Λένε συχνά πως το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας είναι "σοφό" και σήμερα θα δούμε τι ψήφισαν οι Βρετανοί την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς οι απόψεις των κομμάτων για τα ενεργειακά είχαν σημαντικές διαφορές.
Απ' αυτό το ιστολόγιο έγκαιρα σας είχαμε ενημερώσει για τις εκφρασμένες με "γαλλικά" απόψεις του Κάμερον για τα αιολικά. Στην προηγούμενη θητεία του ο Κάμερον ήταν επικεφαλής κυβέρνησης συνασπισμού με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες και Υπουργός Ενέργειας ήταν ο Φιλελ. Δημοκράτης Ed Davey, ο οποίος ήταν υπέρμαχος της αιολικής παράνοιας. Τώρα οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες καταποντίστηκαν στις εκλογές, ο Ed Davey έπεσε θύμα του ...
καταποντισμού και δεν επανεκλέχτηκε κι ο Κάμερον έχει μια ανέλπιστη άνετη αυτοδυναμία.
Το Βρετανικό Κοινοβούλιο έχει 650 έδρες και η Βρετανία έχει ένα εξαιρετικά ιδιόμορφο εκλογικό σύστημα, με 650 μονοεδρικές περιφέρειες! Κάπως έτσι ο Κάμερον με 36% των ψήφων πήρε 51% των εδρών, ενώ το 3ο κόμμα σε ψήφους, το Κόμμα της Ανεξαρτησίας (UKIP) του Φάρατζ, με 12,6% των ψήφων πήρε μόλις μια έδρα, καθώς πρώτευσε μόνο σε μια περιοχή της ΝΑ Αγγλίας!
Δείτε στον πίνακα πάνω αριστερά την κατανομή των ψήφων στα 6 πρώτα κόμματα και πάνω δεξιά τα κέρδη/απώλειες σε ψήφους. Μεγάλο κερδισμένο σε ψήφους με +9,5% ήταν αναμφίβολα το UKIP του Φάρατζ, που θέλει τη Βρετανία εκτός ΕΕ, ενώ οι Συντηρητικοί έμειναν περίπου στα ίδια των εκλογών του 2010, με πολύ μικρή άνοδο σε ψήφους, +0,8%. Παρ' όλα αυτά, χάρη στο εκλογικό σύστημα των μονοεδρικών ο Φάρατζ δεν βγήκε βουλευτής κι έσπευσε να υποβάλλει την παραίτησή του! Δεν έχει ξαναγίνει, σε παγκόσμιο ίσως επίπεδο, να αυξάνει ένα κόμμα τη δύναμή του κατά 9,5% κι ο ηγέτης του να παραιτείται! Στις περυσινές Ευρωεκλογές το UKIP ήταν πρώτο κόμμα και οι Συντηρητικοί τρίτο, αλλά τότε η συμμετοχή στην ψηφοφορία ήταν πολύ χαμηλή και τα κριτήρια ψήφου τελείως διαφορετικά. Πάντως η παραίτηση του Φάρατζ δεν έγινε αποδεκτή από τα όργανα του κόμματος και θα συνεχίσει να είναι επικεφαλής.
Κατακίτρινος βάφτηκε ο χάρτης στη βόρεια άκρη της Βρετανίας και μεγάλοι κερδισμένοι οι εθνικιστές Σκωτσέζοι του SNP, που σάρωσαν στη Σκωτία, πήραν το 50% των ψήφων και τις 56 απ' τις 59 συνολικά έδρες της περιοχής, συντρίβοντας τους Εργατικούς του Μίλιμπαντ, που έχασαν 40 έδρες και μαζί κάθε ελπίδα να κυβερνήσουν τη Βρετανία. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα η άμεση παραίτηση του ηγέτη των Εργατικών Μίλιμπαντ, που προφανώς δεν έχει καταφέρει να αποτινάξει τη σκιά της κακής κληρονομιάς του "πιο Συντηρητικού κι απ' τους Συντηρητικούς" Μπλερ και πλέον πρέπει να διαχειριστούν τα εντελώς νέα δεδομένα που δημιουργεί η μεγάλη άνοδος του SNP.
Οι Σκώτοι Εθνικιστές πήραν 50 έδρες περισσότερες και είναι πλέον η 3η δύναμη σε έδρες στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Αναμφίβολα ένας μεγάλος πονοκέφαλος για όποιον και να ήταν ο επόμενος πρωθυπουργός. Το περασμένο καλοκαίρι οι Εθνικιστές έχασαν το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας, ωστόσο το τωρινό αποτέλεσμα λέει πως ίσως σύντομα το δημοψήφισμα θα επαναληφθεί και η συζήτηση για το ιδιοκτησιακό του πετρελαίου και φυσικού αερίου της Βόρειας Θάλασσας αναμένεται ζωηρή. Αν όμως οι Σκώτοι αντιληφθούν πως με τόσα αιολικά που έβαλαν θα είναι αιωνίως εξαρτημένοι απ' τις καλωδιακές διασυνδέσεις τους με τους Άγγλους, ίσως και να το σκεφθούν ωριμότερα.
Ο Κάμερον κέρδισε καθαρά με 41% των ψήφων στην Αγγλία, εκεί όπου είναι οι πολλές έδρες. Μόλις 1,4% η άνοδος σε ψήφους, αλλά με +21 έδρες κέρδισε τελικά και την αυτοδυναμία. Οι Εργατικοί κέρδισαν κι αυτοί 15 νέες έδρες, αλλά δεν ήταν αρκετές, καθώς έμειναν 10% πίσω σε ψήφους απ' τον Κάμερον και τις έδρες τις έχασαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες, όχι οι Συντηρητικοί, που κι αυτοί λεηλάτησαν τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. 37 έδρες έχασαν οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες στην Αγγλία, άλλες 10 στη Σκωτία και 2 στην Ουαλία, συνολικά 49 απ' τις 57 που είχαν στις προηγούμενες εκλογές, μπαίνοντας σε υπαρξιακή ενδοσκόπηση. Μήπως τελικά πλήρωσαν το "μπάχαλο" που υπάρχει στη Βρετανία με τις εταιρείες ενέργειας, μια που ο Υπουργός Ενέργειας ήταν δικός τους; Φυσικά ο ηγέτης τους Κλεγκ έσπευσε να παραιτηθεί.
Στη Βρετανία λειτούργησε η ευαισθησία των πολιτικών αρχηγών, τρεις έσπευσαν να παραιτηθούν, οι χαμένοι Μίλιμπαντ και Κλεγκ, αλλά κι ο πολύ κερδισμένος σε ψήφους Φάρατζ. Στην Ελλάδα ο Σαμαράς έχασε με 8,5% διαφορά απ' τον Τσίπρα, ο Βενιζέλος είδε τους ψηφοφόρους να γυρίζουν την πλάτη στο Πασοκ, ο Παπανδρέου δεν μπήκε καν στη Βουλή, αλλά όλοι εκεί, γαντζωμένοι στις καρέκλες, μη τυχόν κι απομακρυνθούν απ' το ταμείο του κόμματος, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες. Ε, με τόσο κατώτερο των περιστάσεων πολιτικό σύστημα πώς να μη χρεοκοπήσει μετά η χώρα σε καιρό ειρήνης;
Στη Βόρεια Ιρλανδία οι τοπικές ιδιαιτερότητες αποτυπώθηκαν για άλλη μια φορά στην κάλπη, καθώς οι Ενωτικοί του Ulster, που θέλουν ένωση με τη Βρετανία κι όχι την Ιρλανδία, ήταν οι μόνοι κερδισμένοι, παίρνοντας 2 από τις 18 συνολικά έδρες, ενώ δεν είχαν καμία. Τη μια έδρα την πήραν απ' το ενωτικό με την Ιρλανδία Sinn Féin, το πολιτικό παρακλάδι του ΙΡΑ. Ωστόσο το Sinn Féin εδραιώθηκε στη 2η θέση της Βόρειας Ιρλανδίας, σε μικρή απόσταση σε ψήφους πίσω απ' το Δημοκρατικό Κόμμα των Ενωτικών του Μπέλφαστ, που φέτος συνεργάστηκε εκλογικά με τους Ενωτικούς του Ulster σε 4 τοπικές περιφέρειες.
Τέλος στην Ουαλία κέρδισαν οι Εργατικοί, αλλά με μια "πύρρεια" νίκη, καθώς έχασαν μια έδρα απ' τους Συντηρητικούς, που κέρδισαν και άλλες δυο έδρες απ' τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες. Ουσιαστικά λοιπόν οι Συντηρητικοί ήταν οι νικητές στην Ουαλία, παρόλο που η λαϊκή ψήφος στράφηκε προς το UKIP του Φάρατζ, που αύξησε τις ψήφους κατά 11,2%, τη μεγαλύτερη αύξηση στη Βρετανία. Στην Ουαλία έχει παρουσία κι ένα τοπικό κόμμα, που ωστόσο με μόλις 3 απ' τις 40 συνολικά έδρες της Ουαλίας δεν παίζει σημαντικό ρόλο, όπως είδαμε με τα τοπικά κόμματα της Βόρειας Ιρλανδίας.
Αφού λοιπόν τελείωσαν οι εκλογές στη Βρετανία περιμένουμε τις κινήσεις της νέας κυβέρνησης στα ενεργειακά. Θα διατηρηθεί καταρχήν το "Κλιματική Αλλαγή" στο Υπουργείο Ενέργειας, τώρα που χάσαμε τους κλιματολάγνους Φιλελεύθερους Δημοκράτες; Πότε θα γίνει το δημοψήφισμα για την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ και τι συνέπειες θα έχει το αποτέλεσμα στις καλωδιακές διασυνδέσεις της Βρετανίας με τους γείτονες, καθώς μέχρι τώρα ισχύει και για τη Βρετανία η Κοινοτική νομοθεσία; Θα υπάρξει στροφή στα πυρηνικά, όπως ήθελε ο Μίλιμπαντ, για να διεμβολίσει τους Εργατικούς; Τι θα κάνει με το σχιστολιθικό αέριο, που οι μισοί λόρδοι το θέλουν κι οι άλλοι μισοί όχι, ενώ το προεκλογικό Μανιφέστο των Συντηρητικών μιλούσε για "ασφαλή" ανάπτυξη του σχιστολιθικού αερίου; Τι θα είναι "ασφαλές" και τι όχι;
Στα αιολικά πάντως περιμένουμε ο Κάμερον να στείλει τα χαιρετίσματα σύντομα, καθώς απ' το Δεκέμβριο είχε πει το περίφημο "People are fed up with so many wind farms being built - Οι πολίτες μπούχτισαν πια με τα [χερσαία] αιολικά". Και προεκλογικά το Μανιφέστο δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφές: “halt the spread of subsidised onshore wind farms... Onshore windfarms often fail to win public support, however, and are unable by themselves to provide the firm capacity that a stable energy system requires. As a result, we will end any new public subsidy for them and change the law so that local people have the final say on windfarm applications.” Αμετάφραστο, για να το χαρούν κι όσοι επιμένουν να γιορτάσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ανέμου 2015 ...
Κι όσο για τα υπεράκτια αιολικά, αυτά τα στέλνουν μακριά, πολύ μακριά, να μην τα βλέπουν οι ψηφοφόροι κι εκνευρίζονται: το επόμενο μεγάλο υπεράκτιο πάρκο σχεδιάζεται στο Dogger Bank, πάνω από 80 μίλια ανατολικά των ακτών του Yorkshire, αν βέβαια καταφέρει να εξασφαλίσει επιδοτήσεις. Πρόκειται για ένα πολύ αβαθές σημείο της Βόρειας Θάλασσας, που πριν από μόλις 9 χιλ. χρόνια ήταν ξηρά, γνωστή ως Doggerland, ενώνοντας τη Βρετανία με την ηπειρωτική Ευρώπη. Στη συνέχεια πλημμύρισε, καθώς η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε. Πόσο "ανθρωπογενές CO2" λέτε να υπήρχε τότε κι ανέβηκε η στάθμη της θάλασσας, πλημμυρίζοντας τη Doggerland;
ΠΗΓΗ:greeklignite.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου