Σύμφωνα με μελέτη, του 2005, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, «ο διαφορικός πληθωρισμός στην Ελλάδα (σε σχέση με τις άλλες χώρες-μέλη της Ε.Ε.) οφείλεται περισσότερο στη μεταβολή των ποσοστών κέρδους στις εγχώριες αγορές αγαθών και υπηρεσιών (δηλαδή στις αγορές των λεγόμενων μη εμπορεύσιμων -στη διεθνή οικονομία- αγαθών και υπηρεσιών) και λιγότερο στη μεταβολή του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος.
Οι βασικότερες διαπιστώσεις της μελέτης αυτής είναι οι ακόλουθες :
1. Το ποσοστό απώλειας ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας μεταξύ Ιανουαρίου 1999 και Δεκεμβρίου 2004, μετρούμενο ως μεταβολή των σχετικών τιμών καταναλωτή, είναι το έβδομο μικρότερο τόσο έναντι των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης όσο και έναντι ενός αριθμού 23 χωρών που διατηρούν τις μεγαλύτερες συναλλαγές με την Ευρωζώνη. Τη μεγαλύτερη απώλεια ανταγωνιστικότητας, υπερτριπλάσια της Ελλάδας, υφίσταται η Ιρλανδία, και ακολουθούν -με ποσοστά μεγαλύτερα της Ελλάδας- η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και άλλες τέσσερις χώρες.
2. Αυτή η απώλεια ανταγωνιστικότητας οφείλεται στη μεγαλύτερη απόκλιση (αύξηση) τιμών στην Ελλάδα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η διαφορά αυτή, με βάση τον αποπληθωριστή του ΑΕΠ, είναι στην Ελλάδα κατά 1,5% μεγαλύτερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
3. Το 1,5% του πληθωρισμού πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο οφείλεται κατά 67% στη μεταβολή των περιθωρίων κέρδους, κατά 20% στη μεταβολή των εμμέσων φόρων και κατά 13% στη μεταβολή του εργασιακού κόστους.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου