Τα πάνω-κάτω θα φέρει το 2015 στα εργασιακά. Η ισχυρότατη πίεση για πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων με γενική αντικατάστασή τους από ατομικές συμβάσεις, εγκατάλειψη της πολιτικής για ανθυγιεινή εργασία και παροπλισμό του μηχανισμού ασφαλείας στις ομαδικές απολύσεις αποκλείεται να αναχαιτιστεί. Το εντελώς αδύναμο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας και κάποια ιδέα-πρόταση για Εθνικό Συμβούλιο Εργασιακών Σχέσεων θα αποδειχθούν λιανοντούφεκα στην επιδρομή της συγκυρίας.
Μπορεί όλα να δείχνουν ήσυχα στα εργασιακά, αλλά πρόκειται για «μαγική εικόνα» που συντηρείται επειδή μεγάλο μέρος των 700.000 και πλέον εργαζομένων στη μεταποίηση (βιομηχανία, βιοτεχνία, εργαστήρια) πληρώνεται κάπως ανθρώπινα (με παγωμένες αμοιβές) και επειδή οι ατομικές συμβάσεις στις περισσότερες κατηγορίες εργαζομένων με «μισθούς κρίσης»… έχουν κάπως «σώσει» την κατάσταση.
Εάν όμως φύγουμε από αυτόν τον εργασιακό χώρο και πάμε στο εμπόριο, τον τουρισμό, τις υπηρεσίες και ιδίως στα μικρά καταστήματα, θα διαπιστώσουμε ότι εκεί η Βουλγαρία και η Κίνα έχουν ήδη κάνει την μισθολογική τους εμφάνιση…
Η βόμβα έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί βρίσκεται ακριβώς πίσω από την «μαγική εικόνα» του τομέα της ιδιωτικής μεταποίησης και δείχνει προγραμματισμένη να σκάσει κάπου κοντά στις εκλογές αν γίνουν Μάρτιο - Απρίλιο.
Η κατάσταση δεν περισώζεται γιατί ο παραπάνω πολύμορφος ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας που διαθέτει κάποια στοιχεία αμύνης και ίσως αναστροφής της σημερινής πραγματικότητας στα εργασιακά βαδίζει στο κενό με εντελώς περιορισμένες δυνατότητες να το αποφύγει.
Η ΕΛΣΤΑΤ επιβεβαιώνει το μοιραίο, στο σημαντικό αυτό χώρο της οικονομίας, που ακόμη καλύπτει αυτό που λέγεται μεταποίηση στην Ελλάδα.
Με τη χθεσινή έκθεσή της συμφωνεί (έμμεσα) με όσα καταμαρτυρούν για την πτώση οι ίδιες οι επιχειρήσεις της μεταποίησης, διαπιστώνοντας μείωση κατά 5,1% στο γενικό δείκτη βιομηχανικής παραγωγής το Σεπτέμβριο σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα πέρυσι, έναντι μείωσης 3,2% του Σεπτεμβρίου του έτους 2013 προς το 2012.
Στον δε μέσο Δείκτη Βιομηχανικής Παραγωγής της περιόδου Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2014, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο Δείκτη του Ιανουαρίου - Σεπτεμβρίου 2013, βλέπει μείωση κατά 3,4%, έναντι μείωσης 2,7% που σημειώθηκε κατά την αντίστοιχη σύγκριση του έτους 2013 προς το 2012.
Η βόμβα που θα σκάσει (ανεξάρτητα από τις εκλογές) την Άνοιξη του 2015 αποκαλείται Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και είναι αδύνατον να αφοπλισθεί καθώς θα πάρει και τρίμηνη παράταση από την αρχικώς προγραμματισμένη έκρηξη στο τέλος του 2014 που λήγει η σημερινή Σύμβαση.
Στην αναπότρεπτη έκρηξη οδηγούν μια σειρά από γεγονότα που διαμορφώνονται και θα διαμορφώνονται όσο τίποτε δεν οδηγεί όχι μόνο σε ανάπτυξη αλλά ούτε σε ανάκαμψη του τομέα μεταποίησης της οικονομίας με τη γνωστή μορφή της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας και γενικά των μικρομεσαίων.
Όπως αποδείχθηκε στην πράξη, ο παράγοντας εργασιακό κόστος δεν βοήθησε καθόλου και σε τίποτε το στόχο αναστροφής του επιχειρηματικού κλίματος ή τη δημιουργία προϋποθέσεων για ευκαιριακές επενδύσεις στην Ελλάδα.
Και τούτο γιατί το κορυφαίο αντικίνητρο που είναι ο φράχτης της απέραντης γραφειοκρατίας σε συνδυασμό με την πολυπλοκότητα των υπερβολικών και αδικαιολόγητων κρατικών παρεμβάσεων από την έναρξη μέχρι και τη λειτουργία των επιχειρήσεων συνεχίζει να ορθώνεται για κάθε μορφή επένδυσης.
Προσθέστε σ΄ αυτά από την μία την αδυναμία αναβάθμισης της ανταγωνιστικότητας αφού έχουμε το κατά 30% ακριβότερο (σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας στην Ευρώπη) ενεργειακό κόστος.
Και από την άλλη την υπερφορολόγηση και την αστάθεια της φορολογικής πολιτικής που απομακρύνουν κάθε ενδιαφέρον ακόμη και για συνεργασίες της εγχώριας βιομηχανίας με ξένους επενδυτές.
Έτσι καθόλου τυχαίο δεν είναι και το φαινόμενο των συνεχιζόμενων εξαιρετικών συμφωνιών μεγάλων και ιστορικών ελληνικών επιχειρηματικών Ομίλων για εξαγορές τους από ευρωπαίους και άλλους επενδυτές.
Σημειώστε όμως ότι οι εξαγορές και οι συμφωνίες αυτές δεν προδικάζουν επενδύσεις τουλάχιστον για μέχρι το 2020.
Αυτή είναι η συγκυρία που πιέζει και θα πιέζει αφόρητα και βεβαίως ανεξάρτητα από τις όποιες πολιτικές εξελίξεις.
Η πρώτη άμεσα ορατή (ίσως και εντός της εβδομάδος) συνέπεια της συγκυρίας θα είναι η σοβαρότατη χαλάρωση της βούλησης της επιχειρηματικής κοινότητα της χώρας να συντηρηθεί μια εργασιακή πολιτική που προκαλεί αδυναμία στις επιχειρήσεις να αμυνθούν στον ανταγωνισμό.
Οι πρώτες αντιδράσεις θα ακουσθούν ανοικτά και σε μεγάλη συνάντηση που οργανώνει ο ΣΕΒ για την Πέμπτη.
Αυτή η ροή των δυσμενών εξελίξεων στους τομείς της οικονομίας που άλλοτε θεωρούντο ατμομηχανή ανάπτυξης θα παρασύρει θεσμούς και μηχανισμούς πολιτικής για την άμυνα των εργαζομένων στις εργασιακές σχέσεις.
Συνεπώς αναμένεται να βρεθούν σε ισχυρότατη δοκιμασία οι σχέσεις των λεγομένων κοινωνικών Εταίρων και τα διάφορα Συμβούλια διαμόρφωσης της εργασιακής πολιτικής.
Το αδιέξοδο έχει μόνο ένα δρόμο διαφυγής.
Εθνική συνεννόηση για δημιουργία επενδυτικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος ικανού να ανατρέψει το κλίμα και να δώσει δουλειές σε άνεργους και μισθούς στους περιστασιακά αμειβόμενους. Όλα τα άλλα για δήθεν εγγύηση κατώτατου μισθού και παρεμβάσεις των Κοινωνικών Εταίρων είναι παραμύθια χωρίς ενδιαφέρον και για παιδιά του νηπιαγωγείου.
ΠΗΓΗ.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου