Μια βρετανική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου έχει οδηγήσει σε μια μάχη 13 ετών για να καταστήσει υπεύθυνη τη Royal Dutch Shell για μαζικές πετρελαιοκηλίδες στο Δέλτα του Νίγηρα το 2008 και το 2009. Αυτό δημιουργεί ένα προηγούμενο για τη δίκη πολυεθνικών εταιρειών στις χώρες καταγωγής των μητρικών εταιρειών τους. Αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει την αρχή ενός πιο ρυθμισμένου παγκόσμιου περιβάλλοντος, στο οποίο θα μπορούσαν να θεωρηθούν πιο υπεύθυνες οι θυγατρικές εταιρείες που είναι υπεύθυνες για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εξωτερικό. Το αν θα είναι μια ..
αποτελεσματική λύση μένει να δούμε.Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου δίνει στους Νιγηριανούς Αγρότες το Sue Royal Dutch Shell
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας ενέκρινε πρόσφατα μια απόφαση να προσαγάγει τη Royal Dutch Shell σε δίκη για πετρελαιοκηλίδες στο Δέλτα του Νίγηρα . Η έφεση υποβλήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2020 από αγρότες και ψαρά της Νιγηρίας . Αυτό συμβαίνει όταν δικαστήριο του Λονδίνου απέρριψε τον ισχυρισμό το 2018, δηλώνοντας ότι η Royal Dutch Shell δεν είχε επαρκή έλεγχο στη θυγατρική της στη Νιγηρία - την Shell Petroleum Development Company of Nigeria Limited (SPDC) - για να την υποβάλει σε δίκη στην Αγγλία. Η Shell αρνήθηκε αρχικά ότι ήταν υπεύθυνη για τη διαρροή πετρελαίου αξίας 560.000 βαρελιών που πραγματοποιήθηκε στο Δέλτα του Νίγηρα το 2008 και το 2009 . Ισχυρίστηκε ότι αυτά είχαν προκύψει ως αποτέλεσμα παράνομου χτυπήματος και σαμποτάζ στους αγωγούς της. Μια έρευνα της Διεθνούς Αμνηστίας, ωστόσο, αποκάλυψε ότι η αιτία των πετρελαιοκηλίδων οφείλεται στην παραμέληση και την κακή συντήρηση. Το 2015, η Shell προσφέρθηκε να πληρώσει το ποσό των 4.000 £ ως αποζημίωση. Αυτό απορρίφθηκε αργότερα και αναγκάστηκε να πληρώσει αποζημίωση αξίας 55 εκατομμυρίων λιρών για τον καθαρισμό του Δέλτα.
Αντίθετα, η απόφαση μετακίνησης της υπόθεσης στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν αντίθετη με το επιχείρημα ότι δεν είχε επαρκή έλεγχο επί του SPDC για τη δίκη στο Ηνωμένο Βασίλειο και ότι η υπόθεση πρέπει να συνεχιστεί σε δικαστήριο της Νιγηρίας. Η υπόθεση το 2018 απορρίφθηκε για παρόμοιους λόγους, ότι το SPDC διατήρησε την αυτονομία έναντι των προτύπων, των πολιτικών και των πρακτικών του ομίλου. Η θέση του SPDC παραμένει ότι «ο ισχυρισμός των κοινοτήτων της Νιγηρίας εναντίον μιας Νιγηριανής εταιρείας για γεγονότα στη Νιγηρία πρέπει να ακουστεί στη Νιγηρία και όχι στο ΗΒ».
Από την άλλη πλευρά, οι κοινότητες που πλήττονται από τις πετρελαιοκηλίδες υποστηρίζουν ότι η Royal Dutch Shell διατηρεί καθήκον μέριμνας τόσο προς τους υπαλλήλους της όσο και για τις κοινότητες που συνδέονται με αυτήν κοντά. Οι κοινότητες Ogale και Billie, των οποίων η κύρια πηγή εισοδήματος είναι η διαβίωση και η αλιεία, έχουν χάσει τα προς το ζην μέσω της ρύπανσης της γης και του νερού. Αυτές οι δραστηριότητες δεν μπορούν να συνεχιστούν έως ότου καθαριστεί η διαρροή λαδιού. Η Shell δεν έχει ακόμη ξεκινήσει αυτήν τη διαδικασία.
Επιπλέον, οι κοινότητες είναι απρόθυμες να υποβάλουν τις υποθέσεις τους στα δικαστήρια της Νιγηρίας, λόγω ανησυχιών για το πόσο αποτελεσματικά θα μπορούσαν να είναι αυτά τα δικαστήρια. Οι αδιάκοπες στρατιωτικές παρεμβάσεις στην κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια έχουν επιτρέψει τη διάδοση της διαφθοράς . Επιπλέον, η αναποτελεσματικότητα των δικαστηρίων και οι αδύναμοι μηχανισμοί επιβολής τους παρέχουν ελάχιστη διαβεβαίωση ότι θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες των κοινοτήτων, με τον βασιλιά Okpabi, τον κυβερνήτη της κοινότητας Ogale, δηλώνοντας ότι «τα αγγλικά δικαστήρια είναι η μόνη ελπίδα μας επειδή δεν μπορούμε να πάρουμε δικαιοσύνη στη Νιγηρία. "
Κριτικές των εταιρειών πετρελαίου στα αναπτυσσόμενα έθνη
Η παρουσία των Διακρατικών Εταιρειών, όπως η Royal Dutch Shell, στις αναπτυσσόμενες χώρες επικρίνεται κυρίως για την προτεραιότητά τους να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη εις βάρος των τοπικών πληθυσμών . Αυτό οφείλεται σε τέσσερις παράγοντες: χαμηλούς μισθούς, ρύπανση για το περιβάλλον, κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το SPDC φαίνεται να έχει πληρώσει με συνέπεια τους εργαζομένους τους , προσλαμβάνοντας τους μέσω κοινοτικών συμβάσεων με τοπικούς ηγέτες. Συχνά οι εργολάβοι δεν πληρώνουν εγκαίρως τους εργαζομένους τους ή, σε μια περίπτωση, ορισμένοι ανέφεραν ότι δεν πληρώθηκαν για αρκετούς μήνες μετά το θάνατο του βασιλιά και του γιου του . Η Shell προσπάθησε να καλύψει μερικές από τις απώλειες των μισθών, αλλά πολλοί εξακολουθούν να απαιτούν αποζημίωση.
Το SPDC ήταν επίσης αργό στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων, όπως οι πετρελαιοκηλίδες το 2008 και το 2009. Ενώ εταιρείες όπως η BP δεσμεύτηκαν 20 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ για να καθαρίσουν τη διαρροή Deepwater Horizon στον Κόλπο ή το Μεξικό, η Shell δεν έχει καταλήξει σε συγκεκριμένο ποσό για αποζημίωση και καθαρισμός του Δέλτα του Νίγηρα.
Οι πετρελαιοκηλίδες έχουν επίσης προκαλέσει ζητήματα υγείας και ασφάλειας για τον τοπικό πληθυσμό. Οι κοινότητες, που παραδοσιακά έχουν συλλέξει το πόσιμο νερό τους από υπόγεια ποτάμια, έχουν τεθεί σε κίνδυνο. Ένας κορυφαίος εμπειρογνώμονας πετρελαιοκηλίδας, ο Kay Hotzmann, που είχε προηγουμένως απασχοληθεί στη Shell Nigeria, ζήτησε τη μαζική εξέταση της κοινότητας Μπόντο μετά τις πετρελαιοκηλίδες .
Παρά την αμφισβητήσιμη συμπεριφορά μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, παρέχουν οφέλη όπως εισροή κεφαλαίων στην τοπική οικονομία, ευκαιρίες απασχόλησης και βελτιώσεις στις υποδομές . Θα ήταν συνετό λοιπόν να προσπαθήσουμε να απομακρύνουμε εντελώς αυτές τις εταιρείες από τις αναπτυσσόμενες χώρες. Μια πιο ρεαλιστική λύση θα ήταν η αύξηση της λογοδοσίας για τις ενέργειές τους.
Τα κύρια εμπόδια σε αυτό, ωστόσο, είναι η έλλειψη παγκόσμιων ελέγχων, η κινητικότητα των εταιρειών και η έλλειψη κινήτρων για τις κυβερνήσεις να ρυθμίσουν αυτούς τους παράγοντες . Η έλλειψη παγκόσμιων ελέγχων μιλά για τα εμπόδια που συνδέονται με τη ρύθμιση αυτών των εταιρειών, δηλαδή, δεν υπάρχει μηχανισμός επιβολής. Όσον αφορά την κινητικότητα, οι κυβερνήσεις είναι απίθανο να επιβάλουν αυστηρούς κανονισμούς σε αυτές τις εταιρείες με το φόβο ότι ενδέχεται να μετεγκατασταθούν. Τέλος, οι ηγέτες σε όλο τον κόσμο δεν ενδιαφέρονται σε μεγάλο βαθμό για τις πολιτικές και τις πρακτικές ρύθμισης.
Περισσότερος κανονισμός για τις διεθνικές εταιρείες
Η απόφαση να προσαχθεί η υπόθεση Shell - Bodo στο Ηνωμένο Βασίλειο σηματοδοτεί μια γενική τάση να λογοδοτούν οι πολυεθνικές εταιρείες για τις πράξεις τους. Η υπόθεση αυτή απορρέει από την υπόθεση Vedanta , η οποία κατέληξε ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι οι μητρικές εταιρείες οφείλουν καθήκον φροντίδας έναντι των υπερασπιστών της στο εξωτερικό.
Αυτή η κίνηση είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε μεγαλύτερη ρύθμιση των πολυεθνικών εταιρειών, καθώς αφορά τους βασικούς τομείς στους οποίους οι εταιρείες μπορούν να παρακάμψουν την ευθύνη για ζημίες που προκαλούνται στους τοπικούς πληθυσμούς και περιβάλλοντα. Παρέχει ένα μέσο με το οποίο οι κυβερνήσεις μπορούν να ρυθμίζουν τους διεθνείς παράγοντες. Επιπλέον, δικαστήρια σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σε θέση να ξεπεράσουν τα προαναφερθέντα εμπόδια μέσω μεγαλύτερης πρόσβασης σε πόρους και αποτελεσματικότερων μηχανισμών επιβολής για την υποστήριξη των νομικών τους διαδικασιών. Η ΕΕ κινήθηκε προς την ίδια κατεύθυνση, με παρόμοια υπόθεση εναντίον της Shell στις Κάτω Χώρες .
Ωστόσο, υπάρχει λόγος για προσοχή. Η κινητικότητα εξακολουθεί να αποτελεί παράγοντα στην ικανότητα των εταιρειών να αποφεύγουν επιβλαβείς νομικές υποθέσεις. Χώρες όπως οι ΗΠΑ είναι πολύ λιγότερο πιθανό να επιτρέψουν την εκδίκαση αυτών των τύπων υποθέσεων στο δικαστήριο . Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον κανόνα του forum non conviens , ο οποίος επιτρέπει σε περιπτώσεις που δεν υπαινίσσονται άμεσα τη μητρική εταιρεία να απορριφθούν. Αυτό δεν ισχύει στο Ηνωμένο Βασίλειο ή την ΕΕ όπου οι υποθέσεις μπορούν να συνεχιστούν χωρίς άμεση υπαινιγμό της μητρικής εταιρείας. Είναι, επομένως, πιθανότητα οι εταιρείες να προσπαθήσουν να μετεγκατασταθούν σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, εάν συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν κυρώσεις στο εσωτερικό τους.
Από το Global Risk Insights
Από το oilprice.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου