Όχι απλά δεν έχουν ενημερωθεί για τις προθέσεις του ΥΠΕΝ να αλλάξει το μοντέλο των παραχωρήσεων, αλλά επιπλέον οι μεγάλες ξένες εταιρείες που έχουν δείξει ενδιαφέρον για επενδύσεις στην ελληνική αγορά, είχαν λάβει δεσμεύσεις σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο ότι οι νέες έρευνες θα γίνουν με το υφιστάμενο μοντέλο.
Εξ απήνης πιάστηκε η αγορά υδρογονανθράκων από τις πληροφορίες που θέλουν σήμερα στο ΚΥΣΟΙΠ να εξετάζονται εισηγήσεις για αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει τις παραχωρήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες οι αλλαγές που προωθούνται από το ΥΠΕΝ αφορούν τόσο στη διαδικασία των διαγωνισμών και της ανάθεσης όσο και στο μοντέλο της σύμβασης παραχώρησης.
Βεβαίως το ΥΠΕΝ κάνει λόγο..
για έναρξη συζητήσεων και για διαβούλευση με την αγορά προκειμένου να διερευνηθούν οι προθέσεις των ενδιαφερομένων.
Εδώ λοιπόν υπάρχει το εξής παράδοξο, που εξαρχής ακυρώνει την προσπάθεια για επιτάχυνση των διαδικασιών.
Ενώ το υπουργείο τονίζει ότι , μεταξύ άλλων, στόχος του είναι να μειωθεί ο χρόνος που απαιτείται για να προχωρήσουν οι διαγωνισμοί και να γίνουν οι αναθέσεις, αλλάζοντας τον τύπο των συμβάσεων παραχώρησης από lease agreements σε production sharing agreements, δημιουργείται ένα κενό: θα πρέπει να αλλάξουν οι συμβάσεις, τα κείμενα και να γίνει μια νομική προετοιμασία που πρακτικά μεταφράζεται σε πολύμηνη καθυστέρηση.
Μια πρώτη εκτίμηση αναφέρει ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον έξι μήνες για να προετοιμαστούν τα νομικά κείμενα, ενώ οι διαγωνισμοί θα πάνε πίσω περίπου ένα χρόνο.
Και όλα αυτά ενώ ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία για τη δημοσίευση της πρόσκλησης ενδιαφέροντος για τις περιοχές που είχε εκδηλωθεί ενδιαφέρον από πετρελαϊκούς κολοσσούς για τις περιοχές της βορειοδυτικά, δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Το ρίσκο είναι εξαιρετικά μεγάλο και να σημειωθεί ότι ήδη η ελληνική αγορά πλήρωσε την καθυστέρηση που σημειώθηκε το 2014 όταν για πρώτη φορά έγινε μεγάλος γύρος παραχώρησης. Τότε λοιπόν καθώς η αγορά ουσιαστικά ξεκινούσε από το μηδέν και χρειάστηκαν πολύμηνες προετοιμασίες για το θεσμικό πλαίσιο, τα κείμενα των διαγωνισμών κλπ που γράφονταν από την αρχή, οι διαγωνισμοί συνέπεσαν με τη δραματική πτώση των τιμών του πετρελαίου και τη μείωση των επενδύσεων της βιομηχανίας πετρελαίου. Συνακόλουθα το ενδιαφέρον για τους ελληνικούς διαγωνισμούς περιορίστηκε και οι πετρελαϊκές έβαλαν σε δεύτερη μοίρα την ουσιαστικά παρθένα από πλευράς ερευνών ελληνική αγορά.
Οι εξελίξεις ωστόσο στη Μεσόγειο, οι νέες ανακαλύψεις κοιτασμάτων και το ενδιαφέρον της αγοράς για την περιοχή δίνουν μια νέα δεύτερη ευκαιρία στην ελληνική αγορά.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι εάν το παράθυρο αυτό ευκαιρίας που άνοιξε για δεύτερη φορά θα παραμείνει ανοιχτό και εάν οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες που έδειξαν αρχικό ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά είναι διατεθειμένες να περιμένουν και να δεχθούν αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο. Αυτό είναι κάτι που απομένει να φανεί στην πράξη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου