Ένας μήνας με κορονοϊό: τι ηλεκτροδότησε τη χρεοκοπημένη -και απειλούμενη με νέα χρεοκοπία- Ελλάδα;

Από το greeklignite.blogspot.com
Ο Μάρτιος ήταν ο μήνας που ο κορονοϊός χτύπησε για τα καλά την πόρτα πολλών χωρών, μαζί και τη δική μας. Σχολεία και μαγαζιά έκλεισαν, απ' τις 23/3 μπήκαμε όλοι στα σπίτια, μοιραία η κατανάλωση ηλεκτρισμού μειώθηκε: όσο κι αν πήραν φωτιά τα λαπτοπ, τα PlayStation και τα κινητά, δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τη ζήτηση της μεσαίας τάσης και των βιομηχανιών που περιόρισαν τη λειτουργία τους.

Σήμερα λοιπόν θα δούμε με ποιο τρόπο προγραμματίζαμε κάθε μέρα του Μάρτη να καλύψουμε αυτές τις ανάγκες ηλεκτροδότησης..
στο Διασυνδεμένο Σύστημα (ηπειρωτική χώρα και διασυνδεμένα νησιά). Ο προγραμματισμός έχει τη δική του σημασία, καθώς δεν εξαρτάται από συγκυρίες, αλλά από πιο μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα πολιτικές. Ο προγραμματισμός γίνεται ανά ώρα και ο μήνας Μάρτιος φυσιολογικά έχει 31 ημέρες x24 ώρες=744 ώρες, ωστόσο μια ώρα χάνεται λόγω της αλλαγής σε θερινή ώρα.

Στο πιο πάνω διάγραμμα στον κατακόρυφο άξονα έχουμε τα MW και στον οριζόντιο τις ώρες του μήνα. Με κόκκινο χρώμα η καμπύλη της προβλεπόμενης ζήτησης φορτίου+απώλειες συστήματος δείχνει πως η ζήτηση κυμάνθηκε από ελάχιστο 3.594MW νωρίς το απόγευμα της Κυριακής 29 Μαρτίου μέχρι αιχμή 7.042MW στις 9 το βράδυ της Δευτέρας 16 Μαρτίου, που μάλλον λόγω κακοκαιρίας άναψαν και κάποια κλιματιστικά για θέρμανση.

Ως πηγή δεδομένων για τη σημερινή παρουσίαση πήρα τα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΑΔΜΗΕ στη "Λειτουργία & Δεδομένα/ Λειτουργία Συστήματος/Προγραμματισμός Κατανομής/Δεδομένα Εισόδου/Αποτελέσματα". Σπεύδω να διευκρινίσω πως αυτά τα στοιχεία τροποποιούνται στη διάρκεια της ημέρας, οπότε υπάρχει και το Ενδοημερήσιο Πρόγραμμα Κατανομής και κανένα απ' τα δυο δεν είναι τα τελικά απολογιστικά πραγματικά δεδομένα λειτουργίας, αυτά απ' το 2018 δεν δημοσιεύονται στον ιστότοπο του ΑΔΜΗΕ, αλλά στο Transparency Platform του Entso-e.

Αυτή λοιπόν η ζήτηση φορτίου προγραμματίστηκε να καλυφθεί με συμμετοχή διαφόρων πηγών, όπως φαίνονται με τις καμπύλες διαφορετικών χρωμάτων. Αφαιρώντας την καμπύλη της Ζήτησης Φορτίου, για να βελτιωθεί η κλίμακα, με μια ματιά φαίνεται πως τα περισσότερα φορτία καλύφθηκαν απ' το 100% εισαγόμενο φυσικό αέριο (πράσινη καμπύλη). Η αμέσως επόμενη σε σημαντικότητα πηγή ήταν οι εισαγωγές ρεύματος, από όλες ανεξαιρέτως τις διασυνδέσεις και με αξιοσημείωτη σταθερότητα, πολύ πιο σταθερές οι εισαγωγές απ' τις μεταβολές του φυσικού αερίου. Πιο συγκεκριμένα, η συνολική προγραμματισμένη ζήτηση ήταν 3.624,66GWh και η προγραμματισμένη κάλυψη ήταν για 3.657,85GWh, με το 35,41% να προέρχεται από φυσικό αέριο, το 31,56% να προέρχεται από εισαγωγές ρεύματος, το 19,49% από αιολικά+Φ/Β, το 11,61% από λιγνίτη και το 2,84% από νερά, (τα οποία χρησιμοποιούνται μόνο ως "υποχρεωτικά" για την κάλυψη των απορροών των ποταμών και για τη κάλυψη των βραδινών αιχμών ζήτησης ενέργειας).

Λαμπρά πραγματικά τα επιτεύγματα μιας 20ετούς ανερμάτιστης ενεργειακής πολιτικής, που υπονόμευσε συστηματικά την πιο αξιόπιστη εγχώρια ενεργειακή πηγή, το λιγνίτη μας, τον επί δυο γενιές Ελλήνων και μέχρι το 2012 το δικό μας μαύρο χρυσό: τα κόμματα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία το 2010 σε καιρό ειρήνης, με την αγαστή σύμπραξη και του κλιματολάγνου Σύριζα, κατάφεραν να κάνουν και την ηλεκτροπαραγωγή 67% εξαρτώμενη απ' το εξωτερικό, να χρειάζεται να εξάγουμε συνάλλαγμα που δεν έχουμε και δανειζόμαστε με όρους μνημονίων! 

Αν στο διάγραμμα κρατήσουμε μόνο εισαγωγές, λιγνίτη και αιολικά+Φ/Β, προκύπτει μια ακόμα πιο ενδιαφέρουσα εικόνα: οι κορυφές παραγωγής αιολικών+Φ/Β είναι κατά κανόνα οι ώρες που δουλεύουν τα Φ/Β και συμπίπτουν με ώρες μειωμένων εισαγωγών. Μειωμένες εισαγωγές έχουμε επίσης στα "μαύρα ξημερώματα", 2-6 τη νύχτα, που η μεγάλη πλειοψηφία κοιμόμαστε και δεν ζητούμε ρεύμα. Οι βυθίσεις της παραγωγής αιολικών+Φ/Β αντιστοιχούν ασφαλώς σε ώρες που δεν υπάρχουν Φ/Β, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί η έντονη μεταβλητότητα των αιολικών και μάλιστα στο επίπεδο του προγραμματισμού, όχι στα απολογιστικά στοιχεία.

Το πιο "τρελό" ήταν πως, σύμφωνα με δημοσιεύματα, στο τέλος Μαρτίου-αρχές Απριλίου η ΔΕΗ είχε μέγα πρόβλημα τι να κάνει με φορτία LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο), το οποίο παρήγγειλε αλλά δεν μπορούσε να κάψει και δεν είχε ούτε χώρο να το αποθηκεύσει. Χρειάστηκε σύσκεψη στο Υπουργείο με όλη την "αγορά" για να βρεθεί λύση "τράμπας" των φορτίων LNG, να τα παραλάβει η ΔΕΗ και να τα κάψουν άλλοι, ενώ η ΔΕΗ να κάψει αργότερα φορτία άλλων.

Κι όμως, έχουμε λιγνίτη και δεν χρειαζόμαστε LNG ή φυσικό αέριο ή εισαγωγές ρεύματος! Όλο το Μάρτιο οι λιγνιτικές μονάδες υπολειτούργησαν συστηματικά: στη Δυτική Μακεδονία δεν δούλεψε καθόλου ο ΑΗΣ Μελίτης, η πιο σύγχρονη λιγνιτική μονάδα της χώρας. Στους ΑΗΣ Αμυνταίου, Καρδιάς & Αγίου Δημητρίου δούλευε από μία μόνο μονάδα και μόνο στη μισή δυναμικότητα, δημιουργώντας πρόβλημα στη λειτουργία των τηλεθερμάνσεων Αμυνταίου-Πτολεμαΐδας-Κοζάνης αντίστοιχα. Στη Μεγαλόπολη η μονάδα 3, που είναι συνδεμένη με την εκεί τηλεθέρμανση, φαίνεται να δούλεψε μόλις 78 ώρες όλο το μήνα, αλλά κι αυτές με μειωμένη δυναμικότητα. Έτσι οι τηλεθερμάνσεις έπρεπε να κάψουν πετρέλαιο για να συμπληρώσουν τη θερμότητα που έλειπε ώστε να μη παγώσουν οι κάτοικοι. Να κι άλλη άσκοπη εξαγωγή συναλλάγματος! 

Ε, κάπως έτσι στο τέλος και ανεβαίνει ο λογαριασμός στον τελικό καταναλωτή και όλο και περισσότεροι βυθιζόμαστε σε ενεργειακή φτώχεια και η χώρα εξάγει συνάλλαγμα που δεν έχει. Με την κυβέρνηση φυσικά να παρακολουθεί απαθής την κατρακύλα της χώρας και να "νίπτει τας χείρας της", "πολύ σχολαστικά" ...