WindEnergy Hamburg 2018: ποιο ήταν το μόνο παράπονο της μεγαλύτερης παραγωγού ανεμογεννητριών της Γερμανίας;

Από το greeklignite.blogspot.com
Η Γερμανική ενεργειακή μετάβαση, η διαβόητη Energiewende, έχει φθάσει σε κομβικό σημείο: η Γερμανία δεν μπορεί με τίποτα να πιάσει τους στόχους μείωσης εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" του 2020, παρά μόνο αν κλείσει κάποια λιγνιτικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, αλλά το 2022 με το προγραμματισμένο κλείσιμο όλων των απομενόντων πυρηνικών είναι κι αυτό πολύ κοντά και η ασφάλεια ηλεκτροδότησης μπαίνει σε άμεσο κίνδυνο. Έχουν λοιπόν συγκροτήσει μια επιτροπή ειδικών για να μελετήσει το χρόνο που θα είναι εφικτό το κλείσιμο των λιγνιτικών και λιθανθρακικών εργοστασίων και τα διάφορα λόμπι πιέζουν πλέον προς όλες τις κατευθύνσεις.

Ένα απ' τα λόμπι, η Γερμανική Γκρίνπις, παρήγγειλε στο Ινστιτούτο Fraunhofer IEE μια μελέτη για το κλείσιμο..
των ανθρακικών εργοστασίων μέχρι το 2030 και τ' αποτελέσματα παρουσιάστηκαν στις 27/9. Στην πιο πάνω εικόνα βλέπετε τη σταδιακή εξέλιξη της ηλεκτροπαραγωγής και του ενεργειακού μείγματος στο οποίο κατέληξε η άσκηση επί χάρτου του Ινστιτούτου Fraunhofer και το μόνο που μπορεί να ευχηθεί κανείς στη Γερμανία είναι "καλή τύχη", καθώς το έντονο γαλάζιο χρώμα στη μέση δείχνει την ενέργεια που "περιμένουν" από αιολικά.

Το 2020 κλείνουν με μιας 6,1GW λιγνιτικών προκειμένου να πετύχουν το στόχο μείωσης εκπομπών "αερίων του θερμοκηπίου" και η συνολική ηλεκτροπαραγωγή κάνει μια απότομη βουτιά: εμφανίζεται ανάγκη εισαγωγών ηλεκτρισμού, καθώς η ζήτηση δεν καλύπτεται.

Για να καλύψουν τις ανάγκες ηλεκτροπαραγωγής προτείνουν αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος των Φ/Β από 42,4GW το 2017 σε 146,4GW το 2030, των χερσαίων αιολικών από 50,5GW το 2017 σε 108,6GW το 2030 και των υπεράκτιων αιολικών από 5,4GW το 2017 σε 21,5GW το 2030. Όπως φαίνεται στο πιο πάνω διάγραμμα, η ΒΑ Γερμανία θα μεταβληθεί σε ένα απέραντο σκουπιδότοπο ανεμογεννητριών, καθώς οι Βαυαροί δεν τις πολυσυμπαθούν, ενώ πλέον και στη βιομηχανική Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία έβαλαν φραγμό στην επέκταση των αιολικών.

Ένα άλλο ΑΠΕτζίδικο λόμπι, το Agora Energiewende, θεώρησε υποχρέωσή του να θυμίσει τον "εθνικό στόχο" για την ανάπτυξη των ΑΠΕ: σε ανάλυση, που δημοσίευσε μόλις χθες, υπενθυμίζει πως η συμφωνία των κυβερνητικών εταίρων προβλέπει για ...
το 2030 ότι το 65% του ηλεκτρισμού θα προέρχεται από ΑΠΕ. Η εγκατεστημένη ισχύς των μονάδων ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα (λιγνιτικά+λιθανθρακικά) πρέπει να μειωθεί από τα σημερινά 46GW σε περίπου 16GW έως το 2030. Οι υπόλοιποι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα παράγουν στη συνέχεια περίπου 82TWh ηλεκτρικής ενέργειας και θα εκπέμπουν περίπου 80 εκατομμύρια τόνους CO2, μείωση 66% σε σύγκριση με σήμερα. Φυσικά θα χρειαστούν κάποια πρόσθετα "ευέλικτα" εργοστάσια παραγωγής με φυσικό αέριο και κατάλληλη "διαχείριση της ζήτησης", κάτι που μπορεί να σημαίνει από κίνητρα για διακοψιμότητα μέχρι "κατάλληλη" τιμολογιακή πολιτική.  

Φυσικά όσα Φ/Β και να βάλουν, η παραγωγή το βράδυ θα είναι μηδενική και τα χειμωνιάτικα μεσημέρια ελάχιστη. Τα αιολικά είναι ή του ύψους ή του βάθους, ή παράγουν πολύ και δεν ξέρουν τι να κάνουν το ρεύμα ή δεν παράγουν και σήμερα καλύπτουν τις ανάγκες με πυρηνικά, λιγνιτικά και λιθανθρακικά, αυτά ακριβώς που θέλουν να τα έχουν κλείσει όλα μέχρι το 2030. Τι μένει λοιπόν; Αυτό που ξέρουν επί αιώνες οι Γερμανοί και για το οποίο αιματοκύλισαν δυο φορές την Ευρώπη στον 20ό αιώνα: ν' αντιμετωπίσουν για ακόμα μια φορά την Ευρώπη ως το ζωτικό τους χώρο και να εξάγουν το ηλεκτροπαραγωγικό πρόβλημά τους στους υπόλοιπους γείτονες. Χάρη στη νευραλγική τους γεωγραφική θέση στο κέντρο της Ευρώπης θα εξάγουν ολόγυρα το άχρηστο αιολικό ρεύμα και θα εισάγουν ρεύμα απ' τα υδροηλεκτρικά, πυρηνικά και ανθρακικά εργοστάσια των γειτόνων.

Έτσι, όπως λέει το Fraunhofer, "το 2030 θα επιτευχθούν ακαθάριστες εξαγωγές ή εισαγωγές περίπου 100TWh. Αυτές οι πολύ υψηλές διασυνοριακές ροές, σε σύγκριση με τα σημερινά στοιχεία, υπογραμμίζουν την ανάγκη στενής συνεργασίας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο για την επίτευξη βιώσιμου ενεργειακού εφοδιασμού, όπως προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο της Ενεργειακής Ένωσης". Απαραίτητη προϋπόθεση η ενδυνάμωση των καλωδιακών διασυνδέσεων σ' όλη την Ευρώπη και η ενοποίηση της αγοράς, προκειμένου το τυχαίο αιολικό ρεύμα να ξεφορτώνεται στους γείτονες και το χρήσιμο φορτίο βάσης να προωθείται στη Γερμανία. Καθόλου τυχαία, το ίδιο ακριβώς λέει και το Agora Energiewende. Το έχουμε άλλωστε πει εδώ και σχεδόν τρία χρόνια: με το ευρώ και την ενέργεια κανείς δεν χρειάζεται πλέον μια Βέρμαχτ για τον έλεγχο της Ευρώπης!

Την ίδια ώρα πάντως τελείωνε στο Αμβούργο η μεγάλη έκθεση WindEnergy Hamburg, (22-25/9/2018), με 1482 εκθέτες από 40 χώρες, όπου ο CEO της Enercon, της μεγαλύτερης παραγωγού ανεμογεννητριών της Γερμανίας, ένα μόνο παράπονο είχε να εκφράσει: "The only sad note is that no representative of the Federal Government came to Hamburg to get informed about the wind industry." Ναι, σωστά διαβάσατε, κανένας απ' την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν πάτησε το πόδι του στο Αμβούργο! Λέτε κάτι ν' αλλάξει; Η κυβέρνηση του Μεγάλου Συνασπισμού δεν αισθάνεται και πολύ καλά τελευταία, καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν καθίζηση των κυβερνητικών κομμάτων και άνοδο των Πράσινων και της Εναλλακτικής για τη Γερμανία. Κι έρχονται κι εκλογές στη Βαυαρία, το προπύργιο των Χριστιανοσοσιαλιστών συμμάχων της Μέρκελ.