Από το greeklignite.blogspot.com
Στις 22/9 είχαμε δει πως σταδιακά απ' το 2020 έρχεται η ώρα της αλήθειας για τη φρενίτιδα εγκατάστασης ανεμογεννητριών την τελευταία 20ετία: χιλιάδες ανεμογεννήτριες συμπληρώνουν το όριο ζωής και θα πρέπει ν' αποσυρθούν, δημιουργώντας χιλιάδες τόνους αποβλήτων. Στις 1/10 είχαμε δει πως μέχρι το 2050, μόνο από πτερύγια ανεμογεννητριών, θα έχουν δημιουργηθεί δεκάδες εκατομμύρια τόνοι πολύ δύσκολα διαχειρίσιμων αποβλήτων.
Στην Ελλάδα, που παγίως τα κάνουμε όλα..
μεθοδικά και προγραμματισμένα, κατά την έκδοση των Αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων η διοίκηση έχει προβλέψει ρητά την αποσυναρμολόγηση των θεμελίων, των καλωδίων και την επαναφορά των δρόμων στην πρότερη κατάσταση; Κι έχει προβλέψει τη δημιουργία αποθεματικών για τη χρηματοδότηση της αποξήλωσης και ανακύκλωσης των εξαρτημάτων; Ή απλά παρακολουθεί την πολυδιάσπαση της εγκατάστασης από πολυάριθμες εταιρείες/βιτρίνες ελαχίστων ομίλων, εταιρείες που θα εξαφανιστούν όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή ν' αντιμετωπίσουν τις υποχρεώσεις τους; Και τι έχει να πει το ΣτΕ γι' αυτό, αφού υποτίθεται πως υπερασπίζεται την αρχή της αειφορίας, που προβλέπει το Σύνταγμα;
Στην Ελλάδα οι αρμόδιοι μπορεί να κοιμούνται ως συνήθως μακαρίως, αλλά το πρόβλημα των αποβλήτων των ανεμογεννητριών απασχολεί πλέον όλο και περισσότερο τη Γερμανία: η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος ανακοίνωσε στις 1/11 τ' αποτελέσματα μιας μελέτης που εξετάζει τις περιβαλλοντικές πτυχές της ανακύκλωσης των παλαιών ανεμογεννητριών. Στα πλαίσια της μελέτης εξέτασε την εξέλιξη της τεχνολογίας, υπολόγισε ποσότητες υλικών προς ανακύκλωση και, ίσως το πιο σημαντικό, εξέτασε τη χρηματοδότηση της ανακύκλωσης.
Η μελέτη εντοπίζει αδυναμίες στην ανακύκλωση των πτερυγίων, κινδύνους για τον άνθρωπο και το περιβάλλον λόγω μη κατάλληλης αποσυναρμολόγησης, ενώ θα μπορούσαν να είναι ανεπαρκείς οι διατάξεις αποσυναρμολόγησης. Προτείνει όπως, τόσο η ομοσπονδιακή όσο και οι κρατιδιακές κυβερνήσεις, αναπτύξουν γρήγορα κατευθυντήριες γραμμές για την αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών. Απαιτούνται σαφείς προδιαγραφές για τις μεθόδους αποσυναρμολόγησης και απομάκρυνσης, προκειμένου να προστατευθούν οι άνθρωποι και το περιβάλλον και να ανακυκλωθούν πολύτιμα υλικά.
Η υπάρχουσα υποδομή ανακύκλωσης θεωρείται επαρκής για τις ποσότητες σκυροδέματος (κατά μέγιστο 5,5 εκατ. τόνοι ετησίως), χάλυβα (λίγο κάτω από ένα εκατομμύριο τόνους ετησίως), χαλκού και αλουμινίου. Για τα πτερύγια ωστόσο (από το 2024 και μετά κατά μέγιστο 70.000 τόνοι ετησίως) η μελέτη συνιστά να εξεταστεί εάν η εισαγωγή συγκεκριμένων στοιχείων ευθύνης θα μπορούσε να έχει νόημα προκειμένου να δημιουργηθούν πρόσθετες ικανότητες ανάκτησης.
Πρόβλημα υπάρχει επίσης στη χρηματοδότηση της αποσυναρμολόγησης: η μελέτη υπολόγισε το αναμενόμενο κόστος της αποσυναρμολόγησης και, ειδικά από τα μέσα της δεκαετίας του '20, υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις χρηματοδότησης. Για το έτος 2038 προβλέπεται ένα χάσμα άνω των 300 εκατομμυρίων ευρώ. Συνεπώς, η μελέτη συνιστά οι φορείς εκμετάλλευσης των ανεμογεννητριών να δημιουργούν αποθεματικά για την αποσυναρμολόγηση, να επανεξεταστεί η βάση υπολογισμού των αποθεματικών και να ελέγχονται τακτικά τα αποθεματικά από ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα, προκειμένου να διαπιστώνεται εάν εξακολουθούν να αντικατοπτρίζουν την κατάσταση της τεχνολογίας και το αναμενόμενο κόστος.
Η μελέτη εξετάζει επίσης ποιες ρυθμίσεις θα πρέπει να ισχύουν για την αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών. Κατά τη διάρκεια της αποσυναρμολόγησης, η προστασία του περιβάλλοντος, της εργασίας και του θορύβου έχει υψηλή προτεραιότητα. Κατά την αποσυναρμολόγηση και την αφαίρεση των λειτουργικών υγρών και αερίων πρέπει να υπάρχει κατάλληλη εμπειρογνωμοσύνη. Η αποσυναρμολόγηση θα πρέπει να πραγματοποιείται πάντοτε σε διαδοχικά βήματα - ανατινάξεις ή διαδικασίες κατεδαφίσεων μπορούν να γίνονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις.
Τα θεμέλια, οι διαδρομές καλωδίων και οι δρόμοι πρέπει να αποσυναρμολογηθούν τελείως. Στη σελίδα 73 της μελέτης υπάρχει η εικόνα της αρχής, που δείχνει ένα υδραυλικό σφυρί/εξάρτημα εκσκαφέα να σπάζει το οπλισμένο σκυρόδεμα του θεμελίου ανεμογεννήτριας. Για εργασίες πριονίσματος στο εργοτάξιο, το φορτίο σκόνης για τους ανθρώπους και το περιβάλλον θα πρέπει να ελαχιστοποιείται με την καταστολή της σκόνης με νερό.
Η πληθώρα διαφορετικών μοντέλων και τοποθεσιών των εγκαταστάσεων καθιστά αδύνατη την ανάπτυξη ενιαίας και ομοιόμορφης αντίληψης για την αποσυναρμολόγηση των ανεμογεννητριών. Ως εκ τούτου, η μελέτη συνοψίζει τις συνθήκες και παρέχει προσανατολισμό στους φορείς εκμετάλλευσης, τις εταιρείες και τις εποπτικές αρχές που είναι επιφορτισμένες με την αποσυναρμολόγηση και την ανακύκλωση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου