Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου τελειώνει τις ενεργειακές αυταπάτες.

Από το greeklignite.blogspot.gr
Εδώ και πάνω από τρία χρόνια το ιστολόγιο σας ενημερώνει για τις σημαντικές μεταβολές στις τιμές του πετρελαίου και απ' τις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη σας έχει ενημερώσει για το ξεκίνημα μιας νέας πολύ σημαντικής και δυστυχώς για τις τσέπες μας ανοδικής κίνησης. Τότε η τιμή ήταν στα επίπεδα των 54€/βαρέλι, (πάντα για τιμή πετρελαίου Brent για συμβόλαιο παράδοσης μετά από ένα μήνα), και πριν ακριβώς ένα μήνα είχα γράψει πως "Μετά την ενδοσυνεδριακή διάσπαση του επιπέδου των 65€/βαρέλι στις 12/12/2017 άνοιξε ο δρόμος για να δούμε τα 70€/βαρέλι, τιμή που θα δούμε πολύ σύντομα, ενδεχομένως ακόμα και μέσα στο 2017, ανάλογα και με το πότε θα ξεκινήσουν οι εορταστικές εκδηλώσεις χριστουγεννιάτικης κραιπάλης στα χρηματιστηριακά γραφεία."  Τελικά το 70 το είδαμε αμέσως μετά τις γιορτές, ενδοσυνεδριακά στη συνεδρίαση της Πέμπτης 11/1/2018, με κλείσιμο της εβδομάδας την Παρασκευή 12/1/2018 στα 69,87€. Είναι προφανές πως..
την ερχόμενη εβδομάδα θα δούμε το "7" μπροστά στην τιμή και σε τιμή κλεισίματος.



Απ' το Σεπτέμβρη μέχρι τώρα έχουμε μια αύξηση της τιμής 30% και δυστυχώς αυτή είναι μόνο η αρχή, το έχω γράψει το 2017 και μπορούμε να το πούμε πάλι με σιγουριά: μέσα στο 2018 το πετρέλαιο Brent θα επιστρέψει σε τιμές πάνω απ' τα 100€/βαρέλι. Δεν ξέρω ποιες δυνάμεις βρίσκονται πίσω απ' τη ραγδαία άνοδο: 
είναι οι ...
Αμερικανοί πετρελαιάδες, που χρειάζονται μια αυξημένη τιμή, για να μπορέσουν να εκμεταλλευθούν εκ νέου τα παλαιά και θεωρούμενα ως εξαντλημένα κοιτάσματα, με τη νέα τεχνολογία του enhanced oil recovery και να είναι οι ΗΠΑ ενεργειακά αυτάρκεις για πολλά χρόνια ακόμα; 

Είναι οικονομικός πόλεμος του Τραμπ ενάντια στους Γερμανούς, αφού οι ΗΠΑ έχουν δικά τους πετρέλαια και αέρια, ενώ οι Γερμανοί δεν έχουν και εξαρτώνται απ' τους Ρώσους; 

Είναι οι ΑΠΕτεώνες, που χρειάζονται μια αυξημένη τιμή των ορυκτών καυσίμων για να προωθήσουν τη μετάβαση σε αιολικά με μπαταρίες και σε ηλεκτροκίνηση; 

Είναι ο ΟΠΕΚ και λοιποί παραγωγοί, που θέλουν υψηλότερες τιμές; 

Είναι μήπως κάτι άλλο, όπως π.χ. ότι η Ελλάδα και η Κίνα δεν απειλούν πλέον την ανάκαμψη της τιμής; 




Όποια κι αν είναι η κινητήρια δύναμη που ανεβάζει τις τιμές, για τη χρεοκοπημένη χώρα, που σύμφωνα με το πιο πάνω διάγραμμα είναι απ' τις περισσότερο ενεργειακά εξαρτημένες από εισαγωγές στην ΕΕ, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: αποτελεί όρο επιβίωσης η αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας, χωρίς ιδεοληψίες και προκαταλήψεις. Ο υπερπολύτιμος λιγνίτης μας, ο δικός μας μαύρος χρυσός, είναι ο μόνος που μπορεί να εγγυηθεί ασφάλεια ηλεκτροδότησης τη στιγμή που τη ζητά η οικονομία κι όχι τη στιγμή που θα φυσά ή που θα 'χει ήλιο. Ασφάλεια με ελεγχόμενο κόστος, μακριά απ' τις αναταράξεις των διεθνών αγορών, μακριά απ' τα γεωπολιτικά παιχνίδια, μακριά απ' τις επιδιώξεις των ξένων συμφερόντων.

Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου τελειώνει τις ενεργειακές αυταπάτες, καθώς θα συμπαρασύρει και την τιμή του φυσικού αερίου. Μόνο που με τις ανοησίες του Ελληνικού πολιτικού συστήματος και με το ακριβό ευρώ βλέπω να συμφέρει ν’ αγοράζουμε ηλεκτρισμό απ’ το λιγνίτη των Σκοπίων, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Βοσνίας, της Σερβίας, ακόμα και της Τουρκίας, τώρα μάλιστα που η ΔΕΗ ετοιμάζεται για τη νέα "έφοδο στο Σαγγάριο", πριονίζονταςτο κλαδί στο οποίο καθόμαστε. Το εργάκι το είχαμε ξαναδεί το 2014, τότε που οι ΣαμαροΒενιζέλοι θα μας έβγαζαν απ' τα μνημόνια αν δεν είχαν ξεχάσει το μέιλ Χαρδούβελη. Κανείς δεν μπορεί ν' αγνοεί επί μακρόν την πραγματικότητα της γεωγραφικής θέσης της χώρας, που ηλεκτρικά είναι μια απομονωμένη νησίδα στην άκρη της ΝΑ Ευρώπης, η πραγματικότητα στο τέλος πάντα εκδικείται.