Δυο ξένοι στο ίδιο συνέδριο: το αλαλούμ στο Υπουργείο της Μεσογείων συνεχίζεται ...

Από το greeklignite.blogspot.gr
Συναντήθηκαν χθες στο Μαξίμου ο Τσίπρας με το Σκουρλέτη, συναντήθηκαν ωστόσο στο συνέδριο "Ενέργεια & Ανάπτυξη 2016" και ο Σκουρλέτης με τον Παναγιωτάκη. Δυο συναντήσεις με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς βγαίνοντας απ' το Μαξίμου ο Σκουρλέτης δήλωσε πως "στο κόμμα μας έχουμε κατακτήσει την κουλτούρα του διαλόγου". Αυτή η "κουλτούρα του διαλόγου" που έχουν κατακτήσει στο Σύριζα είναι που θα μας αποτρελάνει όλους στο τέλος, καθώς, για να μην ξεχνιόμαστε:

το Μάρτη 2014 ο Σταθάκης είχε χαρακτηρίσει "μπάχαλο" τον ενεργειακό σχεδιασμό Πασοκ-ΝΔ,

το Φλεβάρη 2015 ο Λαφαζάνης είχε παρουσιάσει τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης για την ενέργεια χωρίς ν' αναφέρει ούτε μια φορά τη λέξη "λιγνίτης",

Τον Οκτώβριο 2015 μάθαμε πως εφεξής θ' αγοράζουμε ρεύμα απ' τα ...ΕΛΤΑ,

τον Απρίλη 2016 είδαμε τον Οικολόγο Τσιρώνη να τα λέει πολύ καλύτερα απ' το Συριζαίο Σκουρλέτη,

τον Αύγουστο 2016 ο Σκουρλέτης ψήφισε το Ν. 4414/2016, συνεχίζοντας..
τον "εθνικό στόχο" της Μπιρμπίλη και του ΓΑΠ για 7500MW αιολικών μέχρι το 2020,

και χθες φθάσαμε στο συνέδριο, όπου ακούστηκαν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

Σκουρλέτης, σχεδόν στο ξεκίνημα της ομιλίας του : "Τα στελέχη της ενεργειακής βιομηχανίας θα καταθέσουν τη δική τους οπτική και δεν θα επιχειρήσω να τους υποκαταστήσω σε ένα ζήτημα που, άλλωστε, δεν είναι υποχρεωτική η συμφωνία μας ...". Με άλλα λόγια, "συμφωνούμε ότι διαφωνούμε", η "κουλτούρα του διαλόγου" που έχουν κατακτήσει στο Σύριζα. Πολύ πιο θετική ήταν βέβαια η συνέχεια της πρότασης  " ...όσο είναι η επίτευξη κρίσιμων συνθέσεων οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά στην κοινωνία και την οικονομία." Σε μια πολιτισμένη κοινωνία πρέπει να μπορούμε να συζητήσουμε για τα προβλήματα με όρους διαλεκτικής, όχι με αντικομμουνιστικά παραληρήματα. Αρκεί βέβαια οι Υπουργοί να έχουν επιστημονικά καταρτισμένους συμβούλους κι όχι πρώην συνδικαλιστές.

Κατά τα λοιπά, όσο κι αν ψάξετε στην ομιλία του Σκουρλέτη, τη λέξη "λιγνίτης" δεν πρόκειται να τη συναντήσετε, καθώς δεν φαίνεται να περιλαμβάνεται στο λεξιλόγιό του. Θα βρείτε μόνο το λήμμα "δημοπρασίες ΝΟΜΕ" κι αυτό με το χαρακτηρισμό "διαδικασία σταδιακής προσαρμογής της ΔΕΗ στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον". Επιεικώς περίεργη αντίληψη τόσο για την "προσαρμογή" όσο και για τον "ανταγωνισμό" η υποχρεωτική διάθεση στους ανταγωνιστές της λιγνιτικής παραγωγής σε τιμές κάτω του κόστους. Ποιος θα πληρώσει το πλήρες κόστος, Σκουρλέτη; Η δημόσια ΔΕΗ, που ιδρύθηκε απ' τη μετεμφυλιακή κυβέρνηση σ' ένα περιβάλλον που μόνο "αριστερό" δεν ήταν, χρειάστηκε μια γενιά για να στηθεί, άλλη μια για ν' αναπτυχθεί και τώρα Πασοκ-ΝΔ-Σύριζα τη διαλύετε με ταχύτατους ρυθμούς, όταν την ξαναχρειαστείτε δεν θα υπάρχει!

Όπως είπα ωστόσο απ' την αρχή, στο συνέδριο ήταν κι ο Παναγιωτάκης της ΔΕΗ, που τελικά είναι ο μόνος που φωνάζει προς όλες τις κατευθύνσεις την πολύ απλή αλήθεια: "η τυφλή πολεμική εναντίον του λιγνίτη ανοίγει διάπλατα το δρόμο για τις εισαγωγές και τα εισαγόμενα καύσιμα. Δε νομίζω ότι ιδιαίτερα σήμερα μπορεί αυτό να είναι λύση για τη χώρα."

Χτύπησε το καμπανάκι για όποιον ενδιαφέρεται ν' ακούσει, αν και στο Υπουργείο της Μεσογείων έχουν ...
κουφαμάρα εδώ και τουλάχιστον έξι χρόνια (οι επισημάνσεις δικές μου): "Η κατάρτιση εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού. Δεν είναι νοητό, ιδιαίτερα ενόψει των σεισμικών αλλαγών και εξελίξεων που προαναφέρθηκαν η χώρα σε ό,τι αφορά στην ενέργεια να συνεχίζει να βαδίζει χωρίς πυξίδα και στόχους. Να λαμβάνονται αποφάσεις και να νομοθετούνται μέτρα υπό το βάρος της εκάστοτε τρέχουσας συγκυρίας ή σύμφωνα με τις επιρροές συμφερόντων."

Και για όποιον δεν έχει στο λεξιλόγιό του τη λέξη "λιγνίτης", το έκανε "ακόμα πιο λιανά": "για τη χώρα μας ένα ποσοστό παραγωγής ΗΕ από λιγνίτη είναι, για τις επόμενες 2-3 δεκαετίες, απόλυτα αναγκαίο, και η συζήτηση πρέπει να μετατοπιστεί στους όρους ανάπτυξης και εκμετάλλευσης του λιγνιτικού μας δυναμικού." Λέτε τελικά να διαβάζει κι ο Παναγιωτάκης το Greeklignite;

Τον ενεργειακό σχεδιασμό που δεν λέει να κάνει το Υπουργείο, τον κάνει τελικά η ίδια η ζωή: "Για τη χώρα μας ο επενδυτικός ορίζοντας σε ότι αφορά στον τομέα του ηλεκτρισμού είναι για τα επόμενα 10-15 χρόνια λίγο-πολύ ξεκάθαρος. Σε ό,τι αφορά στη συμβατική παραγωγή μπορούμε να σκεφθούμε μόνο επενδύσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης ή υποκατάστασης παλαιότερων λιγνιτικών μονάδων και βέβαια τις αναγκαίες επενδύσεις στα ορυχεία. Το υφιστάμενο παραγωγικό δυναμικό σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες εξελίξεις της ζήτησης και την αναμενόμενη διείσδυση των ΑΠΕ δεν αφήνει περιθώρια για άλλες επιλογές."

Ποιο είναι "το υφιστάμενο παραγωγικό δυναμικό"; Οι πολλές μονάδες φυσικού αερίου που αποκτήσαμε την προηγούμενη δεκαετία, μαζί με τη φαραωνική μονάδα Μεγαλόπολη 5, αυτή που τώρα δεν ξέρουμε τι να την κάνουμε, λες κι είμαστε το Κατάρ σ' αποθέματα αερίου. Κι ακόμα είναι τα ατελείωτα πανάκριβα Φ/Β, που τρέξαμε να βάλουμε μέχρι το 2012, πιάνοντας το στόχο του 2020 οκτώ χρόνια νωρίτερα, και οι παλιές λιγνιτικές μονάδες, αυτές που οι κυβερνήσεις ΝΔ-Πασοκ απαγόρευσαν στη ΔΕΗ να τις εκσυγχρονίσει και δεν έδωσαν άδειες σε ιδιώτες να κάνουν νέες, προκειμένου να μας κάνουν τη "Δανία του Νότου ". 

Και ποιες είναι οι "αναγκαίες επενδύσεις στα ορυχεία"; Πλέον δεν είναι εξοπλισμός, αυτό που χρειάζεται είναι προσωπικό, καθώς η επί έξι χρόνια μνημονιακή απαγόρευση προσλήψεων και η αναγκαστική προσφυγή σε εργολαβίες έχει δημιουργήσει τραγικές καταστάσεις: η μίσθωση εργαζομένων μέσω εργολάβων αποτελεί ένα "δουλεμπόριο του 21ου αιώνα", που δυναμιτίζει την κοινωνική συνοχή και ρίχνει νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Η συνεχής συμπίεση -και μάλιστα με τη συνεργασία της ΔΕΗ- των αμοιβών των εργαζομένων σ' εργολάβους, όταν κι αν καταβάλλονται, δεν τελειώνει πουθενά κι ο πάτος δεν είναι "αμοιβές Βουλγαρίας", είναι ακόμα πιο κάτω, είναι κάπου στην "ευελφάλεια" (ευελιξία και ασφάλεια), που οραματίζονταν κι εξακολουθούν να οραματίζονται οι "εκσυγχρονιστές" του Σημίτη, αυτοί που την προηγούμενη δεκαετία διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις παρέα με το Σρέντερ, το Ζοσπέν και το Μπλερ. 

Αυτό το όνειδος για την κοινωνία, που δεν έχει απολύτως καμιά σχέση με την Ευρώπη του Ανθρωπισμού και του Διαφωτισμού, πρέπει να σταματήσει κι ίσως γι' αυτό η κατακλείδα του Παναγιωτάκη ήταν "όλες σχεδόν οι πολιτικές δυνάμεις έχουν αποδεχθεί, τουλάχιστον σε διακηρυκτικό επίπεδο, ότι η ΔΕΗ θα είναι Ανώνυμη Εταιρεία". Τι είδους ανώνυμη εταιρεία είναι αυτή που δεν μπορεί να προσλάβει το εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό που χρειάζεται;

Αλλά ο Σκουρλέτης δεν έχει στο λεξιλόγιό του τη λέξη "λιγνίτης". Οπότε;