Η Τουρκία αμφισβητεί τα ελληνικά δικαιώματα στο Αιγαίο με επιστολή στον ΟΗΕ

Από το energypress.gr
Με το επιχείρημα ότι τα νησιά δεν γεννούν απαραίτητα πλήρους δικαιοδοσίας θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ), η Τουρκία απαντά στην επιστολή της Ελλάδας στις 23 Μαΐου, με θέμα την οριοθέτηση ΑΟΖ στην περιοχή που βρίσκεται δυτικά του γεωγραφικού μήκους 32 ° 16`18 "E.

Με επιστολή του αναπληρωτή μονίμου αντιπροσώπου Güven Begeç προς τον ΓΓ του ΟΗΕ στις 15 Ιουνίου (που κυκλοφόρησε χθες ως επίσημο έγγραφο της ΓΣ και του Σ.Α. του ΟΗΕ), η Τουρκία αναφέρει ότι μία από τις αρχές του διεθνούς δικαίου που διέπουν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ή της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μεταξύ κρατών με αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, είναι να παράγει ένα ακριβοδίκαιο αποτέλεσμα (αρχή της ισότητας).

Αναφορά γίνεται στην ..
επιστολή και σε κυριαρχικά δικαιώματα «οντοτήτων». «Η αρχή αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία σε κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες, όπως η ανατολική Μεσόγειος. Η οριοθέτηση της ανατολικής Μεσογείου θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με συμφωνία όλων των συνδεδεμένων μερών με βάση την αρχή της ισότητας, έτσι ώστε να μην βλάπτονται τα κυριαρχικά δικαιώματα και η δικαιοδοσία άλλων ενδιαφερομένων κρατών/οντοτήτων».

Ταυτόχρονα σημειώνει πως έννοιες όπως «η ξηρά κυριαρχεί της θάλασσας» και το «φαινόμενο της αποκοπής» εξακολουθούν να είναι μεταξύ των βασικών αρχών του διεθνούς δικαίου και της νομολογίας, στο πλαίσιο της οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζει, “ποτέ δεν έχει καθιερωθεί από το διεθνές δίκαιο για τη θαλάσσια οριοθέτηση, η αποκοπή της πρόσβασης ενός παράκτιου κράτος από την ανοικτή θάλασσα.

"Ομοίως, έχει καθιερωθεί σε αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου ότι τα νησιά δεν παράγουν απαραίτητα πλήρους δικαιοδοσίας θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα ή / και αποκλειστική οικονομική ζώνη), όταν ανταγωνίζονται ηπειρωτικές περιοχές της ξηράς. Υπάρχουν άφθονα παραδείγματα στη διεθνή νομολογία και πρακτική των κρατών, τα οποία αποδεικνύουν αυτή την αρχή», γράφει η επιστολή της Τουρκίας, παραθέτοντας ως παραδείγματα περιπτώσεις οριοθέτησης μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, της Τυνησίας και της Ιταλίας, της Ρουμανίας με την Ουκρανία, του Μπαγκλαντές με τη Μιανμάρ και της Νικαράγουα με την Κολομβία.

Εν όψει των ανωτέρω, υποστηρίζεται στην επιστολή, “οι αντιρρήσεις της Ελλάδας στην τουρκική υφαλοκρηπίδα στην ανατολική Μεσόγειο κατά βάση στηρίζονται σε αβάσιμη και καταχρηστική νομική βάση και χρησιμεύουν μόνο για να διατηρηθούν και να προβάλλονται οι μαξιμαλιστικές αξιώσεις της».

Στην επιστολή, παρότι δεν το κατονομάζει, αμφισβητεί τα δικαιώματα της Ελλάδας στη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου.

«Βάσει του διεθνούς δικαίου και πρακτικής, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στην ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει κατά κύριο λόγο να συναφθεί μεταξύ της Τουρκίας και της Αιγύπτου. Είναι με αυτή την αντίληψη που η Τουρκία κατέγραψε τα ipso facto και ab initio νομικά και κυριαρχικά της δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, που βρίσκονται δυτικά του γεωγραφικού μήκους 32 ° 16`18 "E (ρηματική διακοίνωση της 12ης Μαρτίου 2013). Υπό το φως των ανωτέρω, η Τουρκία απορρίπτει όλους τους ισχυρισμούς που περιέχονται στην επιστολή του Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας», καταλήγει η επιστολή του Τούρκου διπλωμάτη.