Ανεπαρκής μετά το 2030 θα είναι ο Νότιος Διάδρομος Φυσικού Αερίου, του οποίου τμήμα αποτελεί και ο TAP, σύμφωνα με τα όσα επισημαίνει σε αναφορά του το Ινστιτούτο Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να υπάρχει επαρκές φυσικό αέριο για μια δεύτερη γραμμή του Trans Anatolian Pipeline (TANAP) που διασχίζει την Τουρκία, αλλά μόνο έως το τέλος της δεκαετίας του 2020.
Η μελέτη του Ινστιτούτου εξετάζει τις πιθανές πηγές εφοδιασμού για τον Νότιο Διάδρομο (Αζερμπαϊτζάν, Τουρκμενιστάν και άλλους, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν, του Κουρδιστάν και της Ανατολικής Μεσογείου), θέματα..
ζήτησης και μεταφοράς καθώς και τις συνθήκες υπό τις οποίες το φυσικό αέριο του νότιου διαδρόμου θα ανταγωνιστεί με άλλες προμήθειες αερίου στην ευρωπαϊκή αγορά.
Τα συμπεράσματα των ειδικών δημιουργούν προβληματισμό καθώς τα σχεδιαζόμενα έργα του Νοτίου Διαδρόμου έχουν ως στόχο να ενισχύσουν την ασφάλεια και τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ μέσω της μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη από την περιοχή της Κασπίας.
Σε κάθε περίπτωση, από τις αρχές του έτους, έχει ενταθεί η δραστηριότητα, σε πολιτική επίπεδο, για την προώθηση του Νότιου Διαδρόμου. Τον Φεβρουάριο, συναντήθηκαν στο Μπακού οι ευρωπαίοι υπουργοί ενέργειας και άλλοι αξιωματούχοι. Τον Ιούνιο εισήχθη το πρώτο φυσικό αέριο στον αγωγό TANAP (το τμήμα του Νοτίου Διαδρόμου επί τουρκικού εδάφους) και άρχισε να παράγεται αέριο από το Shah Deniz II στο Αζερμπαϊτζάν.
Η παραγωγή στο Shah Deniz II θα πιάσει ...κορυφή στα 16 bcm / έτος έως το 2021-22. Στην Ευρώπη θα κατευθύνονται περίπου 10 bcm, όχι περισσότερο από το 2% της συνολικής της ζήτησης, μέσω του Νότιου Διαδρόμου, ποσότητα μη συγκρίσιμη με το 10%-20% που οραματίζονταν στις Βρυξέλλες.
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί του Ινστιτούτου, αν και οι πολιτικοί ηγέτες εξακολουθούν να περιγράφουν τις προοπτικές του διαδρόμου με ...πολύ φωτεινά χρώματα, η δυναμική της αγοράς - στην περιοχή της Κασπίας, στον Καύκασο και στην Τουρκία, και στην Ευρώπη - είναι λιγότερο ελπιδοφόρα. Οι εμπορικοί όροι για την επιτυχία του Νότιου Διαδρόμου έχουν επιδεινωθεί παρότι έχει αυξηθεί η πολιτική στήριξη για αυτόν.
Για να αξιολογηθεί το δυναμικό του, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2020, συνυπολογίστηκαν διάφοροι παράγοντες. Καταρχάς οι τιμές και οι συνθήκες της αγοράς. Το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν θα δυσκολευθεί να είναι ανταγωνιστικό στις μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές σε ένα περιβάλλον χαμηλών τιμών. Οι προοπτικές για το φυσικό αέριο του Τουρκμενιστάν, του Ιράν ή της Ανατολικής Μεσογείου να φτάσει στην Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 2020 είναι περιορισμένες λόγω των συνθηκών της ευρωπαϊκής αγοράς - ειδικότερα εξαιτίας του κόστους μεταφοράς αερίου.
Επίσης, σύμφωνα με τους μελετητές, το αέριο του Αζερμπαϊτζάν, και ενδεχομένως από άλλες πηγές (Μαύρη Θάλασσα ή της Ανατολικής Μεσογείου) θα μπορούσε να μεταφερθεί στην Τουρκία ή σε νοτιοανατολικούς ευρωπαϊκούς προορισμούς ανταγωνιστικά, ευκολότερα από ό,τι στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές αγορές.
Υπάρχουν ακόμη και οι εναλλακτικές πηγές εφοδιασμού. Ρωσικές επενδύσεις στη χερσόνησο Yamal από το 2007, επενδύσεις στις εγκαταστάσεις υγροποιημένου φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης, που έγιναν εντός της δεκαετίας, καταδεικνύουν άλλες πηγές εισαγόμενου αερίου για την ευρωπαϊκή αγορά, με χαμηλότερο κόστος. Όταν οι πολιτικές προσπάθειες για το έργο του Νοτίου Διαδρόμου ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η ρωσική δέσμευση για το Yamal δεν ήταν επιβεβαιωμένη, ούτε είχε ξεκινήσει η ...έκρηξη του υγροποιημένου φυσικού αερίου στις ΗΠΑ. Έκτοτε, αυτοί οι παράγοντες έχουν περιπλέξει τις προοπτικές του νότιου διαδρόμου.
Ολόκληρη η μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακών Μελετών της Οξφόρδης μπορεί να τη διαβάσετε εδώ
της Μάχης Τράτσα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου