Υπάρχουν λέξεις που τα λένε όλα. Σαν εκείνες που χρησιμοποίησε την Παρασκευή η Κριστίν Λαγκάρντ στη σύνοδο του Eurogroup στη Λευκωσία: κακή διεθνής διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα, μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, επιμήκυνση. Λόγια που μέχρι τότε θεωρούνταν ταμπού, το γκρέμισμα των οποίων επέφερε στο δράστη ψόγο και χλευασμό από τους υπερασπιστές των μνημονίων.
Οι δηλώσεις της επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ανατρέπουν όντως τα πάντα. Μέχρι την Πέμπτη ίσχυε μια αδιαπραγμάτευτη ακολουθία των γεγονότων: Πρώτα θα ψήφιζε η ελληνική Βουλή το νέο πρόγραμμα περικοπών του προϋπολογισμού κατά 11,7 δισεκατομμύρια ευρώ, ύστερα θα έπρεπε να αρχίσει να το υλοποιεί «κατά πειστικό τρόπο» και μόνο μετά θα μπορούσε να γίνει κουβέντα μεταξύ της Αθήνας και της τρόικας για πιθανή επιμήκυνση.
Λίγες λέξεις της κ.Λαγκάρντ έφτασαν λοιπόν για να φέρουν τα πάνω κάτω. Το ερώτημα από τότε δεν είναι πλέον, αν θα έρθει η επιμήκυνση, αλλά αν αυτή θα συνοδευτεί και από άλλα μέτρα, που θα επιταχύνουν την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Έτσι κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος το οικοδόμημα του τρόμου που είχε κτισθεί τους τελευταίους μήνες γύρω από την Ελλάδα με στόχο να εξαναγκάσει τους πολιτικούς της να πουν «ναι» στη μετατροπή της χώρας σε οικονομικό «προτεκτοράτο».
Ταυτόχρονα επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπήρχε ποτέ μια κεντρικά κατευθυνόμενη στρατηγική της grexit. Οι εκβιασμοί, όσο φρικτοί και να ήταν, απέβλεπαν στη «συμμόρφωση» των απείθαρχων, ή μάλλον «ανίκανων» πολιτικών, όχι στην αποβολή της χώρας από τη νομισματική ένωση.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου