Ο Entso-e είναι ο Ευρωπαϊκός σύνδεσμος των διαχειριστών των δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος και την εβδομάδα που μας πέρασε έχει δυο δελτία τύπου σε άκρως πανηγυρικό ύφος:
Με το πρώτο, στις 1 Μαρτίου, χαιρετίζει την υπογραφή συμφωνίας ανάμεσα σε 36 διαχειριστές δικτύων μεταφοράς, για την περιφερειακή διασυνοριακή συνεργασία των δικτύων, προκειμένου με το συντονισμό των ενεργειών να επιτευχθεί μεγαλύτερη ενσωμάτωση των ΑΠΕ στην εσωτερική αγορά ενέργειας. Όταν στην Ευρώπη λένε "ΑΠΕ" εννοούν κυρίως τα εντελώς αναξιόπιστα αιολικά και τα περιορισμένης χρήσης Φ/Β, αυτά που δίνουν τυχαία κι όχι σταθερή παραγωγή, αυτά που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις μεταβολές της ζήτησης φορτίου και προκαλούν σοβαρά προβλήματα στην ευστάθεια των δικτύων. Υπάρχουν φυσικά ΑΠΕ που παράγουν αξιόπιστα και προσαρμόζονται άριστα στη ζήτηση φορτίου, όπως είναι τα υδροηλεκτρικά, η γεωθερμία και η βιομάζα, αλλά αυτές δεν πολυενδιαφέρουν τη ...
Γερμανική ηγεσία της ΕΕ, σημασία έχει να προωθηθούν οι επιλογές της Energiewende, όσο κι αν έχουν υποστεί δριμύτατη κριτική σε πανευρωπαϊκό κι όχι μόνο επίπεδο.
Η συμφωνία υπογράφηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2015, αλλά δημοσιοποιήθηκε μόλις στις 26 Φεβρουαρίου 2016. Ανάμεσα στους διαχειριστές που μετέχουν στη συμφωνία είναι κι ο δικός μας ΑΔΜΗΕ, ο Σκοπιανός MEPSO, ο Βουλγαρικός ESO κι ο Ιταλικός TERNA. Δεν είδα να συμμετέχουν οι διαχειριστές της Αλβανίας και της Τουρκίας, οπότε η εγγύηση της ενεργειακής μας ασφάλειας απ’ τους γείτονες, όπως την ονειρεύεται ο Επίτροπος Ενέργειας Ισπανός Μιγκέλ Αρίας Κανιέτε, μάλλον θα πρέπει να περιμένει λίγο ακόμα.
Με το δεύτερο δελτίο τύπου ο Entso-e μας ενημερώνει για την υπογραφή στις 3 Μαρτίου ενός μνημονίου κατανόησης (Memorandum of understanding, MoU) ανάμεσα σε 16 διαχειριστές δικτύων της Κεντροδυτικής και της Κεντροανατολικής Ευρώπης, προκειμένου ν’ αναπτύξουν κοινή μεθοδολογία υπολογισμού της διαθέσιμης χωρητικότητας στα δίκτυα σε επίπεδο προγραμματισμού επόμενης ημέρας. Η ανάπτυξη της κοινής μεθοδολογίας αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 1ο τρίμηνο 2017 και να εφαρμοστεί μονομιάς σ’ όλες τις εμπλεκόμενες διασυνοριακές καλωδιακές διασυνδέσεις μέσα σε μια περίοδο που εκτιμάται απ’ το 3ο τρίμηνο 2017 έως το 2019.
Οι διαχειριστές της Κεντροδυτικής Ευρώπης που συμμετέχουν είναι οι Elia (Βέλγιο), RTE (Γαλλία), Amprion, Transnet, και Tennet (Γερμανία), Creos (Λουξεμβούργο) και Tennet (Ολλανδία). Αντίστοιχα, οι διαχειριστές της Κεντροανατολικής Ευρώπης είναι οι APG (Αυστρία), HOPS (Κροατία), CEPS (Τσεχία), 50Hertz, Amprion, Transnet και Tennet (Γερμανία), MAVIR (Ουγγαρία), PSE (Πολωνία), Transelectrica (Ρουμανία), SEPS (Σλοβακία) και Eles (Σλοβενία).
Η κοινή μεθοδολογία θα επιτρέψει τη λειτουργική συγχώνευση των δυο περιοχών και θα διευκολύνει τις ανταλλαγές ηλεκτρισμού ανάμεσα σε 13 χώρες-μέλη της ΕΕ, δυτικά και ανατολικά της Γερμανίας. Έτσι το Γερμανικό αιολικό ρεύμα μπορεί να μη βρήκε ποτέ το δρόμο του απ’ τη Σαξονία και την Πομερανία προς τη Βαυαρία και τη Βάδη-Βιρτεμβέργη, λόγω των αντιδράσεων των Βαυαρών ψηφοφόρων των συμμάχων της Μέρκελ, αλλά θα μπορεί να διαχυθεί χωρίς περιορισμούς σε 13 χώρες, αποφεύγοντας και τη γκρίνια των Τσέχων και των Πολωνών.
Το όνειρο του Γερμανικής έμπνευσης Super Grid, του υπερδικτύου μεταφοράς ηλεκτρισμού, που εκτείνεται απ’ το Καζακστάν μέχρι την Πορτογαλία κι απ’ τη Σκανδιναβία μέχρι την Υποσαχάρια Αφρική, έρχεται όλο και πιο κοντά. Ποιος θα είναι βασικός κερδισμένος; Όποιος θα δίνει άχρηστο γι’ αυτόν ρεύμα στο συνολικό δίκτυο (πχ Γερμανία, Σκωτία & Δανία), όποιος προμηθεύει εξοπλισμό παραγωγής τυχαίου ρεύματος (πχ Γερμανία & Δανία) κι όποιος προμηθεύει τα εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα ειδικά καλώδια και τους πολλές χιλιάδες μετασχηματιστές (πχ Γερμανία & Ελβετία). Μ' άλλα λόγια "οι φίλοι του Supergrid". Όπως πχ μια γνωστή για τις αθέμιτες πρακτικές της Γερμανική εταιρεία, που κέρδισε πρόσφατο διαγωνισμό να προμηθεύσει εξοπλισμό στη διασύνδεση NEMO LINK (Βελγίου-Βρετανίας).
Ποιος θα είναι ο χαμένος; Όποιος αναγκαστεί να βάλει τα χέρι βαθιά στην τσέπη για να χρηματοδοτήσει με εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ φαραωνικά έργα δικτύων, προκειμένου να υλοποιηθεί το Super Grid, χωρίς την παραμικρή εγγύηση πως θ’ απολαμβάνει πιο καλές και πιο φθηνές υπηρεσίες. Ο Ευρωπαίος πολίτης και καταναλωτής, ποιος άλλος; Αυτός που θα πληρώσει τη "λυπητερή", χρήματα που θα μπορούσαν να κατευθύνονται στους τομείς της καταπολέμησης της ανεργίας, της υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού, αντί να γεμίζουν τα σεντούκια πολύ συγκεκριμένων κύκλων. Αλλά τότε θα μιλούσαμε για μια άλλη ΕΕ, όχι τη Γερμανική ΕΕ των πολυεθνικών, που καθημερινά κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου