Ηλεκτροπαραγωγή 1ου εξαμήνου 2015: το success story συνεχίζεται ή κάτι αλλάζει;

Την Παρασκευή δόθηκαν απ' τον ΑΔΜΗΕ στη δημοσιότητα τα στοιχεία ηλεκτροπαραγωγής του Ιουνίου και του 1ου εξαμήνου 2015 και, όπως φαίνεται στο διάγραμμα, που δείχνει τις μεταβολές τον Ιούνιο 2015 σε σχέση με τον Ιούνιο 2014, έχουμε δυο "χαμένους" (με το κόκκινο) και δυο κερδισμένους (με το πράσινο). Μεγάλος "χαμένος" ασφαλώς η λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή, που είναι μειωμένη κατά 22,5% ή 2.593GWh σε σχέση με πέρυσι. "Χαμένη" είναι επίσης η παραγωγή από φυσικό αέριο, κατά 31,1% ή 1.001GW. Εντυπωσιακά κέρδη έχει η υδροηλεκτρική παραγωγή, κατά 89% ή 1.519GWh και πολύ λιγότερο (8,2% ή 368GWh) η παραγωγή από ΑΠΕ συνδεμένες στο σύστημα (δεν περιλαμβάνονται τα Φ/Β στέγης). Αυτό που δεν φαίνεται στο συγκεκριμένο διάγραμμα είναι πως ο πραγματικά κερδισμένος απ' τη μείωση της θερμικής παραγωγής (λιγνιτικής και φυσικού αερίου) είναι ...

οι εισαγωγές, που τον Ιούνιο 2015 κάλυψαν το 23% των αναγκών και σ' όλη τη διάρκεια του 1ου εξαμήνου έχουν καλύψει το 24% των αναγκών.

Πρόκειται ασφαλώς για συνέχιση του εθνικού μας success story, που ξεκίνησε πέρυσι και συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς: το πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα σε καιρό ειρήνης έχει καταφέρει να αποδιαρθρώσει τον παραγωγικό ιστό σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και την ηλεκτρική ενέργεια να την εισάγουμε, αντί να την παράγουμε μόνοι μας. Το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι ελλειμματικό, αλλά εξακολουθούμε να διώχνουμε χρήματα απ' τη χώρα προς τους γείτονες, εξακολουθούμε να ενισχύουμε Τούρκους, Βούλγαρους, Σκοπιανούς κι Αλβανούς. Χρήματα που δεν τα έχουμε και τα δανειζόμαστε με καθεστώς μνημονίων. Μέγα πραγματικά το εθνικό μας success story ...

Είναι απολύτως απαραίτητο ν' αυξήσουμε την εθνική παραγωγή, από εγχώριους ενεργειακούς πόρους, καθώς  έχουμε ήδη εγκατεστημένες υποδομές που υποαπασχολούνται, έχουμε ακόμα και εργοστάσια που κάθονται ολόκληρο το μήνα. Η στρεβλή ενεργειακή πολιτική των τελευταίων 15 ετών φόρτωσε το σύστημα με πολλές μονάδες φυσικού αερίου, η τιμή του αερίου αυξήθηκε, η ζήτηση του συστήματος με την κρίση μειώθηκε, κάπως έτσι τα εργοστάσια φυσικού αερίου κάθονται, με εξαίρεση ένα εργοστάσιο φυσικού αερίου που το πολιτικό σύστημα το βάφτισε -κατά ένα μέρος- ΑΠΕ, περίπου όπως κάποτε βάφτιζαν το κρέας ψάρι. Έχουμε επίσης πολλά περισσότερα πανάκριβα Φ/Β απ' όσα πράγματι χρειαζόμαστε, τα οποία παράγουν ηλεκτρισμό σε ώρες που δεν τον χρειάζεται το σύστημα και τα οποία είναι ανύπαρκτα τις βραδινές ώρες, εκεί που εμφανίζεται η αιχμή της ζήτησης. .

Όπως λέει ο ποιητής, "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή" και ενδεχομένως να έχει ξεκινήσει αυτή η δουλειά και κάτι να έχει ξεκινήσει ν' αλλάζει στην ηλεκτροπαραγωγή, καθώς το τελευταίο δίμηνο σημειώθηκε μια δειλή μεν, αλλά αξιοπρόσεκτη αλλαγή: όπως φαίνεται στο διπλανό διάγραμμα, για πρώτη φορά έχουμε ανάκαμψη της ζήτησης των ορυχείων και ζήτηση μεγαλύτερη απ' τον αντίστοιχο περυσινό μήνα. Για να έχει πραγματική σημασία φυσικά αυτή η ανάκαμψη της ζήτησης θα πρέπει να παρουσιάσει μόνιμα χαρακτηριστικά, καθώς δυο μήνες είναι πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, για να βεβαιωθούμε πως πράγματι κάτι μπορεί ν' αλλάξει. Το σύστημα της λιγνιτικής παραγωγής είναι μεγάλο, όλα τα μεγάλα συστήματα έχουν μεγάλη αδράνεια και δεν "στρίβουν" εύκολα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εδώ θα είμαστε και τους επόμενους μήνες, να δούμε αν πράγματι κάτι αλλάζει ή αν είναι κάτι συγκυριακό.


ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr