Από τη enimerosi.com
Έφτασε λοιπόν και για την Κέρκυρα η ώρα των υδρογονανθράκων. Η γαλλική Total, επικεφαλής της διερευνητικής κοινοπραξίας και με το μεγαλύτερο μερίδιο μετοχών σ΄ αυτήν, μαζί με την ιταλική Edison και τα δικά μας Ελληνικά Πετρέλαια, έπιασαν επικοινωνιακή δουλειά, «κάνοντας μασάζ»
στην κοινή γνώμη και τους εκπροσώπους των τοπικών Αρχών. Επίκειται η έναρξη των ερευνών στο οικόπεδο 2, δυτικά-βορειοδυτικά του νησιού, με τη σεισμική μέθοδο ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι το υποθαλάσσιο κοίτασμα εκεί, εξορύξιμο. Που σημαίνει υπολογίσιμο και συμφέρον. Για τα ΕΛΠΕ, το μέτρο..
σύγκρισης είναι ο Πρίνος, στο Βόρειο Αιγαίο. Όλες οι μέχρι τώρα ενδείξεις στο Ιόνιο, αναφέρονται σε κάτι μεγαλύτερο άρα συμφέρον!
Ισχυρότερο το τεκμήριο των προηγηθεισών σεισμικών ερευνών στην ελληνική πλευρά, από τις ιταλικές, που έχουν προχωρήσει και συνηγορούν στην εκτίμηση ότι αξίζει τον κόπο. Όμως η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες έχει κάτι κοινό με την Αρχαιολογία. Δεν υπάρχει τίποτα μέχρι η σκαπάνη να το ανακαλύψει. Στην προκείμενη περίπτωση, ο λόγος γίνεται για τις διερευνητικές γεωτρήσεις.
Αυτές αναμένονται μετά το πέρας τουλάχιστον μιας διετίας από σήμερα. Οι άνθρωποι των ΕΛΠΕ σπεύδουν καθησυχαστικά με το επιχείρημα ότι η θέση του κοιτάσματος δεν φαίνεται καν από τις κερκυραϊκές ακτές ενώ προτάσσουν το απολύτως ασφαλές μέχρι σήμερα παράδειγμα εκμετάλλευσης στον Πρίνο, απέναντι από τις μακεδονικές, τουριστικές ακτές και τη μαγευτική Σαμοθράκη. Από την άλλη, το Κίνημα WWF και οι οικολογικές οργανώσεις στην περιοχή μας, με αφορμή τις έρευνες στα ηπειρωτικά δυνάμει κοιτάσματα, είναι απολύτως αρνητικές σ' αυτές και στην επέκτασή τους και στη θάλασσα του Ιονίου, προβάλλοντας απειλές από την όλη διαδικασία και κινδύνους καταστροφής της θαλάσσιας και παράκτιας χλωρίδας και πανίδας. Το ερώτημα περί της δυνατότητας της τοπικής Διοίκησης και των κοινωνικών Φορέων να εποπτεύουν μέσω ειδικών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων, τη δραστηριότητα, άλλοι το θεωρούν επιβεβλημένο κ.ά. απλώς άλλοθι. Τώρα διανύεται το διάστημα των εθιμοτυπικών συναντήσεων και των δημοσίων σχέσεων, όσο ωριμάζει όμως η υπόθεση τα πράγματα θα σφίγγουν, απαιτώντας σοβαρότητα και κυρίως τη δυνατότητα να αρθεί το τοπικό Στοιχείο στο επίπεδο εκείνο, που δραστηριοποιούνται οικονομικοί, επιστημονικοί και πολιτικοί «παίκτες» διεθνούς βεληνεκούς και συμφερόντων. Δεν είναι εύκολο
Έφτασε λοιπόν και για την Κέρκυρα η ώρα των υδρογονανθράκων. Η γαλλική Total, επικεφαλής της διερευνητικής κοινοπραξίας και με το μεγαλύτερο μερίδιο μετοχών σ΄ αυτήν, μαζί με την ιταλική Edison και τα δικά μας Ελληνικά Πετρέλαια, έπιασαν επικοινωνιακή δουλειά, «κάνοντας μασάζ»
στην κοινή γνώμη και τους εκπροσώπους των τοπικών Αρχών. Επίκειται η έναρξη των ερευνών στο οικόπεδο 2, δυτικά-βορειοδυτικά του νησιού, με τη σεισμική μέθοδο ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι το υποθαλάσσιο κοίτασμα εκεί, εξορύξιμο. Που σημαίνει υπολογίσιμο και συμφέρον. Για τα ΕΛΠΕ, το μέτρο..
σύγκρισης είναι ο Πρίνος, στο Βόρειο Αιγαίο. Όλες οι μέχρι τώρα ενδείξεις στο Ιόνιο, αναφέρονται σε κάτι μεγαλύτερο άρα συμφέρον!
Ισχυρότερο το τεκμήριο των προηγηθεισών σεισμικών ερευνών στην ελληνική πλευρά, από τις ιταλικές, που έχουν προχωρήσει και συνηγορούν στην εκτίμηση ότι αξίζει τον κόπο. Όμως η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες έχει κάτι κοινό με την Αρχαιολογία. Δεν υπάρχει τίποτα μέχρι η σκαπάνη να το ανακαλύψει. Στην προκείμενη περίπτωση, ο λόγος γίνεται για τις διερευνητικές γεωτρήσεις.
Αυτές αναμένονται μετά το πέρας τουλάχιστον μιας διετίας από σήμερα. Οι άνθρωποι των ΕΛΠΕ σπεύδουν καθησυχαστικά με το επιχείρημα ότι η θέση του κοιτάσματος δεν φαίνεται καν από τις κερκυραϊκές ακτές ενώ προτάσσουν το απολύτως ασφαλές μέχρι σήμερα παράδειγμα εκμετάλλευσης στον Πρίνο, απέναντι από τις μακεδονικές, τουριστικές ακτές και τη μαγευτική Σαμοθράκη. Από την άλλη, το Κίνημα WWF και οι οικολογικές οργανώσεις στην περιοχή μας, με αφορμή τις έρευνες στα ηπειρωτικά δυνάμει κοιτάσματα, είναι απολύτως αρνητικές σ' αυτές και στην επέκτασή τους και στη θάλασσα του Ιονίου, προβάλλοντας απειλές από την όλη διαδικασία και κινδύνους καταστροφής της θαλάσσιας και παράκτιας χλωρίδας και πανίδας. Το ερώτημα περί της δυνατότητας της τοπικής Διοίκησης και των κοινωνικών Φορέων να εποπτεύουν μέσω ειδικών συμβούλων και εμπειρογνωμόνων, τη δραστηριότητα, άλλοι το θεωρούν επιβεβλημένο κ.ά. απλώς άλλοθι. Τώρα διανύεται το διάστημα των εθιμοτυπικών συναντήσεων και των δημοσίων σχέσεων, όσο ωριμάζει όμως η υπόθεση τα πράγματα θα σφίγγουν, απαιτώντας σοβαρότητα και κυρίως τη δυνατότητα να αρθεί το τοπικό Στοιχείο στο επίπεδο εκείνο, που δραστηριοποιούνται οικονομικοί, επιστημονικοί και πολιτικοί «παίκτες» διεθνούς βεληνεκούς και συμφερόντων. Δεν είναι εύκολο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου