Οι τιμές του φυσικού αερίου κινούνται εσχάτως πάνω σε ένα κύκλο διαταραχής, καθώς επηρεάζονται είτε από τις αλλαγές του καιρού, είτε από τις εκάστοτε αλλαγές της ρότας των τάνκερς που μεταφέρουν αμερικανικό LNG. Για παράδειγμα, την τελευταία ημέρα συναλλαγών στον ολλανδικό κόμβο TTF, την προηγούμενη εβδομάδα, τα συμβόλαια για παραδόσεις..
Φεβρουαρίου σημείωναν σημαντική πτώση στον απόηχο της είδησης ότι οι ολλανδικές αρχές σχεδιάζουν τον προσωρινό διπλασιασμό της παραγωγής στο κοίτασμα του Χρόνινγκεν. Έως τώρα, την κατάσταση στην Ευρώπη που δεν φρόντισαν να φροντίσουν οι θεσμικοί ηγήτορές της στις Βρυξέλλες, σώζει ο έως τώρα μάλλον ήπιος χειμώνας, σε αντίθεση με τις αρχικές προβλέψεις των μετεωρολόγων που μιλούσαν για σκληρές συνθήκες παγωνιάς εξαιτίας της Λα Νίνια.Έτσι, η ζήτηση δεν ξεπερνά τα όρια που μπορεί να αντέξει η Ε.Ε. που εισάγει το 40% των αναγκών της από την Ρωσία και συντηρεί συνθήκες επίπλαστης νηνεμίας στις ευρωπαϊκές αγορές. Θυμίζουμε πως στην αρχή του φθινοπώρου, οι αναλυτές προεξοφλούσαν μια ζοφερή χειμερινή περίοδο για τις οικονομίες των χωρών-μελών και τους πολίτες τους, καθώς τα αποθέματα φυσικού αερίου ήταν απείρως χαμηλότερα από τους μέσους όρους τους των τελευταίων 5- 10 ετών.
Ας φανταστούμε απλώς το ποια θα ήταν η κατάσταση σήμερα, εάν επαληθεύονταν οι προβλέψεις για βαρύ χειμώνα, καθώς στο τέλος του περασμένου Δεκεμβρίου οι αποθηκευμένες ποσότητες αερίου στην Ευρώπη ανέρχονταν στο ισοδύναμο των ελαφρώς υψηλότερα των 600 τεραβατωρών. Σύμφωνα με μετρήσεις, στην περίπτωση που ίσχυε το αρχικό σενάριο για τον καιρό αυτά τα αποθέματα θα μειώνονταν κάτω από τις 200 τερβατώρες έως το τέλος Μαρτίου, ενώ εάν επικρατήσει ένας ακόμη πιο βαρύς χειμώνας, τα αποθέματα θα μειώνονταν στο ισοδύναμο των περίπου 90 τερβατωρών. Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για νέα ιστορικά χαμηλά!
Ο πανικός που θα ξεσπούσε θα ήταν άνευ προηγουμένου, από τη στιγμή, μάλιστα, που η Ε.Ε. δεν έχει καταφέρει ακόμη, ύστερα από τόσους μήνες κρίσης να βρει μια αξιόπιστη, έστω βραχυπρόθεσμη λύση για την κρίση και αντ΄αυτού άγεται και φέρεται από τα «καπρίτσια» του καιρού που προκαλούν την τραμπάλα των τιμών, τις διαθέσεις της Ρωσίας, τις γεωπολιτικές εντάσεις και τα συμφέροντα των Αμερικανών εξαγωγέων LNG.
Μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα εάν η Ευρώπη έχει γλυτώσει τα χειρότερα; Σε καμία περίπτωση. Αρκεί μια ραγδαία επιδείνωση των καιρικών συνθηκών για να επιστρέψει ο πανικός και οι τιμές στα εξωφρενικά επίπεδα των προηγούμενων εβδομάδων.
(Διάγραμμα προβλέψεων για την παραγωγή αερίου στις ΗΠΑ. Το fracking τις φέρνει στην κορυφή της παραγωγής σχιστολιθικού αερίου)
Στο σημείο αυτό, το energia.gr θεωρεί πως είναι άξιο μνείας το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, θεματοφύλακας-κέρβερος της Ενεργειακής Μετάβασης, στυλοβάτης της προστασίας του Περιβάλλοντος και φόβος και τρόμος των απανταχού παραγωγών υδρογονονθράκων, υποδέχεται με αγαλίαση το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο - που για συγκυριακούς λόγους δεν έφθασε ποτέ στους αρχικούς ασιατικούς προορισμούς του – το οποίο εξάγεται με την αποδοκιμαστέα για τους Ευρωπαίους μέθοδο της υδραυλικής ρωγμάτωσης («fracking» σε απλά …ελληνικά!)
Πρόκειται για τη μέθοδο με την οποία διαλύεται, πρακτικά, το υπέδαφος, με τη διοχέτευση υγρών υψηλής πίεσης, που δημιουργούν με τη σειρά τους ρωγμές οι οποίες φέρνουν στην επιφάνεια το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Η μέθοδος έχει αποδειχτεί πως προκαλεί σεισμούς και άλλες σοβαρές καταστροφές.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η Πολιτεία της Οκλαχόμα στις ΗΠΑ θεωρείται το πιο σεισμογενές σημείο στον πλανήτη, καθώς από το τους 1 μς 2 σεισμούς ετησίως, πριν από το 2008, η Οκλαχόμα καταγράφει ήδη από το 2014 περισσότερες από 680 σεισμικές δονήσεις το χρόνο κι αυτό εξαιτίας της προσφυγής στο fracking για την εξόρυξη σχιστολιθικού πετρελαίου και σχιστολιθικού φυσικού αερίου από σημαντικά βάθη. Η μέθοδος είναι ευρέως διαδεδομένη στις ΗΠΑ και αποφέρει το 30% της συνολικής ποσότητας φυσικού αερίου που εξορύσσεται στη χώρα! Άλλες χώρες που καταφεύγουν στο fracking είναι μεταξύ άλλων η Κίνα, ο Καναδάς, η Πολωνία και η Τουρκία.
Είναι τόσο αποτελεσματική μέθοδος ώστε την περίοδο 2005 – 2012 το ενεργειακό κόστος που στην Ε.Ε. αυξήθηκε κατά 37%, στις ΗΠΑ μειώθηκε κατά 4%, με αποτέλεσμα η χώρα να γίνει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας του ορυκτού στον κόσμο.
Και για αναφέρουμε νούμερα, η Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών (EIA) εκτιμά ότι το 2020, η παραγωγή ξηρού σχιστολιθικού αερίου στις ΗΠΑ ανήλθε στα περίπου 26,3 τρισεκ. κυβικά πόδια (Tcf) ή στο 79% της συνολικής παραγωγής αερίου της χώρας για εκείνο το έτος.
Πίσω στην Ευρώπη, η αποεπένδυση σε νέα έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου και ο συνδυασμός αναποφασιστικότητας και άγνοιας όσον αφορά στη στρατηγική διαχείριση των αποθεμάτων αερίου, που επέδειξαν σε ορισμένες περιπτώσεις οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες, κρύβονται πίσω απ΄αυτή την ειρωνία.
Και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Χωρίς φυσικό αέριο, καλό θα είναι να ξεχάσουμε τα οράματα για πράσινη μετάβαση και για φθηνό ηλεκτρισμό για όλους. Ιδίως για μια ήπειρο που καλύπτει τις ανάγκες της σε ενέργεια, από ορυκτά καύσιμα σε ποσοστό που κυμαίνεται από 30% μέχρι 40% και από εισαγωγές, «απονενοημένα» διαβήματα τύπου, «αντιτασσόμαστε στον Nord Stream 2» - καθ΄ υπαγόρευση των Αμερικανών- οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον ενεργειακό Καιάδα
Από το energia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου