Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

Παρίσι - COP21: θα σφυρίξει τη λήξη αύριο; Μπα, το ματς είναι στημένο για παράταση το Σαββατοκύριακο.


Οι μέρες τελειώνουν σιγά-σιγά, καθώς η COP21, η Ειδική Σύνοδος του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Παρίσι, είναι προγραμματισμένη να διαρκέσει μέχρι αύριο Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου. Όσο πλησιάζουμε προς το τέλος τόσο γίνεται και πιο φανερό πως "ο καβγάς είναι για το πάπλωμα", ποιος θα επωμιστεί το κόστος που συνεπάγεται η ενεργειακή στροφή.

Μια είδηση στους Financial Times ήταν που τράβηξε την προσοχή μου: "China accused of blocking progress at Paris climate talks". Μια που οι FT δεν ανοίγουν εύκολα τα άρθρα τους χωρίς εγγραφή/συνδρομή, είπα να κάνω μια αναζήτηση της είδησης από κάποια άλλη πηγή. Ε, δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας αν κάνετε την αναζήτηση "china accused of blocking climate talks": για όλα τα κακά της μοίρας μας φταίει ασφαλώς η Κίνα, που δεν εννοεί να συμφωνήσει σε ό,τι της υπαγορεύουν. Είναι προφανές πως οι Δυτικοί δεν έχουν μελετήσει αρκετά την ...

Κινεζική ιστορία, ή ίσως δεν μπορούν να κατανοήσουν πώς και γιατί οι Κινέζοι εκτός απ' τη δική τους χώρα μόνο άλλη μία αναγνωρίζουν πως έχει μακραίωνα πολιτισμό, κι αυτή δεν είναι άλλη απ' τη "Σι-λά", την Ελλάδα.


Ασφαλώς και δεν είναι η Κίνα το πρόβλημα, όπως θέλει η Δυτική προπαγάνδα να παρουσιάσει, ψάχνοντας εναγωνίως ένα αποδιοπομπαίο τράγο, στον οποίο να φορτώσει την επικείμενη αποτυχία του Παρισιού. Αποτυχία για την οποία έχουμε μιλήσει εδώ και μήνες, απ' τις αρχές Ιουνίου. Η Κίνα εκπέμπει "αέρια του θερμοκηπίου" τα τελευταία χρόνια, οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος ρυπαντής του πλανήτη, εκπέμπουν απ' την αρχή της βιομηχανικής εποχής κι έχουν συσσωρευμένες εκπομπές πολύ μακράν όλων των υπολοίπων, όπως φαίνεται στο διάγραμμα που δίνει το "κλιματολάγνο" WRI. Και πολύ κοντά στις ΗΠΑ είναι η ΕΕ28, με τη Γερμανία, τη Βρετανία, την Ισπανία και την Ιταλία  να είναι οι κύριοι συνεισφέροντες, όχι την Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μάλτα.

Σε μια χθεσινή ανταπόκριση το Associated Press μετέδιδε πως οι αντιπρόσωποι Ινδίας και Μαλαισίας ζητούσαν στο σχέδιο απόφασης ισχυρές δεσμεύσεις των πλούσιων χωρών για χρηματοδότηση των φτωχών στην αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής: "ασήμαντες σταγόνες" χαρακτήρισε ο Μαλαισιανός αντιπρόσωπος τη μέχρι τώρα βοήθεια απ' τις πλούσιες χώρες. Και η Σαουδική Αραβία το ξεκαθάρισε πως δεν συζητά στόχο συγκράτησης της ανόδου της θερμοκρασίας έως 1,5 βαθμό σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, όπως ζητούν κάποια νησιωτικά κράτη.


Νησιωτικά κράτη όπως π.χ. οι Μαλδίβες, στον Ινδικό Ωκεανό, πολύ γνωστό ως ειδυλλιακό θέρετρο κι ένα απ' τα κράτη που "κινδυνεύουν να βυθιστούν" αν λιώσουν οι πάγοι στους πόλους κι αυξηθεί η στάθμη των ωκεανών. Μόνο που η εφημερίδα Hobart Town Courier στις 17 Φεβρουαρίου 1837 ενημέρωνε πως οι ιθαγενείς παρατηρούν κάποια νησιά να εξαφανίζονται εντελώς μέσα στη θάλασσα. Το 1837! Πριν τη βιομηχανική εποχή!


Ένα άλλο νησιωτικό κράτος είναι τα Νησιά Μάρσαλ, (ένα σύμπλεγμα από 29 κοραλλιογενείς ατόλες και πέντε νήσους, συνολικής έκτασης 70 τετραγωνικών μιλίων στον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, μεταξύ της Χαβάης και της Παπούα-Νέας Γουινέας), που χρειάστηκε να εκκενωθούν το Δεκέμβριο 1979, για να προστατευθούν οι κάτοικοι από επερχόμενη τροπική καταιγίδα, όπως φαίνεται στο απόσπασμα των New York Times. Πόσο CΟ2 υπήρχε στην ατμόσφαιρα το 1979 κι ανέβαινε η στάθμη της θάλασσας τόσο που έπρεπε να προστατευθούν οι κάτοικοι; 


Πόσο είχε αυξηθεί η θερμοκρασία τότε, όταν ούτε δυο χρόνια νωρίτερα το περιοδικό Time είχε ως εξώφυλλο την επερχόμενη εποχή των παγετώνων; Έλεος πια με την κλιματική προπαγάνδα, τίποτα το "ανθρωπογενές" δεν τρέχει με το κλίμα, απλά αλλάζει όπως άλλαζε εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, από τότε που έγινε ο πλανήτης μας. Αν κάτι τρέχει, αυτό είναι η ανθρώπινη ανοησία να χτίζει στα ρέματα και να έχει την απαίτηση να μην πάρει τις κατασκευές η πρώτη μπόρα. Να χτίζει στις παραλίες και να έχει την απαίτηση να πάψει να υπάρχει το χειμέριο κύμα. Να χτίζει τον Πύργο της Βαβέλ και να έχει την απαίτηση να μην καταρρεύσει.

Το μόνο που είναι διαφορετικό στα τελευταία χρόνια είναι η ευκολία στην επικοινωνία και στη μετάδοση των μηνυμάτων: το 1977 οι εφημερίδες ήταν η κυρίαρχη μορφή ενημέρωσης, η τηλεόραση ακολουθούσε. Το 2015 οι εφημερίδες ψυχορραγούν, η τηλεόραση ως μέσο ενημέρωσης βυθίζεται συνεχώς σε ανυποληψία, το διαδίκτυο, με την αμεσότητα που προσφέρει, είναι πια το κυρίαρχο μέσο, μέσα απ' το οποίο δεχόμαστε τον βομβαρδισμό της κλιματικής προπαγάνδας.


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου