Η κρίση σκοτώνει αλλά υπάρχει το αντίδοτο των θανατηφόρων συμπτώσεών της που δεν είναι άλλο παρά η κοινωνική πολιτική. Αυτό είναι το συμπέρασμα της μελέτης του λέκτορα της Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέϊμπριτζ Ντέϊβιντ Στάκλερ και του επιδημιολόγου, επίκουρου καθηγητή της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ και μέλους της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης Σέντζεϊ Μπάσου μελέτης που εξέδωσαν σε βιβλίο με τίτλο «Πολιτικές Ζωής και Θανάτου» το οποίο θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στις αρχές Φεβρουαρίου από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Το βιβλίο τεκμηριώνει τις καταστροφικές συνέπειες της κρίσης στην ανθρώπινη υγεία με την προσπάθεια των κυβερνήσεων να ισοσκελίσουν προϋπολογισμούς αλλά και το δρόμο αντιμετώπισης που ακολούθησε η κυβέρνηση του Δημοκρατικού Πρόεδρου των ΗΠΑ Ρούζβελτ στη Μεγάλη Ύφεση του '30. Ήταν η κρίση των αυτοκτονιών!
Όμως: Μετά την έναρξη εφαρμογής του Νew Deal, της Νέας Συμφωνίας με τα κοινωνικά προγράμματα υγείας, την κατοχύρωση κατώτατου μισθού, την παροχή του δικαιώματος συλλογικών διαπραγματεύσεων στα συνδικάτα, την επιβολή ελέγχων στην κερδοσκοπική δράση των τραπεζών και την έναρξη πολλών μικρών δημοσίων έργων, οι αιτίες θανάτου περιορίστηκαν και ο πληθυσμός εμφανίστηκε περισσότερο υγιής, ενώ ο αριθμός των αυτοκτονιών έπεσε από τις 22 σε πληθυσμό 100.000 στις 16.
Οι μελετητές τονίζουν ότι τα καταστροφικά αποτελέσματα της σκληρής λιτότητας του ΄20 έχει ομοιότητες με το σημερινό δράμα των λαών της Ελλάδας και των άλλων χωρών της Νότιας Ευρώπης.
Στη δεκαετία του 1920 υπήρχε χαώδης ταξική ανισότητα με το 1% του πληθυσμού να απολαμβάνει το 40% του αμερικανικού πλούτου, η φούσκα των ακινήτων είχε φθάσε στο ζενίθ καθώς οι πάντες μπορούσαν να πάρουν δάνειο για αγορά σπιτιού που ξαναπουλιόταν… μέσα στη μέρα και βέβαια η ασυδοσία των τραπεζών ήταν τέτοια καθώς δάνειζαν, επένδυαν και αξιολογούσαν τον εαυτό τους...
Η κατάσταση έφθασε εκτός ελέγχου ώσπου η πανικόβλητη πώληση μετοχών στις 28 Οκτωβρίου του 1929 να επιφέρει αλυσιδωτές καταρρεύσεις με αποτέλεσμα ένας στους τέσσερις εργάτες να μείνουν άνεργοι, μπαίνοντας στην ουρά των συσσιτίων.
Οι συγγραφείς συγκέντρωσαν στοιχεία απ΄ όλο τον κόσμο αποδεικνύοντας ότι οι κυβερνητικές πολιτικές γίνονται ζήτημα ζωής ή θανάτου σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Από την Αμερική του 1930, τη Ρωσία του 1930, μέχρι την Ελλάδα, τη Βρετανία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τις ΗΠΑ του σήμερα, οι κακοί πολιτικοί χειρισμοί προκαλούν ανθρώπινες τραγωδίες. Και όμως - υπογραμμίζουν - οι άνθρωποι μπορούν να έχουν σωματική και ψυχική υγεία ακόμη και σε δύσκολες περιόδους, ειδικά όταν υπάρχει δημόσια υγεία όπως συμβαίνει στην Νορβηγία και στην Ιαπωνία όπου οι κάτοικοι είναι πιο υγιείς από ποτέ, παρά τα προβλήματα.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
ΠΗΓΗ:nooz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου