Εάν το κράτος σου σπάσει το πόδι και σου δώσει μια πατερίτσα για να μπορείς να περπατάς, τότε το κράτος αξιολογείται θετικά που σου παρείχε την πατερίτσα και ταυτόχρονα αρνείται φυσικά την οποιαδήποτε υπευθυνότητα του σπασίματος του ποδιού. Από την άλλη ο κουτσός κόσμος παραβλέπει γενικότερα το γεγονός ότι το κράτος ευθύνεται για το σπασμένο πόδι και το μόνο πράγμα που βλέπει είναι η πατερίτσα και το γεγονός ότι προήλθε μέσω κρατικής παροχής. Όσο και απλό να ακούγεται ο κόσμος δέν συνειδητοποιεί ότι, δέν θα έσπαζε ο κόσμος το πόδι του, ο κουτσός δέν θα γινόταν κουτσός και ο κουτσός δεν θα χρειαζόταν καν πατερίτσα άν δεν ήταν το κράτος στην μέση. Αντίθετα μάλιστα εύχεται από εδώ και πέρα να είναι το κράτος καλά ώστε να μπορεί να περπατάει και αυτός, σαν κουτσός που πλέον είναι. Μπορεί να ακούγεται παράλογο και χαζό αλλά ισχύει και το φαινόμενο αυτό προκάλεσε και θα ξαναπροκαλέσει δυστυχώς και την επόμενη καταστροφική κυβέρνηση της Ελλάδας. Ο στόχος του κράτους είναι να δημιουργεί και να διαιωνίζει φτώχεια ώστε να διαχωρίζει τελικά τον ευατό του σαν την λύση έναντι στην φτώχεια.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΠΗΓΗ:olympia.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου