Στη μεταστροφή που πήρε η εκδήλωση του ΣΕΒ για «Το μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο», η οποία κατά μείζονα λόγο αποτέλεσε τελικά παρουσίαση των θέσεων των βιομηχάνων για την περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η παρέμβαση του Προέδρου της ΓΣΕΕ Γιάννη Παναγόπουλου εστίασε στα ακόλουθα σημεία:
1. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO), στην παγκόσμια εκστρατείατης οποίας για «Το μέλλον της εργασίας» φιλοδόξησε να ενταχθεί ηεκδήλωση του ΣΕΒ, επισήμανε με το μήνυμα του Γενικού τηςΔιευθυντή Guy Ryder τις αρχές και τα θεμελιώδη δικαιώματα προστασίας της εργασίας που καλείται να περιφρουρήσει το ILO, τα οποία στην περίπτωση της Ελλάδας έχουν πολλαπλά παραβιασθεί,σε αρκετές περιπτώσεις με συνειδητή αγνόηση των «Θεσμών» πουενεπλάκησαν στους όρους του διεθνούς δανεισμού της Ελλάδας.Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το ILO στηρίζει την ατζέντα των θέσεων των βιομηχάνων που παρουσιάσθηκαν στησημερινή εκδήλωση. Αντίθετα, επισημάνθηκε ότι το ILO έθεσε υπότην αιγίδα του τις προσπάθειες σύγκλησης των θέσεων των λεγόμενων εθνικών κοινωνικών εταίρων, όπως πχ τη Συμφωνία τηςΓενεύης του 2014, από την οποία ο ΣΕΒ φαίνεται να υπαναχωρεί πλήρως.
2. Ο Πρόεδρος της ΓΣΕΕ επισήμανε ότι ο θεσμός του τριμερούςκοινωνικού διαλόγου αποτελεί πυλώνα του λεγόμενου ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδαστο πλαίσιο των όρων του διεθνούς δανεισμού της χώρας, δεν υπήρξε ποτέ. Οι όποιες δε αναφορές στα Μνημόνια περί υλοποίησης των όποιων μεταρρυθμίσεων ύστερα από κοινωνικό διάλογο ήταν εντελώς προσχηματική, καθώς ουδέποτε έγιναν σεβαστά τα αποτελέσματά του. Δυστυχώς, παρά τις όποιες προσπάθειες σε διμερές επίπεδο, η κατάσταση του κοινωνικού διαλόγου παραμένει
δραματική με σοβαρότερη ένδειξη την άρνηση του Πρωθυπουργούτης χώρας να συναντήσει τη ΓΣΕΕ και την εργατική πλευρά, σε αντίθεση με τις εργοδοτικές οργανώσεις ή και τις επιμέρους επιχειρήσεις. Σε κάθε περίπτωση παραμένει ως βασικό το πλαίσιοτων αιτημάτων που έχει αποστείλει η ΓΣΕΕ στην Κυβέρνηση, τα οποία αποτελούν ελάχιστη αφετηρία της έμπρακτης αποκατάστασης της εργατικής προστασίας και καταδεικνύουν ότι οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία θα χάσει το θετικό της πρόσημο στην πράξη εφόσον δεν αποκατασταθεί με πληρότητα οπροστατευτικός χαρακτήρας του εργατικού δικαίου, ατομικού και συλλογικού.
3.Όλα τα αιτήματα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, αλλά και το αντίκρυσμά τους στο ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο θαπαρουσιασθούν σε διεθνή εκδήλωση για τον επετειακό εορτασμότων 100 χρόνων της ΓΣΕΕ το 2018, με ευρύτατη συνδικαλιστική,επιστημονική και κοινωνικοπολιτική συμμετοχή. Το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα παραμένει ισχυρό, με κρίσιμη παρέμβαση και δράση,καταφέροντας να κατακτήσει στην πράξη την ενότητα και την ανεξαρτησία του. Η ΓΣΕΕ έχει αποδείξει ότι είναι έτοιμη νααντιμετωπίσει κάθε πρόκληση που επιφυλάσσει το μέλλον της εργασίας για την προστασία και τα συμφέροντα των εργαζομένων,στο πλαίσιο της λεγόμενης 4ης βιομηχανικής επανάστασης, αλλά και όσων άλλων ακολουθήσουν.
4. Στο πλαίσιο αυτό ο διάλογος μεταξύ των οργανώσεωνεργαζομένων και εργοδοτών είναι μια πολιτική διαδικασία, και ως τέτοια αποκτά χαρακτηριστικά που υπερβαίνουν την τεχνολογική πρόοδο, καθώς η ιδεολογία και τα οικονομικά συμφέροντα που ο καθένας εξυπηρετεί παίζουν καθοριστικό ρόλο. Ο συνδυασμός της ρομποτοποίησης και της οικονομίας της πλατφόρμας αναμφίβολα θα επιφέρει επαναστατικές καινοτομίες στα μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Οι επιπτώσεις στην αγορά εργασίας θα είναι σημαντικές, αλλά δεν περιορίζονται μόνο σε αυτήν.
5. Η 4η βιομηχανική επανάσταση δημιουργεί νέες δομές επιχειρηματικότητας, νέους οικονομικούς κλάδους και τομείς, νέες επενδυτικές δραστηριότητες, νέα προϊόντα και υπηρεσίες. Οκοινωνικός διάλογος πρέπει λοιπόν να επεκταθεί σε όλα αυτά ταθέματα. Αντί ο ΣΕΒ ΝΑ προωθεί ως «σύγχρονη ιδέα» που δεν επιδέχεται πισωγύρισμα στην «προ-μνημονίου εποχή» τον περιορισμό των συλλογικών συμβάσεων και της προστασίας προς τους εργαζομένους σε συνδυασμό με τη χρήση των υπερευέλικτων εργασιακών σχέσεων, θα ήταν καλό να εκθέσει δημόσια όλες τις επενδυτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες του που διαμορφώνουντις συνθήκες μετάβασης του ελληνικού μοντέλου ανάπτυξης στηνέα εποχή της ψηφιοποίησης.
6. Η θέση της ΓΣΕΕ είναι ότι το uberisation δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το μέλλον των εργασιακών σχέσεων, καθώς δημιουργεί νέα και μεγάλα ρίσκα για τους εργαζομένους σχετικά μετην εντατικοποίηση της εργασίας, την υγεία και την ασφάλειά τους, για τη σχέση μεταξύ του χρόνου εργασίας και του ιδιωτικού-ελεύθερου χρόνου τους.Η ψηφιοποίηση δεν πρέπει να γίνει τοτεχνολογικά προηγμένο εργαλείο κοινωνικού ντάμπινγκ.
7. Απορρίπτουμε την οπτική του τεχνολογικού ντετερμινισμού, η οποία σκοπίμως αφήνει την προστασία και το μέλλον της εργασίαςστην τύχη της τεχνολογικής εξέλιξης. Οι νέες μορφές απασχόλησης, όπως οι συμβάσεις εργασίας με πληθοπορισμό, οι συμβάσεις απασχόλησης «μηδενικών ωρών», οι συμβάσειςσύντομης διάρκειας, προσωρινής εργασίας, οι«μικροσυμβάσεις»κ.ά, είναι το αποτέλεσμα της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, είναι η συνέπεια ιδεοληψιών ξεπερασμένων πολιτικών δογμάτων. Το αν οι ψηφιακές πλατφόρμες εργασίας είναιμέρος της επίσημης αγοράς εργασίας δεν εξαρτάται από την τεχνολογική μεταβολή, αλλά από το ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας. Είναι απαίτηση των συνδικάτων η ρύθμιση της ψηφιακής οικονομίας.
8. Ο τρόπος που θα αξιοποιηθούν, θα εφαρμοστούν και θα ρυθμιστούν οι νέες τεχνολογίες και η ψηφιοποίηση θα καθορίσει το εάν θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και όλης της κοινωνίας, το βιοτικό επίπεδο των πολλών, ή θα γίνουν το μέσο για τη δημιουργία μεγαλύτερων κερδών για τους λίγους, οξύνοντας την οικονομική ανισότητα και την ανασφάλεια.
9. Πρέπει να σχεδιάσουμε το μέλλον της εργασίας με κριτήριο την ποιότητα της εργασίας και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, να δημιουργήσουμε έναν άξονα σταθερότητας μεταξύ της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, των συνθηκών εργασίας και της κοινωνικής προστασίας. Οι πολιτικές ανάπτυξης, επικαιροποίησης, εκσυγχρονισμού και πιστοποίησης των οριζόντιων και επαγγελματικών δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού λαμβάνουν σοβαρότερες διαστάσεις από ποτέ.Η συζήτηση για τις νέες δεξιότητες και τις διαδικασίες ανάπτυξής τους στο εργατικό δυναμικό θα πρέπει να ανοίξει με μεγαλύτερη ένταση στον εθνικό κοινωνικό διάλογο. Γι’ αυτό το επόμενο χρονικό διάστημα η ΓΣΕΕ θα λάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.
10. Ο κοινωνικός διάλογος είναι συνεπώς πολύ σημαντικός εφόσον όμως γίνει πάνω στις κοινωνικές αξίες που υπηρετούν τη δημοκρατία, την ισότητα, την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η τεχνολογική πρόοδος πρέπει να εξυπηρετεί την κοινωνική πρόοδο. Η απόρριψη της προστασίας των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους στο όνομα ενός τεχνολογικού ντετερμινισμού εκφράζει ιδεολογικές εμμονές και δεν είναι συμβατή με τις ανάγκες των πολιτισμένων και δημοκρατικών κοινωνιών. Ο βασικός εθνικός κοινωνικός διάλογος είναι εκκρεμής σε όλα τα κρίσιμα αυτά ζητήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου