Η διεθνής κρίση που έχει προκληθεί από τον Covid-19 και η ανάγκη για μετριασμό των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή, είναι δύο ζητήματα που έχουν περισσότερα κοινά σημεία από όσα θα μπορούσαμε εκ πρώτης να φανταστούμε. Στην κρίση του κορωνοϊού, υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένες εθνικές στρατηγικές. Δεν υπάρχουν όμως «εθνικές λύσεις». Η πανδημία ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και για την κλιματική κρίση. Όταν το πρόβλημα οξυνθεί, δεν θα αφήσει ανεπηρέαστη καμία χώρα. Και οι δύο περιπτώσεις καταδεικνύουν..
ότι απαιτείται «συλλογική ευθύνη», γιατί η ατομική θεώρηση δεν επαρκεί. Στην παρούσα συγκυρία, αυτή η διεθνής συνεργασία θα μπορούσε να αποτελέσει το εφαλτήριο και για την επιστροφή σε μια οικονομική «κανονικότητα», με βιώσιμο αναπτυξιακό πρόσημο.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επίτευξη του στόχου για μηδενικό ισοζύγιο εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2050 αποτελεί ειλημμένη στρατηγική απόφαση, με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν, να δεσμεύεται προ ημερών ότι θα θέσει την «Πράσινη Συμφωνία» στο επίκεντρο και του σχεδίου ανάκαμψης της Ε.Ε. από τις επιπτώσεις του κορωνοϊού. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η χρήση υδρογόνου, η καθαρή κινητικότητα, η ενεργειακή αναβάθμιση και η κυκλική οικονομία, αποτελούν τους κύριους άξονες της Συμφωνίας.
Απαιτείται να μετριάσουμε ή και να αναστρέψουμε την περαιτέρω μεταβολή του κλίματος, μειώνοντας σημαντικά τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, ακολουθώντας πρακτικές υψηλής ενεργειακής αποδοτικότητας και ορθής διαχείρισης της ενέργειας, επενδύοντας στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, ώστε να οδηγηθούμε σε μια οικονομία χαμηλού αποτυπώματος άνθρακα.
Για τους ενεργειακούς Ομίλους, η πρόκληση της αντιμετώπισης ενός αβέβαιου και γεωπολιτικά ασταθούς περιβάλλοντος και οι στόχοι για την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την εξασφάλιση ανταγωνιστικής παρουσίας και προοπτικής τα επόμενα χρόνια, απαιτούν τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων και της στρατηγικής τους. Σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, η βιομηχανία ενέργειας επικεντρώνεται σε αποδοτικότερες επενδύσεις και στη μείωση του κόστους λειτουργίας για το σύνολο της αλυσίδας αξίας των παραγόμενων προϊόντων. Αναπτύσσει στρατηγικές και διαδικασίες αυστηρής οικονομικής παρακολούθησης της λειτουργίας, χωρίς συμβιβασμούς σε θέματα ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος. Ο Μηχανισμός Εμπορίας Ρύπων αποτελεί το βασικό εργαλείο της ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Στις μέρες μας ο ενεργειακός τομέας χαρακτηρίζεται διεθνώς από μεγάλης κλίμακας μετασχηματισμό, που εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους, αλλά προσφέρει και μοναδικές ευκαιρίες για επενδύσεις. Πληθώρα επιχειρήσεων του κλάδου έχουν εγκαίρως στρέψει το ενδιαφέρον τους σε νέα ευκαιρίες, που περιλαμβάνουν ανανεώσιμη ηλεκτροπαραγωγή, βιοκαύσιμα, ανάπτυξη δικτύων φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, αλλά και «έξυπνες» επενδύσεις στην καινοτομία (π.χ. τεχνολογίες ψηφιοποίησης και επεξεργασίας μεγάλου όγκου δεδομένων, διαφοροποίηση δραστηριοτήτων και προϊόντων), ώστε να επιτευχθεί υψηλότερη προστιθέμενη αξία.
Τα ενεργειακά προϊόντα που θα διαδραματίσουν κομβικό ρόλο τις επόμενες δεκαετίες, θα βασίζονται σε βιοκαύσιμα επόμενης γενιάς που θα παράγονται από καινοτόμες μετατροπές βιομάζας και απορριμμάτων, καθώς και σε εφαρμογές υδρογόνου που θα παράγεται με ανανεώσιμο τρόπο. Την ίδια ώρα, η αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορέσει να αυξήσει σημαντικά τη διείσδυση της ανανεώσιμης ηλεκτροπαραγωγής κυρίως από άνεμο και ήλιο, ενώ θα υποστηρίξει εφαρμογές κατανεμημένης παραγωγής ενέργειας σε τοπικό επίπεδο, με αντίστοιχη μείωση απωλειών μεταφοράς και διανομής. Το φυσικό αέριο θα είναι ο κρίσιμος κρίκος για την ενεργειακή μετάβαση σε έναν κόσμο χαμηλών εκπομπών άνθρακα και αυξημένης διείσδυσης ΑΠΕ.
Ιδιαίτερα για την πετρελαϊκή βιομηχανία, στον πυρήνα του ενεργειακού μετασχηματισμού που υλοποιούμε βρίσκονται η αναβάθμιση των υποδομών παραγωγής ενέργειας και καυσίμων, με στόχο την αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας και τη μείωση των εκπομπών CO2, οι επενδύσεις στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των προηγμένων βιοκαυσίμων, η σταδιακή υποκατάσταση του αργού πετρελαίου από πρώτες ύλες χαμηλού αποτυπώματος άνθρακα, καθώς και η έρευνα και ανάπτυξη «πράσινων» τεχνολογιών και εφαρμογών. Σε αυτή την κατεύθυνση, έχουν αναπτυχθεί συνέργειες με την Ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα με την υποστήριξη προγραμμάτων που στοχεύουν στην επιστημονική κατάρτιση και στην αναζήτηση καινοτόμων λύσεων για την παραγωγή ενεργειακών προϊόντων περιορισμένου, ή και μηδενικού αποτυπώματος. Παράλληλα, εφαρμόζουμε εκτεταμένα προγράμματα μείωσης της παραγωγής αποβλήτων, ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης. Στον τομέα των μεταφορών χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος δεν υπάρχει μονοσήμαντη λύση στα εναλλακτικά καύσιμα, αλλά μια παλέτα πολλαπλών επιλογών που περιλαμβάνουν τα βιοκαύσιμα επόμενης γενιάς, το υγροποιημένο φυσικό αέριο και την ηλεκτροκίνηση. Η κύρια πρόκληση στον εξηλεκτρισμό των μεταφορών παραμένει η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
Η ενεργειακή μετάβαση είναι σίγουρα μια πρόκληση δύσκολη, αλλά αποτελεί ανάγκη των καιρών μας. Χρειάζονται ρεαλιστικοί στόχοι και επιδιώξεις, ώστε μια οικονομία χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος να μπορέσει να λειτουργήσει ως ισχυρός μοχλός ανάπτυξης.
Λίγα Λόγια για τον Δρ. Σπύρο Κιαρτζή, Διευθυντή Εναλλακτικών Πηγών Ενέργειας και Νέων Τεχνολογιών στον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ
Διευθυντής Εναλλακτικών Πηγών Ενέργειας και Νέων Τεχνολογιών στον Όμιλο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ, Αντιπρόεδρος και Εντεταλμένος Σύμβουλος της «Ενεργειακή Πύλου-Μεθώνης ΑΕ» ιδιοκτήτριας αιολικού πάρκου, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου της «ELPEDISON ΑΕ» και της «Ελληνικά Πετρέλαια Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ΑΕ» και των θυγατρικών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου