Σύντομο ανέκδοτο: οι Βρετανοί πολιτικοί θέλουν μηδενικές εκπομπές "αερίων θερμοκηπίου" έως το 2050.

Μιλώντας στο Βρετανικό Κοινοβούλιο πριν λίγες μέρες ο πρώην αρχηγός των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, αυτός που μάλλον ακόμα δεν έχει καταλάβει για ποιο λόγο έγινε "πρώην", ζήτησε επέκταση του "εθνικού στόχου" να περικοπούν οι εκπομπές "αερίων του θερμοκηπίου" κατά 80% έως το 2050 και να φθάσουν στο 100%. Μετά από 34 χρόνια είναι άγνωστο αν ο Μίλιμπαντ θα είναι εν ζωή για να καμαρώνει το "στόχο του 100%", αλλά έτσι είναι οι "οραματιστές" πολιτικοί, βάζουν μακρόπνοους στόχους κι αφήνουν άλλους να βγάλουν τα κάστανα απ' τη φωτιά.

Η Υπουργός Ενέργειας Άντρεα Λίντσομ έκανε ρελάνς κι απάντησε πως "πρέπει να ενσωματώσουμε στη νομοθεσία το στόχο της συμφωνίας, στη Διάσκεψη του Παρισιού για το Κλίμα τον περασμένο Δεκέμβριο, για μηδενικές εκπομπές ρύπων. Το ερώτημα βεβαίως είναι όχι αν αλλά πώς θα το πετύχουμε - The government believes that we will need to take the step of enshrining the Paris goal for net zero emissions in UK law. The question is not whether but how we do it."

Επειδή ωστόσο στην ενέργεια γενικά και στον ηλεκτρισμό ειδικότερα ΔΕΝ υπάρχουν μαγικές λύσεις, οι φιλόδοξοι πολιτικοί θα πρέπει να μας πουν με ποιο ακριβώς τρόπο θα μειώσουν καταρχήν στο 80% μέχρι το 2050 τις εκπομπές. Ξεκινώντας απ' την ηλεκτροπαραγωγή, οι τεχνολογίες που υπάρχουν σήμερα και μπορούν να ..
.
ηλεκτροδοτούν παρακολουθώντας τη ζήτηση φορτίου είναι εντελώς συγκεκριμένες: θερμικά εργοστάσια ορυκτών καυσίμων, πυρηνικά εργοστάσια, υδροηλεκτρικά εκεί όπου υπάρχει νερό, γεωθερμία εκεί όπου υπάρχει, βιομάζα, βιοαέριο, τα τελευταία σε περιορισμένη κλίμακα. Υπάρχουν τεχνολογίες που δεν ηλεκτροδοτούν ανάλογα με τη ζήτηση, αλλά περισσότερο ή λιγότερο τυχαία, όπως είναι τα ηλιακά και τα αιολικά. Και δοκιμάζεται στην Ουαλία και μια τεχνολογία παραγωγής απ' τη δύναμη της παλίρροιας. Αυτά είναι και πέραν τούτων ουδέν!

Πώς λοιπόν θα μειωθούν οι εκπομπές CO2 αν δεν σταματήσουν να υπάρχουν τα θερμικά εργοστάσια ορυκτών καυσίμων; Μόνο με ανάπτυξη πυρηνικών νέας γενιάς, αλλά ένα είπαν να κάνουν στο Hinkley Point C κι όπως φαίνεται θα "ζυμώνουν" μέχρι το 2050, καθώς, εκτός απ' τις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν στη Βρετανία, φαίνεται να μην έχει την οικονομική δυνατότητα για τέτοια επένδυση η ιδιοκτήτρια του πυρηνικού Γαλλική EDF, της οποίας πρόσφατα παραιτήθηκε ο οικονομικός διευθυντής και ζητά χρήματα απ' τη Γαλλική κυβέρνηση. Αφήστε που στο επενδυτικό σχήμα για να καλυφθούν τα περίπου 23,5 δισεκατομμύρια ευρώ του προϋπολογισμού θέλουν να συμμετέχουν και κινεζικά κεφάλαια και κάποιοι "Πράσινοι" θυμήθηκαν τον "κομμουνιστικό κίνδυνο"! "We are talking about a deal that involves two Chinese nuclear companies that are ultimately under the control of the Chinese Communist Party gaining access to our civilian nuclear industry. I am astonished that Conservative MPs are prepared to countenance such a risk to our national security."

Για να ξεπεράσουν το σκόπελο της τυχαίας παραγωγής ηλιακών και αιολικών οι Γερμανοί προωθούν εργοστάσια ηλεκτρόλυσης, προκειμένου να μετασχηματίσουν την τυχαία παραγωγή σε αξιοποιήσιμη χημική ενέργεια υδρογόνου, αλλά το όλο σύστημα καταλήγει πανάκριβο και μη ανταγωνιστικό στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία. Αφήστε που το να συζητά κανείς για ηλιακά στη Βρετανία είναι από μόνο του κι αυτό ένα σύντομο ανέκδοτο. Η επόμενη λύση είναι βεβαίως να καλωδιώσουν το νησί γύρω-γύρω, με Γαλλία-Βέλγιο-Ολλανδία-Δανία-Νορβηγία-Ισλανδία και να παίρνουν ρεύμα απ' τα εργοστάσια των γειτόνων, αλλά τότε η ενεργειακή ασφάλεια πάει περίπατο και δεν νομίζω πως θα το δεχθούν ποτέ αυτό οι Βρετανοί, ιδίως όταν συζητούν και για Brexit. 


Αφήνουμε τα "εύκολα" της ηλεκτροπαραγωγής, για να δούμε τα πιο "δύσκολα", των μεταφορών: πώς θα υποκατασταθούν τα ορυκτά καύσιμα στα αυτοκίνητα, στα φορτηγά, στα πλοία, στα αεροπλάνα; Με τεχνολογίες που δεν υπάρχουν και που ελπίζουμε ν' ανακαλυφθούν τις προσεχείς δεκαετίες; Ένα ταξίδι στη Βρετανική εξοχή με ηλεκτρικό αυτοκίνητο είχαμε δει τον περασμένο Σεπτέμβριο κι ο τίτλος τα έλεγε όλα: "Η Οδύσσεια στον 21ο αιώνα". Αφήστε που η ζήτηση για μπαταρίες λιθίου έχει εκτοξεύσει την τιμή του μετάλλου στην  αγορά, καθώς δεν υπάρχουν επαρκείς πηγές προμήθειας. Γι' αυτό και ήδη απ' το Σεπτέμβριο 2014 είχα γράψει πως "Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα της "ηλιακής επανάστασης" αναμένεται να μείνουν από μπαταρία ..." Αν δεν βρεθούν άλλου τύπου μπαταρίες, με πιο ευρέως διαδεδομένα υλικά, η στενότητα των διαθέσιμων πόρων θα κρατήσει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα ένα "παιχνίδι των πλουσίων", η τιμή δεν θα μπορεί να μειωθεί ώστε να είναι προσιτά στον ευρύτερο πληθυσμό. 


Κι εκτός απ' τα "δύσκολα" των μεταφορών υπάρχουν και τα "ακόμα πιο δύσκολα", οι εκπομπές της γεωργοκτηνοτροφίας. Με ποιο ακριβώς τρόπο θα συλλέξουν π.χ. το μεθάνιο της αγελαδοτροφίας; Τις αγελάδες τις ρώτησε κανείς αν θέλουν να φορέσουν μια εύφλεκτη "πανοπλία";

Όσο οι πολιτικοί θ' αναμιγνύονται στα θέματα της ενέργειας, προσπαθώντας να προσαρμόσουν την πραγματικότητα σε ανομολόγητες σκοτεινές επιδιώξεις, τόσο οι λογαριασμοί που πληρώνουμε θ' αυξάνονται. Την ώρα των εκλογών λοιπόν ας ρίχνουμε και μια ματιά στο τι έχει μείνει στην τσέπη μας. Αν έχει μείνει ...



ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr