Από το kathimerini.gr
Στην τελική ευθεία εισέρχεται η ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών επιχειρήσεων, οι οποίες στον βαθμό που ολοκληρωθούν θα αλλάξουν ριζικά το τοπίο της εγχώριας αγοράς.
Αν και ο σχεδιασμός για την πορεία ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΔΕΗ έχει προκριθεί από τη συμφωνία με τους πιστωτές, όπως και τα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωσή τους, πρέπει να διευθετηθούν μια σειρά από θέματα που προκύπτουν από τις ιδιαιτερότητες της κάθε επιχείρησης αλλά και τη μετοχική αλληλοεξάρτηση των τριών πρώτων εταιρειών.
Μέσα στον Μάρτιο του 2018, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα με τους πιστωτές, πρέπει να..
ξεκινήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ και τον Ιούνιο η ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, ενώ μέχρι το τέλος του 2018 πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί και οι τρεις ιδιωτικοποιήσεις.
Σε ό,τι αφορά στα ΕΛΠΕ, βασικός στόχος παραμένει η διάθεση του 35% που κατέχει το Δημόσιο, ωστόσο η συμφωνία έχει προκρίνει και τη δυνατότητα διάθεσης μικρότερου ποσοστού με το ίδιο ισοδύναμο αποτέλεσμα, που σημαίνει από κοινού πώληση και ποσοστού που κατέχει ο όμιλος Λάτση μέσω της Paneuropean (45,47%). Πρέπει δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ να διαθέσει μέσω διαγωνισμού σε στρατηγικό επενδυτή ένα κοινό πακέτο μετοχών Δημοσίου και Paneuropean σε ποσοστό 51%, έτσι ώστε να διασφαλίζεται και ο έλεγχος του μάνατζμεντ. Το σενάριο αυτό διασφαλίζει τα προϋπολογισμένα έσοδα των 500 εκατ. ευρώ για το Δημόσιο και παράλληλα την παραμονή του στην εταιρεία με μικρό ποσοστό, κάτι που η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει για να αμβλύνει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τις εντυπώσεις στους αριστερούς ψηφοφόρους του.
Η υλοποίηση του εν λόγω σεναρίου προϋποθέτει κατ’ αρχήν συμφωνία με τον όμιλο Λάτση, ο οποίος εκτιμάται ότι δεν θα ήταν αρνητικός σε αυτή τη συγκυρία δεδομένου ότι τρέχει μεγάλες επενδύσεις σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό.
Προϋποθέτει, επίσης, ότι θα υπάρξουν ενδιαφερόμενοι επενδυτές διαθέσιμοι να δώσουν περί το 1,5 δισ. ευρώ για την εξαγορά του 51% των ΕΛΠΕ.
Αυτοί μπορεί να είναι είτε μεγάλοι τρέιντερ και funds είτε μεγάλες πετρελαϊκές εκτός Ευρώπης που κάνουν εξορύξεις και τα ΕΛΠΕ θα τους ανοίξουν την πόρτα για είσοδο στην ευρωπαϊκή αγορά. Επειδή όμως τα παραπάνω δύσκολα μπορούν να επιτευχθούν μέσα στο ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα που πρoβλέπει η συμφωνία με τους πιστωτές, στο τραπέζι παραμένει και εναλλακτικό σενάριο (Plan B) προκειμένου να ανταποκριθεί στον βασικό στόχο του προγράμματος αποκρατικοποίησης, δηλαδή την ενίσχυση των δημοσίων εσόδων με 500 εκατ. ευρώ. Το σενάριο αυτό προβλέπει τη διάθεση δύο πακέτων μετοχών, ένα για φέτος της τάξης του 20% και ένα για το 2019 της τάξης του 15%. Ενα από τα θέματα, πάντως, που πρέπει να αξιολογήσει το ΤΑΙΠΕΔ από κοινού με τους συμβούλους που έχει προσλάβει για τις ιδιωτικοποιήσεις των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ είναι η μετοχική αλληλοεξάρτηση των δύο εταιρειών. Στην περίπτωση που προχωρήσει στο πρώτο σενάριο για τα ΕΛΠΕ, της διάθεσης δηλαδή κοινού πακέτου μετοχών 51%, ο στρατηγικός επενδυτής που θα επιλεγεί θα αποκτήσει αυτομάτως αντίστοιχο ποσοστό στη ΔΕΠΑ, όπου σήμερα τα ΕΛΠΕ συμμετέχουν με ποσοστό 35%. Παράλληλα, το ΤΑΙΠΕΔ με βάση τη συμφωνία με τους πιστωτές πρέπει να διαθέσει σε στρατηγικό επενδυτή μέσω διαγωνισμού το 65% που κατέχει το Δημόσιο στη ΔΕΠΑ.
Προαπαιτούμενο για την έναρξη της διαδικασίας αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ είναι το ξεκαθάρισμα του τοπίου γύρω από τη θέση της εταιρείας στη λιανική αγορά φυσικού αερίου. Η συμφωνία με τους πιστωτές ως προς αυτό το κρίσιμο για την ανταγωνιστικότητα της ΔΕΠΑ ζήτημα δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης της θέσης της στη λιανική αγορά της Αττικής μέσω της εξαγοράς του ποσοστού που κατέχει η Shell στην ΕΠΑ Αττικής και απόσυρσης από τη λιανική σε Θεσσαλονίκη - Θεσσαλία μέσω της πώλησης του ποσοστού της (51%) στην αντίστοιχη ΕΠΑ στην ENI. H δυνατότητα αυτή τίθεται υπό την αίρεση των αρμοδίων ελληνικών αρχών (ΡΑΕ και Επιτροπή Ανταγωνισμού) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες θα αξιολογήσουν εάν το σχέδιο αυτό δημιουργεί πιθανά εμπόδια στον ανταγωνισμό. Η αξιολόγηση αυτή μάλιστα πρέπει να γίνει πριν από τον διαγωνισμό αξιοποίησης της ΔΕΠΑ, έτσι ώστε σε περίπτωση που διαπιστωθούν εμπόδια η διαδικασία αξιοποίησής της «να προσαρμοστεί αναλόγως», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η σχετική απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ).
Προς εφαρμογή αυτού του σχεδιασμού βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις μεταξύ ΔΕΠΑ και Shell, οι οποίες πρέπει να οριστικοποιηθούν μέσα στον Φεβρουάριο.
Στα 500 εκατ. «βλέπουν» το τίμημα για τον ΔΕΣΦΑ
Η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ βρίσκεται στο στάδιο της υποβολής δεσμευτικών προσφορών, με το ενδιαφέρον των μετόχων (Δημόσιο και ΕΛΠΕ) να επικεντρώνεται στο ύψος του τιμήματος και αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες να προεξοφλούν τίμημα 500 εκατ. ευρώ.
Οι δεσμευτικές προσφορές από τους διεκδικητές του 66% του ΔΕΣΦΑ και συγκεκριμένα την κοινοπραξία των τεσσάρων Ευρωπαίων Διαχειριστών Δικτύου, Snam – Fluxys – Εnagas – Gasunie και της ισπανορουμανικής κοινοπραξίας Reganosa – Transgaz αναμένεται να κατατεθούν στις 16 Φεβρουαρίου. Η σύμπραξη της ισπανικής Reganosa με τον διαχειριστή δικτύου της Ρουμανίας, Transgaz, που είχε προσέλθει στην πρώτη φάση του διαγωνισμού αλλά δεν προκρίθηκε για τη δεύτερη, ενίσχυσε τον ανταγωνισμό μεταξύ των μνηστήρων του ΔΕΣΦΑ, εξέλιξη που αναμένεται να αποτυπωθεί και στις οικονομικές προσφορές. Στον βαθμό που οι κυβερνητικές εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, ο νέος διαγωνισμός θα ξεπεράσει κατά 100 εκατ. ευρώ το τίμημα που πρόσφερε η Socar στον προηγούμενο και είχε τεθεί από τους μετόχους ως κατώφλι στον τρέχοντα διαγωνισμό.
Το κλείσιμο της συμφωνίας με τον πλειοδότη που θα προκύψει από τον διαγωνισμό αναμένεται μέσα στον Μάρτιο, ενώ η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης τοποθετείται στο τρίτο τρίμηνο του 2018, αφού θα μεσολαβήσουν η διαδικασία έγκρισής της από τις αρμόδιες αρχές και η διαδικασία απόσχισης της εταιρείας από τη ΔΕΠΑ.
Η λύση για τη ΔΕΗ
Σε ό,τι αφορά τη διάθεση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ, κυβέρνηση και θεσμοί συμφώνησαν να γίνει μέσω της έκδοσης μετατρέψιμου ομολόγου σε μετοχές. Η λύση αυτή προσπερνάει το πρόβλημα της χαμηλής χρηματιστηριακής αξίας της εταιρείας. Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης με βάση τη συμφωνία με τους πιστωτές θα ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2018. Το διάστημα κρίθηκε απαραίτητο προκειμένου να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από το νέο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας μετά την απόσχιση των τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων που τα συνοδεύουν για την τροφοδοσία τους.
Στην τελική ευθεία εισέρχεται η ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών επιχειρήσεων, οι οποίες στον βαθμό που ολοκληρωθούν θα αλλάξουν ριζικά το τοπίο της εγχώριας αγοράς.
Αν και ο σχεδιασμός για την πορεία ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΔΕΗ έχει προκριθεί από τη συμφωνία με τους πιστωτές, όπως και τα χρονοδιαγράμματα για την ολοκλήρωσή τους, πρέπει να διευθετηθούν μια σειρά από θέματα που προκύπτουν από τις ιδιαιτερότητες της κάθε επιχείρησης αλλά και τη μετοχική αλληλοεξάρτηση των τριών πρώτων εταιρειών.
Μέσα στον Μάρτιο του 2018, σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα με τους πιστωτές, πρέπει να..
ξεκινήσει η διαδικασία ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ και τον Ιούνιο η ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ, ενώ μέχρι το τέλος του 2018 πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί και οι τρεις ιδιωτικοποιήσεις.
Σε ό,τι αφορά στα ΕΛΠΕ, βασικός στόχος παραμένει η διάθεση του 35% που κατέχει το Δημόσιο, ωστόσο η συμφωνία έχει προκρίνει και τη δυνατότητα διάθεσης μικρότερου ποσοστού με το ίδιο ισοδύναμο αποτέλεσμα, που σημαίνει από κοινού πώληση και ποσοστού που κατέχει ο όμιλος Λάτση μέσω της Paneuropean (45,47%). Πρέπει δηλαδή το ΤΑΙΠΕΔ να διαθέσει μέσω διαγωνισμού σε στρατηγικό επενδυτή ένα κοινό πακέτο μετοχών Δημοσίου και Paneuropean σε ποσοστό 51%, έτσι ώστε να διασφαλίζεται και ο έλεγχος του μάνατζμεντ. Το σενάριο αυτό διασφαλίζει τα προϋπολογισμένα έσοδα των 500 εκατ. ευρώ για το Δημόσιο και παράλληλα την παραμονή του στην εταιρεία με μικρό ποσοστό, κάτι που η κυβέρνηση μπορεί να αξιοποιήσει για να αμβλύνει τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τις εντυπώσεις στους αριστερούς ψηφοφόρους του.
Η υλοποίηση του εν λόγω σεναρίου προϋποθέτει κατ’ αρχήν συμφωνία με τον όμιλο Λάτση, ο οποίος εκτιμάται ότι δεν θα ήταν αρνητικός σε αυτή τη συγκυρία δεδομένου ότι τρέχει μεγάλες επενδύσεις σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα το Ελληνικό.
Προϋποθέτει, επίσης, ότι θα υπάρξουν ενδιαφερόμενοι επενδυτές διαθέσιμοι να δώσουν περί το 1,5 δισ. ευρώ για την εξαγορά του 51% των ΕΛΠΕ.
Αυτοί μπορεί να είναι είτε μεγάλοι τρέιντερ και funds είτε μεγάλες πετρελαϊκές εκτός Ευρώπης που κάνουν εξορύξεις και τα ΕΛΠΕ θα τους ανοίξουν την πόρτα για είσοδο στην ευρωπαϊκή αγορά. Επειδή όμως τα παραπάνω δύσκολα μπορούν να επιτευχθούν μέσα στο ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα που πρoβλέπει η συμφωνία με τους πιστωτές, στο τραπέζι παραμένει και εναλλακτικό σενάριο (Plan B) προκειμένου να ανταποκριθεί στον βασικό στόχο του προγράμματος αποκρατικοποίησης, δηλαδή την ενίσχυση των δημοσίων εσόδων με 500 εκατ. ευρώ. Το σενάριο αυτό προβλέπει τη διάθεση δύο πακέτων μετοχών, ένα για φέτος της τάξης του 20% και ένα για το 2019 της τάξης του 15%. Ενα από τα θέματα, πάντως, που πρέπει να αξιολογήσει το ΤΑΙΠΕΔ από κοινού με τους συμβούλους που έχει προσλάβει για τις ιδιωτικοποιήσεις των ΕΛΠΕ και της ΔΕΠΑ είναι η μετοχική αλληλοεξάρτηση των δύο εταιρειών. Στην περίπτωση που προχωρήσει στο πρώτο σενάριο για τα ΕΛΠΕ, της διάθεσης δηλαδή κοινού πακέτου μετοχών 51%, ο στρατηγικός επενδυτής που θα επιλεγεί θα αποκτήσει αυτομάτως αντίστοιχο ποσοστό στη ΔΕΠΑ, όπου σήμερα τα ΕΛΠΕ συμμετέχουν με ποσοστό 35%. Παράλληλα, το ΤΑΙΠΕΔ με βάση τη συμφωνία με τους πιστωτές πρέπει να διαθέσει σε στρατηγικό επενδυτή μέσω διαγωνισμού το 65% που κατέχει το Δημόσιο στη ΔΕΠΑ.
Προαπαιτούμενο για την έναρξη της διαδικασίας αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ είναι το ξεκαθάρισμα του τοπίου γύρω από τη θέση της εταιρείας στη λιανική αγορά φυσικού αερίου. Η συμφωνία με τους πιστωτές ως προς αυτό το κρίσιμο για την ανταγωνιστικότητα της ΔΕΠΑ ζήτημα δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης της θέσης της στη λιανική αγορά της Αττικής μέσω της εξαγοράς του ποσοστού που κατέχει η Shell στην ΕΠΑ Αττικής και απόσυρσης από τη λιανική σε Θεσσαλονίκη - Θεσσαλία μέσω της πώλησης του ποσοστού της (51%) στην αντίστοιχη ΕΠΑ στην ENI. H δυνατότητα αυτή τίθεται υπό την αίρεση των αρμοδίων ελληνικών αρχών (ΡΑΕ και Επιτροπή Ανταγωνισμού) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίες θα αξιολογήσουν εάν το σχέδιο αυτό δημιουργεί πιθανά εμπόδια στον ανταγωνισμό. Η αξιολόγηση αυτή μάλιστα πρέπει να γίνει πριν από τον διαγωνισμό αξιοποίησης της ΔΕΠΑ, έτσι ώστε σε περίπτωση που διαπιστωθούν εμπόδια η διαδικασία αξιοποίησής της «να προσαρμοστεί αναλόγως», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η σχετική απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ).
Προς εφαρμογή αυτού του σχεδιασμού βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις μεταξύ ΔΕΠΑ και Shell, οι οποίες πρέπει να οριστικοποιηθούν μέσα στον Φεβρουάριο.
Στα 500 εκατ. «βλέπουν» το τίμημα για τον ΔΕΣΦΑ
Η ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ βρίσκεται στο στάδιο της υποβολής δεσμευτικών προσφορών, με το ενδιαφέρον των μετόχων (Δημόσιο και ΕΛΠΕ) να επικεντρώνεται στο ύψος του τιμήματος και αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες να προεξοφλούν τίμημα 500 εκατ. ευρώ.
Οι δεσμευτικές προσφορές από τους διεκδικητές του 66% του ΔΕΣΦΑ και συγκεκριμένα την κοινοπραξία των τεσσάρων Ευρωπαίων Διαχειριστών Δικτύου, Snam – Fluxys – Εnagas – Gasunie και της ισπανορουμανικής κοινοπραξίας Reganosa – Transgaz αναμένεται να κατατεθούν στις 16 Φεβρουαρίου. Η σύμπραξη της ισπανικής Reganosa με τον διαχειριστή δικτύου της Ρουμανίας, Transgaz, που είχε προσέλθει στην πρώτη φάση του διαγωνισμού αλλά δεν προκρίθηκε για τη δεύτερη, ενίσχυσε τον ανταγωνισμό μεταξύ των μνηστήρων του ΔΕΣΦΑ, εξέλιξη που αναμένεται να αποτυπωθεί και στις οικονομικές προσφορές. Στον βαθμό που οι κυβερνητικές εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν, ο νέος διαγωνισμός θα ξεπεράσει κατά 100 εκατ. ευρώ το τίμημα που πρόσφερε η Socar στον προηγούμενο και είχε τεθεί από τους μετόχους ως κατώφλι στον τρέχοντα διαγωνισμό.
Το κλείσιμο της συμφωνίας με τον πλειοδότη που θα προκύψει από τον διαγωνισμό αναμένεται μέσα στον Μάρτιο, ενώ η ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης τοποθετείται στο τρίτο τρίμηνο του 2018, αφού θα μεσολαβήσουν η διαδικασία έγκρισής της από τις αρμόδιες αρχές και η διαδικασία απόσχισης της εταιρείας από τη ΔΕΠΑ.
Η λύση για τη ΔΕΗ
Σε ό,τι αφορά τη διάθεση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ, κυβέρνηση και θεσμοί συμφώνησαν να γίνει μέσω της έκδοσης μετατρέψιμου ομολόγου σε μετοχές. Η λύση αυτή προσπερνάει το πρόβλημα της χαμηλής χρηματιστηριακής αξίας της εταιρείας. Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης με βάση τη συμφωνία με τους πιστωτές θα ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2018. Το διάστημα κρίθηκε απαραίτητο προκειμένου να έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο γύρω από το νέο χαρτοφυλάκιο της εταιρείας μετά την απόσχιση των τεσσάρων λιγνιτικών μονάδων και των ορυχείων που τα συνοδεύουν για την τροφοδοσία τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου