Λιγότερες εξαγωγές «μαύρου χρυσού», μικρότερα έσοδα στις πετρελαϊκές εταιρείες και τον κρατικό προϋπολογισμό της Ρωσίας. Μήπως έφτασε η ώρα για τη Ρωσία να αλλάξει τον αναπτυξιακό προσανατολισμό και το παραγωγικό της μοντέλο;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες για πρώτη φορά από το 1975, ανέβηκαν στην πρώτη θέση του καταλόγου πετρελαιοπαραγωγών χωρών του πλανήτη, ρίχνοντας τη ..
Ρωσία στη τρίτη θέση. Ανάμεσά τους, βρίσκεται η Σαουδική Αραβία. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται στη Στατιστική Επισκόπηση της Παγκόσμιας Ενέργειας για το 2015 (Statistical Review of World Energy 2015), που διενεργεί κάθε χρόνο η BP.
Δέκα χρόνια πριν, μια τέτοια κατάταξη των παγκόσμιων πετρελαϊκών δυνάμεων φαινόταν αδύνατη, αναγνωρίζει ο επικεφαλής της BP, Robert Dudley. Η RBTH, μίλησε με ρώσους εμπειρογνώμονες του πετρελαϊκού κλάδου και μεταφέρει τις απόψεις τους για τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εξέλιξη στην εγχώρια οικονομία και για το παραγωγικό μέλλον της Ρωσίας αν συνεχίσει να έχει σαν «οδηγό» ανάπτυξης την εξόρυξη ορυκτών και ενεργειακών πόρων.
Αλεξάντρ Πάσετσνικ, επικεφαλής του τμήματος ανάλυσης του Ταμείου Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας (NESF).
Αν θεωρήσουμε το αμερικανικό πετρέλαιο σαν ανταγωνιστή του ρωσικού ορυκτού πόρου, τότε δεν θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στο ποιός είναι τώρα ο «παγκόσμιος πρωταθλητής» στην παραγωγή «μαύρου χρυσού». Στην κορυφή υπάρχει μια πετρελαϊκή τρόϊκα: Οι ΗΠΑ, η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία και το ποιά χώρα θα βρίσκεται στην πρώτη θέση της κατάταξης, δεν έχει διαφορά. Ο κύριος στόχος του ρωσικού πετρελαϊκού κλάδου έχει διαφορετικό περιεχόμενο. Τώρα, έχουμε επικεντρωθεί στην κατεύθυνση της περιοχής του Ειρηνικού Ωκεανού. Για τη Ρωσία είναι σημαντικό να προχωρήσουν τα έργα ενίσχυσης και επέκτασης των υποδομών, τη στιγμή που η κινεζική, η ινδική, η κορεατική και η ιαπωνική αγορές, αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο δυναμικό για την αύξηση των εξαγωγών υδρογονανθράκων. Η «ατμομηχανή» για την ανάπτυξη έργων υποδομής φυσικά, είναι η Κίνα. Για τη Ρωσία, το κύριο καθήκον της είναι ο συγχρονισμός του ρυθμού παραγωγής πετρελαίου με την αυξανόμενη ζήτηση υγρών υδρογονανθράκων από την Κίνα. Εδώ, στη βάση των εκτιμήσεων από τα φετινά στατιστικά στοιχεία, ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην εκτελεστούν τα συμβόλαια σε μακροπρόθεσμη βάση, τη στιγμή που αυξάνουμε το χαρτοφυλάκιο των εξαγωγών πετρελαίου ενώ όλες οι προβλέψεις στον τομέα της εξόρυξης «μαύρου χρυσού», δείχνουν μια τάση προς τη στασιμότητα (το ρωσικό υπουργείο Ενέργειας εκτιμάει, ότι μέχρι το 2020 θα διατηρηθεί το επίπεδο της παραγωγής των 525 με 530 εκατομμυρίων τόνων ετησίως).
Ρωσικό «Peak oil»;
Δεν είναι σαφές από πού θα αντληθεί το επιπλέον πετρέλαιο. Μερικώς, ορισμένους όγκους μπορεί να τους προμηθευτούμε από το Ιράν, αλλά η αγορά ιρανικού πετρελαίου από τη Ρωσία είναι μάλλον μια προσωρινή πρωτοβουλία με πολιτικό χρώμα. Όμως, το να πούμε ότι, λόγω των επιβραδυμένων ρυθμών αύξησης της παραγωγής, η Ρωσία μπορεί να χάσει εντελώς την εξαγωγική αγορά πετρελαίου, είναι πρόωρο.
Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας, το καταναλωτικό δυναμικό ορυκτών πόρων της Κίνας είναι τεράστιο. Η κινεζική οικονομία είναι ικανή να καταπιεί πολύ περισσότερο όγκο πετρελαίου από τις ποσότητες που προμηθεύεται σήμερα από τη Ρωσία. Υπάρχει επίσης ένα άλλο σημαντικό σημείο που πρέπει να υπολογιστεί. Τον Μάϊο του τρέχοντος έτους, η Ρωσία σημείωσε αύξηση ρεκόρ στην παραγωγή πετρελαίου, σε αντίθεση με τις προβλέψεις των εμπειρογνωμόνων (σ.σ., το Μάϊο του 2015, η Ρωσία παρήγαγε 10,708 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, ενώ η Σαουδική Αραβία, 10,250 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα).
Εδώ, είναι σημαντικό να καταλάβουμε τους λόγους για την (παροδική;) επιτυχία του κλάδου στην αύξηση της παραγωγής. Ο πρώτος μπορεί να οφείλεται στην καθυστερημένη επίδραση των αποτελεσμάτων της προηγούμενης δεκαετίας, όταν το κόστος του βαρελιού ήταν πάνω από 100 δολάρια και επέτρεπε την αύξηση των επενδύσεων στον τομέα εξόρυξης του «μαύρου χρυσού». Ο δεύτερος, αφορά στα πρώτα αποτελέσματα από την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Τα έσοδα των πετρελαϊκών εταιρειών σε ρούβλια αυξήθηκαν και αυτό επέτρεψε το 2015 να αυξηθούν οι παρεμβάσεις σε ρούβλια και τη μαζική αντικατάσταση των εισαγωγών εξοπλισμού για τον κλάδο της ενέργειας (από την αγορά εγχώριων – ρωσικών - προϊόντων). Το τι ακριβώς προκάλεσε την αύξηση ρεκόρ της παραγωγής πετρελαίου το Μάϊο του 2015, θα καταστεί σαφές από τα αποτελέσματα του δεύτερου και τρίτου τριμήνου.
Μιχαήλ Κρουτίχιν, εταίρος της εταιρείας συμβούλων RusEnergy
Το κύριο έργο της κυβέρνησής μας στον πετρελαϊκό κλάδο, είναι να διατηρηθεί το τρέχον επίπεδο της παραγωγής, όχι η αύξησή του. Η ενεργειακή στρατηγική, η οποία πρόκειται τώρα να εγκριθεί στη νέα της έκδοση, αναφέρει ότι, σύμφωνα με το αισιόδοξο σενάριο, η Ρωσία θα διατηρήσει την παραγωγή στο επίπεδο των 526 – 527 εκατομμυρίων τόνων ετησίως. Σύμφωνα με το απαισιόδοξο σενάριο της κυβέρνησης, η παραγωγή πετρελαίου θα μειωθεί. Και μέχρι το 2035 θα πρέπει να φτάσει στα 467 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Φθηνό πετρέλαιο: Τέλος εποχής
Αυτό οφείλεται στην υποβάθμιση της ποιότητας των αποθεμάτων. Τα νέα πεδία κοιτασμάτων που αναπτύσσονται είναι μικρά και απομακρυσμένα από τις εγκαταστάσεις των υποδομών. Και γεωλογικά, είναι πιο δύσκολα για τις εργασίες εξόρυξης που απαιτούνται. Η πλειοψηφία των μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου, το οποίο μπορεί να αντληθεί εύκολα (και συνεπώς σχετικά φθηνά), βρίσκεται ήδη στο στάδιο της μείωσης της παραγωγής. Αλλά οι αργοί ρυθμοί της παραγωγής πετρελαίου στη Ρωσία δεν επηρεάζουν άμεσα την κατάσταση της οικονομίας μας.
Την ίδια στιγμή, σαν αποτέλεσμα της αύξησης της παραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Σαουδική Αραβία και σε άλλες χώρες, οι όγκοι πετρελαίου που διακινούνται στην παγκόσμια αγορά αυξάνονται. Για παράδειγμα, οι ΗΠΑ αυξάνουν την παραγωγή κατά κύριο λόγο για να σταματήσουν τις εισαγωγές «μαύρου χρυσού». Έτσι, όσοι προηγουμένως εξήγαγαν προς τις Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αναζητήσουν νέες αγορές. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε πίεση στις τιμές. Και αυτός είναι ένας λόγος που πρωτίστως επηρεάζει την κατάσταση της ρωσικής οικονομίας.
Οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου δεν σημαίνουν μόνο μείωση εσόδων του προϋπολογισμού. Το φθηνό πετρέλαιο στην αγορά, συνεπάγεται ότι παραμένουν λιγότεροι πόροι στα χέρια των πετρελαϊκών εταιρειών που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αναπτύξουν αποτελεσματικά τα αναξιοποίητα αποθέματα υδρογονανθράκων. Για να αντληθεί το πετρέλαιο που εξορύσσεται με δυσκολία (από τα λεγόμενα «δύσκολα» κοιτάσματα) στη Ρωσία, θα πρέπει να δαπανηθούν τουλάχιστον 85 δολάρια το βαρέλι. Με τέτοιο κόστος εξόρυξης και με τις σημερινές τιμές στην αγορά, είναι αδύνατο να πουλήσεις αυτό το πετρέλαιο. Ως εκ τούτου, η εξόρυξη πετρελαίου από τα «δύσκολα» κοιτάσματα στη Ρωσία θα σταματήσει.
Η χρυσή εποχή των τεράστιων εσόδων από τις εξαγωγές πετρελαίου στη Ρωσία είναι πιθανό να τελείωσε. Τώρα, είναι η στιγμή των αποφάσεων για αλλαγή προσέγγισης στην εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων και παραγωγικού μοντέλου. Είναι ανάγκη να αναπτυχθεί η οικονομία σε άλλους τομείς και κατευθύνσεις.
(της Άννας Κουτσμά, RBTH)
ΠΗΓΗ:energypress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου