαμηλό οικονομικό προφίλ προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν το κόστος με έλεγχο των μεγεθών που μπορούν να αλλαχθούν και αυτά μπορεί να είναι: το κόστος των πρώτων υλών, το κόστος των πάγιων εξόδων, το κόστος συντήρησης και το κόστος μισθοδοσίας του προσωπικού. Την ίδια πορεία ακολουθούν και μεγαλύτερες επιχειρήσεις με σχετικά διαφορετικές προτεραιότητες που εξαρτώνται από το τεχνολογικό τους επίπεδο.

Το πιο ελαστικό μέγεθος που μπορεί να τροποποιηθεί είναι αυτό της μισθοδοσίας του προσωπικού.  Γι΄ αυτό και είναι το πρώτο που δέχεται την επίθεση του ελέγχου. Οι περισσότερες επιχειρήσεις στον Ελλαδικό χώρο Δημόσιες και Ιδιωτικές έχουν κατά καιρούς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εφαρμόσει έλεγχο στις δαπάνες για μισθοδοσία του προσωπικού. Από Συνδικαλιστική πλευρά αυτή είναι και η πιο ενδιαφέρουσα διάσταση που πρέπει να δούμε. Αφορμή για αυτή την προσέγγιση μας δίνει το Πρόγραμμα «Εθελουσίας Εξόδου» που εφαρμόζει σήμερα η ΠΕΤΡΟΛΑ.

Πάγια τακτική στα Προγράμματα εθελουσίας εξόδου από όπου και αν εφαρμόστηκαν ήταν κάποιο ελκυστικό πακέτο αποζημίωσης για το προσωπικό που θα αποχωρούσε και αυτό αποτελούσε το βασικό κίνητρο.

Στην ΠΕΤΡΟΛΑ όμως δεν συμβαίνει μόνο αυτό. Δεν αρκεί να είναι ελκυστικό το πακέτο αποζημίωσης πρέπει να πεισθούν με κάθε τρόπο οι εργαζόμενοι γι΄ αυτό. Οι Προϊστάμενοι και οι Διευθυντές έχουν αναλάβει το ρόλο να απομονώσουν κάποιους συναδέλφους και να τους εξηγήσουν ιδιαιτέρως πως πρέπει να φύγουν τώρα που τους συμφέρει η αποζημίωση. Να γιατί στην επικεφαλίδα η φράση «ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟΣ» μπήκε σε εισαγωγικά.  Το κλίμα που επικρατεί μέσα στην επιχείρηση είναι αποκαρδιωτικό γιατί καλούνται με αυτόν τον ψυχολογικά εκβιαστικό τρόπο να εγκαταλείψουν την δουλειά τους 210 άνθρωποι που κάποιοι από αυτούς έζησαν 20 και 24 χρόνια το εργοστάσιο αυτό και έδωσαν ψυχή και σώμα για να το φέρουν μέσα στις κορυφαίες βιομηχανίες της χώρας μας.

Όμως επικράτησαν οι επιλογές κάποιων «Τεχνοκρατών» οι οποίοι φέρουν ακέραια την ευθύνη για ότι θα προκύψει ή θα συμβεί στο μέλλον αφού αυτοί καλώς ή κακώς συνεκτίμησαν τις παραμέτρους και αποφάσισαν να δώσουν αυτές τις «λύσεις» που έκριναν σωστές για να εξυγιάνουν δήθεν την Επιχείρηση.  Βέβαια ακόμα δεν έχουμε πεισθεί ότι μια βιομηχανία που έρχεται 2η σε πωλήσεις το 1994 και 22η σε καθαρά κέρδη την ίδια χρονιά και μάλιστα με λειτουργία των μονάδων μόνο για 8 μήνες (μετά την ανακατασκευή της μονάδας αργού συνέπεια της πυρκαϊάς του Σεπτέμβρη του 1992).

Μετά από αυτή την «ημερομηνία σταθμό» άρχισε το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του Διυλιστηρίου το οποίο εμείς οι Συνδικαλιστές του χώρου ζητούσαμε πολλά χρόνια πριν. Η έναρξη των εργασιών για τον εκσυγχρονισμό και την ανακατασκευή του Διυλιστηρίου ενθάρρυνε τους εργαζόμενους και έδωσε νέες προοπτικές για το μέλλον τους. Εξακολουθούμε να ζητάμε την ολοκλήρωση των επενδυτικών προγραμμάτων για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας και ταυτόχρονα τον προγραμματισμό νέων επενδύσεων για παραγωγή νέων προϊόντων που θα καθιστούσαν ανταγωνιστικότερη την επιχείρηση. Να όμως που σήμερα καλούνται να αποχωρήσουν αυτοί που έστησαν ουσιαστικά για 2η φορά την επιχείρηση.  Ολόκληρα Τμήματα αποδεκατίζονται στη μισή τους δύναμη. Βασικοί παράγοντες ασφαλείας αγνοούνται ή υποβαθμίζονται. Η συρραφή οργανογραμμάτων με οριακές οργανικές θέσεις με πρότυπα που δεν λαβαίνουν υπ΄ όψη τους τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου χώρου αποτελούν τραγικό λάθος. Η ανάληψη της ευθύνης γι΄ αυτές τις επιλογές δεν σημαίνει ότι εκλείπει το θέμα. Η ευθύνη θα είναι διαρκώς απαιτητή και το μόνο που εύχομαι είναι να μην αναζητηθεί ποτέ. Ειλικρινά το εύχομαι.

Το μεγάλο θέμα της Συντήρησης των Εγκαταστάσεων και των Μονάδων είναι ένα άλλο φλέγον ζήτημα που απασχολεί όσους υπεύθυνα το ζουν καθημερινά. Η αναδοχή έργου σε εργολάβους για όλα τα έργα δεν αποτελεί πανάκεια που καλύπτει όλες τις ανάγκες Συντήρησης. Το θέμα του κόστους της εργολαβίας είναι το λιγότερο που μας απασχολεί από καθαρά οικονομική πλευρά και την ευθύνη την αναλαμβάνουν όσοι εμπλέκονται σ΄ αυτό, όμως δεν μπορεί να μην μας απασχολεί ο συσχετισμός κόστους-ποιότητας αφού το χαμηλό κόστος συνεπάγεται εξ΄ ίσου και χαμηλότερη ποιότητα έργου.

Όλα αυτά που αναφέρθηκαν αποτελούν μια μικρή μόνο αναφορά σε ένα θέμα που πρέπει να κοινοποιηθεί προς κάθε κατεύθυνση και για να προβληματίσει όλους τους συναδέλφους για τις σύγχρονες μεθόδους που χρησιμοποιεί η εργοδοσία ξεκινώντας από τις φαινομενικά ανώδυνες παρεμβάσεις που έχουν σαν κατάληξη την ψυχρή απροκάλυπτη επίθεση για να επιτύχει τους σκοπούς της.

Έτσι και η ΠΕΤΡΟΛΑ ξεκίνησε από τις Εθελουσίες εξόδους και τελικά απειλεί να εφαρμόσει τον νόμο για ομαδικές απολύσεις σε ποσοστό 2%. Το λόγο επιτέλους πρέπει να τον έχει το Σωματείο που πρέπει να δραστηριοποιηθεί με όλες τις δυνάμεις που μπορεί να διαθέσει για να αποτρέψει τέτοιες δυσάρεστες εξελίξεις.

ΠΗΓΗ : ΔΙΫΛΙΣΤΗΡΙΑ & ΧΗΜΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ - ΙΑΝΟΥΡΙΟΣ – ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1996

ΔΗΜΙΝΙΑΙΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΔΙΫΛΙΣΤΗΡΙΑ & ΤΙΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ – σελ. 17 - 18