Σήμερα 9 Μάη 2013 τιμούμε τη μνήμη και τους αγώνες των δικών μας νεκρών, των ανθρώπων της εργατικής τάξης που πάλεψαν για τη βελτίωση της θέσης του εργαζόμενου στη κοινωνία. Σήμερα τιμούμε μια ημέρα με βαρύ ιστορικό φορτίο.
Σαν σήμερα στις 9 Μάη του ’36 κορυφώνεται η μεγάλη απεργία και 30.000 εργαζόμενοι συνοδευόμενοι από πλήθος λαού κατακλύζουν τους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης. Μαζί με τους καπνεργάτες τάσσονται και αρτεργάτες, ομυλεργάτες, υφαντουργοί, τσαγκαράδες, αυτοκινητιστές, εργάτες του ηλεκτρισμού, του χάρτου, του δέρματος και άλλων κλάδων. Η αστυνομία εξαπολύει συνεχείς επιθέσεις και αποκρούεται από τους απεργούς. Ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων Ντάκος δίνει την εντολή για πυρ εν ψυχρώ και λίγα λεπτά μετά πέφτει νεκρός ο πρώτος απεργός, ο αυτοκινητιστής Τάσος Τούσης. Ο θάνατος του απεργού ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων με την εργατική τάξη της χώρας να απαιτεί την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων και την πτώση της κυβέρνησης Μεταξά. Η βία όμως δεν σταματά. Για 36 ώρες η πόλη είναι στα χέρια των διαδηλωτών και η αστυνομία που έχει αποσυρθεί στα αστυνομικά τμήματα, μετά την άρνηση του στρατού να ταχθεί κατά των απεργών, βγαίνει και πάλι στους δρόμους προκαλώντας νέο αιματοκύλισμα της πόλης. Πάλι ο διοικητής Ντάκος διατάζει πυρ, με τελικό αποτέλεσμα 12 νεκροί εργάτες, όλοι τους νέοι άνθρωποι από 20 έως 26 χρόνων.
Όταν μαθεύτηκε το μακελειό οι καμπάνες του Αγίου Δημητρίου και άλλων εκκλησιών χτυπούσαν σε όλη την πόλη και ο λαός έβγαινε στους δρόμους προκαλώντας μια λαϊκή εξέγερση, μια αυθόρμητα παλλαϊκή απεργία στη Θεσσαλονίκη που αγκάλιασε όλα τα στρώματα.
Τα γεγονότα του Μάη του ’36 απέδειξαν με τον πιο σαφή τρόπο ότι οι εξουσιαστικές δυνάμεις είχαν ξεκάθαρους στόχους, η δικτατορία του Μεταξά προετοιμαζόταν παρά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις γεγονός που μαρτυρά και η επίσκεψη – αστραπή του ίδιου του Μεταξά στη Θεσσαλονίκης στις 7 Μαΐου και που επικυρώνει το σχέδιο καταστολής.
Πρόκειται για ιστορικά γεγονότα γραμμένα με αίμα. Ο Μάη του 36 εκφράζει τη δυναμική του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος. Από εδώ, από τη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 29 Απριλίου 1936 οι 12.000 καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης, εκ των οποίων το 70% ήταν γυναίκες, ξεκίνησαν τη μεγάλη απεργία, που επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.
Σήμερα, 77 χρόνια από τον Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη, ο Μάης του 2013 μας βρίσκει όλους τους εργαζόμενους να παλεύουμε για το αυτονόητο δικαίωμα στην εργασία και για την αποτροπή καταπάτησης των εργασιακών μας δικαιωμάτων που κυβερνήσεις και Τρόικα με τα Μνημόνια τους έχουν εξαθλιώσει εργαζόμενους, ανέργους και συνταξιούχους.
Σήμερα 77 χρόνια μετά δηλώνουμε πως οι αγώνες του ’36 μας εμπνέουν για τις δικές μας μάχες. Για μάχες που καλούμαστε να δώσουμε όλοι μαζί, για αγώνες που πρέπει να συνεχίσουμε να δίνουμε στο όνομα της ιστορίας μας αλλά και στο πρόσωπο των παιδιών μας.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Ενώνουμε τις φωνές μας και αντιστεκόμαστε στις βίαιες αλλαγές που μας επιβάλλουν. Στα εξοντωτικά τους σχέδια, στις αντεργατικές τους πολιτικές.
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
Συνεχίζουμε να διεκδικούμε, Σεβασμό στα εργατικά δικαιώματα, Νέες Θέσεις Εργασίας, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, αξιοπρεπείς μισθούς , την επανάκτηση των ασφαλιστικών, κοινωνικών και δημοκρατικών μας δικαιωμάτων.
Οι αγώνες του ’36 μας εμπνέουν και μας υπενθυμίζουν πως πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για να βάλουμε τέλος στην εξαθλίωση που μας οδήγησαν. Να βάλουμε τέλος στο ξεπούλημα της Ιστορίας μας, των χρόνιων κατακτήσεων μας, των εκβιαστικών διλλημάτων που σαν θηλιά μας επιβάλλουν.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Τα Συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, όλοι μαζί, ενωμένοι θα συνεχίσουμε να δίνουμε τους αγώνες μας απέναντι στις υφεσιακές, αδιέξοδες και αντιαναπτυξιακές Κυβερνητικές πολιτικές των μνημονίων.
Όλοι μαζί σήμερα δίνουμε μάχη, μια μάχη που είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε.
Όλοι μαζί σήμερα, εδώ μπροστά στο μνημείο του εργάτη, τιμούμε τους 12 νεκρούς και τους 300 τραυματίες του Μάη του ’36, τιμούμε τους χιλιάδες εργάτες που έδωσαν πραγματική μάχη για τις διεκδικήσεις και τα δικαιώματα τους.
Σήμερα τιμούμε την ιστορία της πόλης μας, την αιματοβαμμένη και περήφανη σελίδα της εργατικής μας ιστορίας.
ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
ΠΗΓΗ:ekth.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου