Τελικά ξέρει κανείς πόσο κάρβουνο καίει και πόσες εκπομπές CO2 έχει στην πραγματικότητα η Κίνα;

Πολύς θόρυβος έγινε τον περασμένο Νοέμβριο για τη συμφωνία ΗΠΑ-Κίνας για τους κλιματικούς στόχους του 2030, καθώς η κυβέρνηση Ομπάμα, που είδε πρόσφατα τους Ρεπουμπλικάνους να παίρνουν τον έλεγχο σε Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία, είχε ανάγκη να εμφανίσει κάτι ως επιτυχία. Η "επιτυχία" του Ομπάμα, όπως είχα γράψει τότε, στην πράξη σήμαινε την αποδοχή των ΗΠΑ ότι η Κίνα θα συνέχιζε ν' αυξάνει την κατανάλωση κάρβουνου (και ν' αυξάνει φυσικά τις εκπομπές CO2) από 3,6 δισεκατομμύρια τόννους το 2013 στα 4,2 δισεκατομμύρια τόννους μέχρι το 2020, παγιώνοντας στη συνέχεια εφεξής αυτή την κατανάλωση.

Το Σχέδιο Ενεργειακής Στρατηγικής 2014-2020 δίνει ιδιαίτερη σημασία στη μείωση χρήσης κάρβουνου στις τρεις πιο πολυάνθρωπες περιοχές: το Πεκίνο και τα δέλτα των ποταμών Yangtze και Guangdong (Σαγκάη και Καντόνα). Το μερίδιο των μη ορυκτών καυσίμων στη συνολική κατανάλωση ενέργειας της Κίνας, που εκτιμάται σε 4,8 δισεκατομμύρια τόννους "ισοδύναμου κάρβουνου" το 2020, από 9,8% το 2013 προβλέπεται να αυξηθεί σε 15% το 2020 και 20% το 2030. Πυρηνικά εργοστάσια αναπτύσσονται με γρήγορο ρυθμό, ιδίως στις ανατολικές παράκτιες περιοχές και οι 15 αντιδραστήρες που είχε η Κίνα το 2012 προγραμματίζεται περίπου να τετραπλασιαστούν μέχρι το 2020, με την εγκατεστημένη ισχύ να φθάνει τα 58GW. Το μερίδιο του  φυσικού αερίου θα αυξηθεί σε πάνω από 10% και του κάρβουνου θα μειωθεί σε 62%. Εδώ πρέπει να προσέχει κανείς πως όταν αναφέρονται ποσοστά, η βάση σύγκρισης δεν είναι η ίδια σε απόλυτα νούμερα, ενώ στην πραγματικότητα τα απόλυτα νούμερα είναι αυτά που έχουν τη μεγάλη σημασία. Αν λοιπόν η Κίνα το 2020 καίει 4,2 δισεκατομμύρια τόννους κάρβουνο, πόση σημασία έχει αν αυτά αποτελούν το 62% ή το 81%; 

Το ερώτημα ωστόσο που ανέκυψε πριν λίγες μέρες ήταν αν ξέρει κανείς πόσο κάρβουνο καίει στην πραγματικότητα η Κίνα, καθώς η ...

Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ενέργειας των ΗΠΑ (US Energy Information Administration, EIA) ανακοίνωσε πρόσφατα πως, σύμφωνα με όσα δείχνει το China Statistical Abstract 2015 (CSA 2015), που δημοσιεύει η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Κίνας, υπάρχει μια σοβαρή ανοδική αναθεώρηση στα ιστορικά στοιχεία τόσο της παραγωγής όσο και της κατανάλωσης κάρβουνου στην Κίνα για την περίοδο 2000-2013. Η παραγωγή ήταν σύμφωνα με τα νέα στοιχεία αυξημένη κατά 7%, ενώ η κατανάλωση ήταν αυξημένη κατά 14%! Όπως είναι φυσικό, τα νέα στοιχεία αυξάνουν τη συνολική πρωτογενή παραγωγή (κατά 7%) και κατανάλωση (κατά 11%) ενέργειας της Κίνας.  


Το CSA 2015 αναθεωρεί ανοδικά από το 2000 τα πλέον πρόσφατα επίσημα κρατικά στοιχεία, που είχαν δημοσιευθεί στο China Statistical Yearbook 2014. Το Statistical Yearbook για το 2015 με τα αναλυτικά στοιχεία αναμένεται να δημοσιευθεί τον επόμενο μήνα και μέχρι τότε το ΕΙΑ ετοίμασε το δικό του διάγραμμα (δίπλα) για τα παλιά και τα νέα στοιχεία παραγωγής και κατανάλωσης κάρβουνου. Προσοχή τα στοιχεία είναι σε Αμερικάνικους τόννους (short tons), οπότε τα περίπου 4,35 δισ. τόννοι που φαίνονται στο διάγραμμα ως μέγιστη κατανάλωση το 2013 αντιστοιχούν σε 3,95 δισ. μετρικούς τόννους. Αυτή η αναθεώρηση αυξάνει την κατανάλωση κάρβουνου της Κίνας το 2013 κατά περίπου 350 εκατομμύρια τόννους και σαν απόλυτο μέγεθος δεν είναι καθόλου αμελητέο, είναι περίπου όσο καίνε σ' ένα χρόνο οι πολύ "καρβουνιάρικες" Γερμανία και Αυστραλία μαζί!

Ανάλογα φυσικά πρέπει ν' αναθεωρηθούν ανοδικά και οι εκπομπές CO2 της Κίνας κι όταν αυτό γίνεται παραμονές της Συνόδου του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Παρίσι και μάλιστα μετά την αποστολή στον ΟΗΕ του Σχεδίου Σκοπούμενης Εθνικής Συνεισφοράς, δικαιούμαστε ν' αναρωτιόμαστε για την πραγματική σκοπιμότητα της τόσο μεγάλης αναθεώρησης: εάν η Κίνα πιάσει τα επόμενα χρόνια τα απόλυτα επίπεδα εκπομπών που έχει υποσχεθεί, η ποσοστιαία μείωση θα είναι πολύ μεγαλύτερη, με το ανάλογο επικοινωνιακό όφελος.

Την ώρα λοιπόν που κανείς δεν ξέρει πόσο κάρβουνο καίει και πόσες εκπομπές CO2 έχει στην πραγματικότητα η Κίνα, στην ΕΕ -και σε μερικές ακόμα χώρες του πλανήτη- εξελίσσεται μια άνευ προηγουμένου ληστεία των πολιτών μέσω της φορολόγησης των εκπομπών CO2, στο όνομα της υποτιθέμενης "σωτηρίας" του πλανήτη απ' τις ανθρωπογενείς εκπομπές CO2 (και λοιπών "αερίων του θερμοκηπίου"). Τα υπολογιστικά κλιματικά μοντέλα τροφοδοτούνται με τα στοιχεία εκπομπών, μόνο που τελικά κανείς δεν ξέρει ούτε πόσες είναι τελικά αυτές οι "ανθρωπογενείς" εκπομπές, ούτε πόσες είναι οι "φυσικές" πηγές  εκπομπών, πχ οι υποθαλάσσιες εκπομπές μεθανίου. Και η σημαντική ανοδική αναθεώρηση των εκπομπών της Κίνας μόλις "τίναξε στον αέρα" τα κλιματικά μοντέλα, δυο μήνες πριν τη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Παρίσι. Τόσο καλά!


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr