«Για έναν Μαρξιστή δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επανάσταση είναι αδύνατον να γίνει, χωρίς επαναστατική κατάσταση, μα κάθε επαναστατική κατάσταση δεν οδηγεί σε επανάσταση».
Β.Ι.Λένιν, «Η χρεωκοπία της Β’ Διεθνούς».
Είναι ένα ερώτημα κατά πόσον υπάρχουν, και πολύ περισσότερο θα μείνουν, Μαρξιστές στον ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ακόμα ερώτημα, είναι εάν υπάρχει «επαναστατική κατάσταση» στην Ελλάδα, αν και όλα δείχνουν ότι οι «επαναστατικές συνθήκες», έτσι όπως έχουν οριστεί από την επιστήμη της πολιτικής φιλοσοφίας, διαμορφώνονται, και δεν αποκλείεται να υπάρξουν. Άλλωστε, ο οικονομικός νέο-φιλελευθερισμός κάνει τα πάντα για να τις δημιουργήσει. Το εάν, βέβαια, η «επαναστατική κατάσταση» στην Ελλάδα οδηγεί αναπόφευκτα σε επανάσταση, και μάλιστα σε επανάσταση βαθιάς αλλαγής του ίδιου του οικονομικο-πολιτικού συστήματος, είναι άλλο θέμα. Το μόνο που μπορεί να διαπιστώσει κανείς σήμερα είναι τα μεγάλα σκαμπανεβάσματα στις λαϊκές διαθέσεις και διαμαρτυρίες. Άλλοτε ανεβαίνουν κατακόρυφα, και άλλοτε πέφτουν στο ναδίρ, με αποτέλεσμα να εκδηλώνεται κλίμα άκρατης απαισιοδοξίας, ιδιαίτερα στην Αριστερά, η οποία έτσι όπως έχει «εκπαιδευτεί» από την κομματική Σχολή του «Ιστορικού Υλισμού», περιμένει από στιγμή σε στιγμή την επίθεση στα Χειμερινά Ανάκτορα. Ωστόσο, το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Το καλύτερο για την Αριστερά πάντως, θα ήταν να είναι προετοιμασμένη για «Μαραθώνιο», παρά για «κατοστάρι» στη «μεγάλη πορεία» προς τα Χειμερινά Ανάκτορα.
Κυβέρνηση Κερένσκι;
Φαίνεται ότι κάποιοι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, όλα αυτά τα βλέπουν, τα έχουν κατανοήσει, και μάλλον ετοιμάζονται να γίνουν μια νέα –αλα ελληνικά- σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Κερένσκι. Για να το ελληνοποιήσουμε, είναι αυτό που καταλογίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι θα γίνει ένα νέο-ΠΑΣΟΚ. Προς το παρόν, τίποτε δεν έχει κριθεί απόλυτα όσον αφορά τον προσανατολισμό που θα πάρει το πολυτασικό αυτό «κόμμα» (;).
Κάθε μέρα που περνά όμως, τόσο με τις στελεχώσεις των κρίσιμων τομέων (π.χ. οικονομική πολιτική, σύμβουλοι Τσίπρα, κ.λ.π.) όσο και με τις πολιτικές τοποθετήσεις Τσίπρα, γίνεται ολοένα σαφέστερο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση εξουσίας. Δηλαδή, δύναμη διαχείρισης και όχι διαμαρτυρίας, όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η επόμενη κυβέρνηση. Και στο πλαίσιο αυτό βάζει όλο και πιο πολύ νερό στο κρασί της επαναστατικής φρασεολογίας του.
Να σημειωθεί ότι δεν είναι λίγοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι βλέπουν το συγκεκριμένο κόμμα να λειτουργεί ως «ατμομηχανή» μιας «νέας αστικής επανάστασης», που για πολλούς έχει ανάγκη σήμερα η Ελλάδα. Κρατήστε την αυτή την άποψη. Κυκλοφορεί πολύ, και θα «φορεθεί» ακόμα περισσότερο. Εξάλλου, ίσως αποδειχτεί ότι έχει βάση.
ΠΑΣΟΚικός εσοδισμός
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου