Επιστολή προς την Υπουργό εργασίας, η οποία κοινοποιείται στο σύνολο των εργοδοτικών φορέων απέστειλε σήμερα η ΓΣΕΕ, μετά τη σύγχυση που έχει προκληθεί από τις σχετικές ανακοινώσεις για τις τριετίες.
Η Συνομοσπονδία ξεκαθαρίζει ότι οι τριετίες αποτελούν κατάκτηση των εργαζομένων και καλεί το Υπουργείο Εργασίας να καταργήσει άμεσα τις μνημονιακές διατάξεις που περιορίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, επιτείνουν τη σύγχυση και ενισχύουν την εργοδοτική παραβατικότητα.
Aκολουθεί η σχετική επιστολή..
Προς
την Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
κα Ε. Αχτσιόγλου
Κοινοποίηση
ΣΕΒ
ΓΣΕΒΕΕ
ΕΣΕΕ
ΣΕΤΕ
ΣΒΒΕ
Θέμα: Εφαρμογή κατώτατου μισθού/ημερομισθίου –
Οι τριετίες αποτελούν ελάχιστα όρια προστασίας των εργαζομένων
Κυρία Υπουργέ,
Αποτελεί πλέον γεγονός ότι με την Υπουργική Απόφαση 4241/127 (ΦΕΚ Β΄173/31-1-2019) αυξήθηκε ενιαία για όλους του εργαζόμενους ο κατώτατος μισθός και το κατώτατο ημερομίσθιο στα 650 ευρώ και 25,09 ευρώ αντίστοιχα. Αποτελεί εξίσου γεγονός ότι η ενιαία αύξηση για όλους τους εργαζόμενους, χωρίς ηλικιακή διάκριση αποτελεί την οφειλόμενη συμμόρφωση της ελληνικής Κυβέρνησης στις αποφάσεις από τα ελεγκτικά όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για τον παράνομο χαρακτήρα της διάκρισης σε βάρος των νέων έως 25 ετών, που εκδόθηκαν ύστερα από τις προσφυγές της ΓΣΕΕ.
Σας είναι γνωστές οι πάγιες θέσεις της ΓΣΕΕ για την αποκατάσταση του περιεχομένου και της καθολικότητας της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, βάσει των οποίων η Συνομοσπονδία αρνήθηκε να συμμετάσχει στην πανηγυρική ενεργοποίηση το 2019 των μνημονιακών μέτρων (ν. 4093/2012 και ν. 4172/2013) και τη θεσμοθέτηση της ευθείας παρέμβασης του Κράτους στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, με τον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.
Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση δεν ανέλαβε μόνο το ρόλο του απόλυτη ρυθμιστή του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου, αλλά ανέλαβε εξίσου και την ευθύνη να διαφυλάξει την παρακαταθήκη των εργατικών αγώνων και κατακτήσεων της ΓΣΕΕ, άρα και όλων των εργαζομένων, μέσω της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, που αφορούν στην αναγνωριστέα προϋπηρεσία των εργαζομένων (6 τριετίες από 5% για τους εργατοτεχνίτες και 3 τριετίες από 10% για τους υπαλλήλους).
Σημειώνεται ότι τα κατώτατα αυτά όρια προστασίας των εργαζομένων, που θεσμοθετήθηκαν διαχρονικά μέσω Εθνικών Γενικών ΣΣΕ, κατοχυρώθηκαν τυπικά και μέσω της νομοθεσίας με σειρά νομοθετικών διατάξεων, οι οποίες παραμένουν σε ισχύ. Συγκεκριμένα και σε ό,τι αφορά την προϋπηρεσία των εργαζομένων, η σύνθεση των τριετιών περιλαμβάνεται στα στοιχεία(γ) i) και δ) της υποπαρ.ΙΑ.11.3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (χωρίς πλέον την ηλικιακή διάκριση).
Είναι προφανές ότι η ενεργοποίηση του άρθρου 103 του ν. 4172/2013 (άρθρο 2, ν. 4564/2018) αφορά αποκλειστικά στη διαδικασία – μηχανισμό διαμόρφωσης του νομοθετικά πλέον καθοριζόμενου νόμιμου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου και όχι τις μη καταργημένες και συνεπώς ισχύουσες διατάξεις για την προσαύξησή τους λόγω προϋπηρεσίας.
Δυστυχώς ήδη από την ίδια ημέρα ανακοίνωσης της αύξησης του κατώτατου μισθού, είδαν το φως της δημοσιότητας κατευθυνόμενα δημοσιεύματα που δημιουργούν σύγχυση ως προς τα ισχύοντα, προσπαθώντας να παγιώσουν ως νόμιμη την εργοδοτική παραβατικότητα ως προς την καταβολή του νέου κατώτατου μισθού και του κατώτατου ημερομισθίου για πλήρη απασχόληση στους εργαζόμενους χωρίς καμία προσαύξηση.
Η σύγχυση αυτή επιτείνεται τόσο από το γεγονός ότι η υπ.αριθμ. πρωτ.7613/395/18-2-2019 Εγκύκλιος του Υπουργείου Εργασίας δεν παίρνει σαφή θέση ως προς το θέμα της αναγνώρισης του χρόνου προϋπηρεσίας των εργαζομένων, όσο και από τη διατήρηση σε ισχύ διατάξεων που περιορίζουν τα κατώτατα όρια προστασίας των εργαζομένων, όπως κατ’εξοχήν είναι οι διατάξεις που αναστέλλουν επ’αόριστον την προσαύξηση λόγω προϋπηρεσίας του κατώτατου μισθού μετά την 14-2-2012 παράλληλα με την άνιση μεταχείριση ως προς την προϋπηρεσία των μακροχρόνια ανέργων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, αλλά και αυτές που περιορίζουν τη μετενέργεια των όρων ΣΣΕ που έληξε.
Με βάση τα παραπάνω και με σκοπό την άμεση αντιμετώπιση της επικρατούσας κατάσταση σύγχυσης, η παράταση της οποίας θα εμπεδώσει την προσαρμοζόμενη εργοδοτική παραβατικότητα (μέσω πχ της μετατροπής των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής για την αποφυγή καταβολής της αύξησης του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου), ζητούμε:
α) τη ρητή κατάργηση των μνημονιακών διατάξεων που περιορίζουν το δικαίωμα προσαύξησης λόγω προϋπηρεσίας των εργαζομένων (άρθρο 4 ΠΥΣ 6/2012, στοιχεία στ) της υποπαρ.ΙΑ.11.3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012), των διατάξεων που εισαγάγουν άνιση μεταχείριση των μακροχρόνια άνεργων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό ως προς την προϋπηρεσία τους (στοιχείo (γ) iii) της υποπαρ.ΙΑ.11.3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012) και των διατάξεων που δημιουργούν σύγχυση ως προς τη διαμόρφωση του κατώτατου μισθού (στοιχείo ε) της υποπαρ.ΙΑ.11.3 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012)
β) τη ρητή κατάργηση όλων των μνημονιακών διατάξεων που περιορίζουν εργατικά δικαιώματα μέσω παρεμβάσεων στη διαδικασία και το περιεχόμενο των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεις με ρητή αποκατάσταση των ρυθμίσεων του Ν. 1876/1990 (κατάργηση ΠΥΣ 6/2012, Ν. 4046/2012, Ν. 4093/2012, Ν. 4144/2013)
γ) τη ρητή κατάργηση των μνημονιακών διατάξεων που επιτρέπουν στο Κράτος να ρυθμίζει μονομερώς τον κατώτατο μισθό και το ημερομίσθιο και δημιουργούν σύγχυση για την έννοια των κατώτατων αποδοχών των εργαζομένων, με ρητή αποκατάσταση της διαδικασίας, του περιεχομένου και της καθολικότητας της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ (κατάργηση ΠΥΣ 6/2012, Ν. 4046/2012, Ν. 4093/2012, Ν. 4172/2013, Ν. 4564/2018).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου