Ο παγκόσμιος χάρτης της ελευθερίας του Tύπου 2013 κατατάσσει την Ελλάδα στις χώρες που έχουν καταγραφεί αξιοσημείωτα προβλήματα παρέμβασης.
Συζητώντας πιο εξειδικευμένα στον ευρωπαϊκό χώρο η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που διαθέτουν τα μεγαλύτερα ποσοστά αλλοίωσης και διαφθοράς στην ελευθερία του Tύπου.
Όλα αυτά ακούγονται λογικά. Ο μέσος Έλληνας γνωρίζει το ιστορικό των ιδιοκτητών των καναλιών, των δανείων τους και τη συνολική τους επιχειρηματική τους δραστηριότητα στη χώρα. H αντικειμενική κι ανεξάρτητη ενημέρωση φαντάζει όνειρο θερινής νυχτός. Η χρηματοδότηση και η ύπαρξη των καναλιών εξαρτώνται από τα τραπεζικά δάνεια και τις τραπεζικές διαφημίσεις.
“Τα δελτία ειδήσεων βλάπτουν σοβαρά την υγεία” ήταν ο τίτλος έρευνας φοιτητών στο Πάντειο Πανεπιστημίο το 2010 για τον τρόπο που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τα γεγονότα στα πλαίσια του μαθήματος της Ψυχοκοινωνιολογίας.
Σύμφωνα με την έρευνα τα ΜΜΕ προσεγγίζουν την κρίση με πέντε βασικούς τρόπους:
1. Δραματοποίηση
Η κρίση παρουσιάζεται σαν μια φυσική καταστροφή αναπόφευκτη και ανεξήγητη, σαν μια άλλη 11η Σεπτεμβρίου. Ακολουθείται η ίδια «συνταγή» παρουσίασης, χωρίς να αναλύονται οι βαθύτεροι λόγοι ούτε να ακούγονται τρόποι διεξόδου από την κρίση. Οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται είναι «εφιαλτικό σενάριο», «απελπιστική κατάσταση», «δεν υπάρχει άλλος δρόμος», «σκληρά αλλά αναγκαία μέτρα», «είμαστε στο χείλος του γκρεμού».
Πλάι στις παρατηρήσεις της έρευνας θα μπορούσε κανείς να προσθέσει ότι το μοντέλο της δραματοποίησης ακολουθείται όχι μόνο στην παρουσίαση της οικονομικής κατάστασης, αλλά και στην αντιμετώπιση των αντιδράσεων και διαδηλώσεων. «Τα πλάνα από την πορεία που έδειχναν τη μαζικότητα του κόσμου ήταν ελάχιστα σε σχέση με τις εικόνες από τις καταστροφές και τη φονική πυρκαγιά» επισημαίνει η πανεπιστημιακός, σχολιάζοντας την κάλυψη της πορείας της 5ης Μαΐου.
Πράγματι, ο τραγικός θάνατος τριών εργαζομένων κατάπιε το ανθρώπινο τσουνάμι που πλημμύρισε τους δρόμους, μετατοπίζοντας το ενδιαφέρον των ΜΜΕ από τις κοινωνικές αντιδράσεις στην καταδίκη της βίας. Το τριπλό έγκλημα μούδιασε την κοινωνία στο σύνολό της· όμως, τα ανακλαστικά των ΜΜΕ να παρουσιάσουν με όρους θρίλερ μία ήδη δραματική κατάσταση, αποκρύπτοντας, παραπληροφορώντας ή παραποιώντας γεγονότα, ακόμα και στοχοποιώντας διαδηλωτές, ακολουθεί πάλι την ίδια συνταγή «το δράμα πάνω από τα γεγονότα».
Όσοι έβλεπαν μόνο τηλεόραση εκείνες τις ημέρες, χωρίς να διαβάζουν εφημερίδες ή διαδίκτυο, το πιο πιθανό είναι να άκουσαν ότι κάποιοι φώναξαν «να καούν» παρά να έμαθαν ότι διαδηλωτές, και μάλιστα μετανάστες, έσπευσαν να διασώσουν τους εγκλωβισμένους. Η «άβυσσος» και η «έκτακτη ανάγκη» έδωσαν χώρο σε ηλεκτρονικές και έντυπες φωνές που ζητούσαν να καταργηθούν άρθρα του Συντάγματος και να επιβληθεί «όχι ακριβώς δικτατορία» αλλά κάτι που της μοιάζει ανησυχητικά.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΠΗΓΗ:sophiavssophia.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου