Την απάντηση των Αζέρων στην ελληνική πρόταση να παρατείνουν για έναν ακόμη μήνα την εγγυητική τους επιστολή, αναμένει σήμερα η κυβέρνηση, προσδοκώντας ότι ως το τέλος Νοεμβρίου θα βρεθεί τελικά λύση στην "πολυκαιρισμένη" συμφωνία ιδιωτικοποίησης του ΔΕΣΦΑ.
Αλλά οι οιωνοί δεν είναι οι καλύτεροι, η SOCAR και η SNAM συνεχίζουν να θεωρούν πως το 66% του ΔΕΣΦΑ κοστίζει αρκετά λιγότερο από 400 εκατ. ευρώ μετά την ρύθμιση Σκουρλέτη, γεγονός που σημαίνει ότι ακόμη και αν υπάρξει "δεύτερη ευκαιρία", ουδείς μπορεί να διαβεβαιώσει ότι δεν θα πρόκειται απλά για παράταση του θρίλερ με αμφίβολες προοπτικές.
Υπό αυτή την έννοια, η σημερινή συνάντηση των τριών εμπλεκομένων πλευρών αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Οχι μόνο επειδή εκπνέει..
η παράταση της εγγυητικής επιστολής της SOCAR, αλλά επειδή οι Αζέροι, προκειμένου ακριβώς να την ανανεώσουν, ζητούν σύμφωνα με τις πληροφορίες του Energypress "ακραία" πράγματα και επιπλέον γραπτές εγγυήσεις από την ελληνική πλευρά. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι εγγυήσεις αποσκοπούν στο να δεσμευθεί το Μαξίμου πως οτιδήποτε τελικά συμφωνηθεί στο θέμα ΔΕΣΦΑ, δεν θα ανατραπεί από κάποια επόμενη νομοθετική ρύθμιση ή υπουργική απόφαση, αυτής ή κάποιας επόμενης κυβέρνησης.
Είναι δηλαδή σαφές πως οι Αζέροι έπειτα και από αυτόν τον τελευταίο γύρο άκαρπων διαπραγματεύσεων, όχι μόνον δεν προσέρχονται με πνεύμα "να κλείσει η υπόθεση" αλλά επιπλέον θέτουν θέμα αξιοπιστίας και δεν κρύβουν τις επιφυλάξεις τους για τις προφορικές τοποθετήσεις των συνομιλητών τους.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, καθ’ όλο το διάστημα που μεσολάβησε από τις 27 Σεπτεμβρίου οπότε και συναντήθηκε ο επικεφαλής της SOCAR Ρ.Αμπντουλάγιεφ με τον Πρωθυπουργό Α.Τσίπρα, SOCAR και SNAM επέμεναν ότι έχει γίνει ζημιά που πρέπει να διορθωθεί ή διαφορετικά να βρεθεί κάποια φόρμουλα αποζημίωσης. Στο τραπέζι έπεσε κάποια στιγμή η ιδέα της καταβολής υψηλών μελλοντικών μερισμάτων επί των κερδών του ΔΕΣΦΑ, ωστόσο δεν είναι σίγουρο κατά πόσο ικανοποιεί την πλευρά των επενδυτών.
Βήματα προόδου τον μήνα που πέρασε ασφαλώς και έγιναν, τόσο από τον συντονιστή της ελληνικής πλευράς και σύμβουλο του Πρωθυπουργού Δημήτρη Λιάκο (στη φωτογραφία), όσο και από την πλευρά της ΡΑΕ. Αλλά παρά την αύξηση των ανακτήσιμων ποσών στα 326 εκατ. ευρώ (σσ: η ρύθμιση Σκουρλέτη τα είχε συρρικνώσει από τα 829 στα 285 εκατ. ευρώ), τη σύντμηση του χρόνου ανάκτησής τους σε 20 αντί για 40 χρόνια που προέβλεπε η επίμαχη τροπολογία, και την αύξηση του τιμολογίου χρήσης στο 33,5% από το 23% της αρχικής ρύθμισης, "λευκός καπνός" δεν βγήκε.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι τόσο οι Ιταλοί, όσο και οι Αζέροι επιμένουν σύμφωνα με τις πληροφορίες, πως μετά τις αλλαγές Σκουρλέτη τον περασμένο Ιούλιο στην περιουσιακή βάση του ΔΕΣΦΑ, το 66% της εταιρείας δεν κοστίζει πλέον 400 εκατ. ευρώ, αλλά 300 εκατ. ευρώ.
Το ΤΑΙΠΕΔ ωστόσο όταν ερωτήθηκε κατά πόσο μπορεί να μειωθεί το αρχικό τίμημα, απάντησε σε όλες τις πλευρές πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, καθώς θα επρόκειτο για αλλαγή των όρων του διαγωνισμού. Θα έπρεπε δηλαδή να ακυρωθεί ο συγκεκριμένος διαγωνισμός, και να προκηρυχθεί νέος, ζήτημα που θα έβρισκε αντίθετη και την Ε.Επιτροπή.
Στη συνέχεια, οι Αζέροι φέρονται να ζήτησαν από την ελληνική πλευρά να τροποποιήσει την τροπολογία Σκουρλέτη. Αλλά η κυβέρνηση συνεχίζει να μην συζητά κάτι τέτοιο, αφενός γιατί θα εμφανιζόταν ότι υπαναχωρεί στις πιέσεις της SOCAR, αφετέρου γιατί αν δεχόταν να αυξηθούν τα τιμολόγια του ΔΕΣΦΑ με βάση το αρχικό σενάριο, θα έβρισκε απέναντί της όλη τη βιομηχανία.
Κάπως έτσι φτάσαμε και πάλι στο παρά πέντε να συζητάμε παράταση για το ΔΕΣΦΑ, και ενώ είναι προφανής η δυστοκία στην εξεύρεση λύσης, όπως προκύπτει και από τις τοποθετήσεις στελεχών της ελληνικής πλευράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου