ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΠΕ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Το Αγωνιστικό Μέτωπο  προβάλλει συγκεκριμένους άξονες για την υπογραφεί της ΕΣΣΕ για το  2014 καλώντας όλους τους εργαζόμενους του Σωματείου να την κάνουν δική τους υπόθεση, υπόθεση διεκδίκησης και πάλης.

Σήμερα οι εργαζόμενοι βρίσκονται μπροστά σε μία γενικευμένη επίθεση της  κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ που έχουν ως στόχο την ανατροπή των ΣΣΕ, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και γενικότερα των εργασιακών σχέσεων. Παράλληλα φορτώνοντας την κρίση στις πλάτες μας  επιδιώκουν  να εξασφαλίσουν την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία και όλα αυτά αυξάνοντας τον βαθμό εκμετάλλευσης και χτυπώντας το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Στόχος τους είναι η κατάργηση του σταθερού κατωτάτου μεροκάματου και μισθού,   μείωση των συντάξεων με αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αύξηση του χρόνου εργασίας.

Με τη δέσμευση του μνημονίου και δανειακών συμβάσεων προωθείται ουσιαστικά κατάργηση της Εθνικής Γενικής Σύμβασης Εργασίας, των κλαδικών συμβάσεων. Ο κατώτατος μισθός της ΕΓΣΣΕ θα καθορίζεται με νόμο από την κυβέρνηση.

Οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές καθώς εκτός από τη μείωση του μισθού και του ημερομισθίου θα έχουμε μείωση σε σημαντικό βαθμό  των συνολικών ετησίων Οι μειώσεις αυτές πλήττουν και εμάς καθώς η ΕΓΣΣΕ αποτελεί τη βάση για την κλαδική και επιχειρησιακή σύμβαση.

Σε αυτή την επίθεση τα ΕΛΠΕ δεν είναι αμέτοχα. Η Διοίκηση των ΕΛΠΕ πρωταγωνιστεί  μαζί με την διοίκηση του ΣΕΒ.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η εργοδοσία θα επιδιώξει να αυξήσει τον βαθμό εκμετάλλευσης στα ΕΛΠΕ μειώνοντας τα μεροκάματα, αυξάνοντας τον χρόνο εργασίας  προσαρμόζοντας το στις συνθήκες της αγοράς.

Η  υπογραφή  της προηγούμενης σύμβασης πανηγυρίστηκε από την πλειοψηφία του σωματείου  και χειροκροτήθηκε αλλά από τότε μέχρι σήμερα  το εισόδημα των εργαζομένων συνέχεια  μειώνεται καθώς πέρα από τις μειώσεις στη σύμβαση υπάρχει  και πρόσθετη αφαίμαξη από τα νέα φορομπηχτικά μέτρα, την αυξανόμενη ακρίβεια, την ανατροπή όποιου δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα απέμεινε στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, αλλά και με τις αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις.

Σαν Αγωνιστικό Μέτωπο θεωρούμε πως για να διατηρηθεί η αγοραστική δύναμη μας,  να μην έχουμε περεταίρω χτύπημα στο εισόδημα μας πρέπει να διεκδικούμε αυξήσεις  από την κυβέρνηση  αλλά και από τους εργοδότες. Δεν θεωρούμε πως ανήκουμε στα ρετιρέ. Αντίθετα καθώς χωρίς εμάς γρανάζι δεν γυρνά απαιτούμε βελτίωση των αποδοχών μας και των συνθηκών εργασίας.

Τόσες δεκαετίες η εταιρεία στις πλάτες έχει βγάλει αμύθητα κέρδη. Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δική τους κρίση και τη  δήθεν «χασούρα» μιας χρονιάς.

Στην ΕΣΣΕ που είχε υπογραφεί  το 2011 με την οποία είχαμε διαφωνήσει ένας από τους βασικούς λόγους ήταν ο διαχωρισμός  των εργαζομένων σε νέους και παλαιούς και  υπογραφή της σύμβασης σε βάρος των νέων εργαζόμενων.

Θεωρούμε απαράδεκτο τον διαχωρισμό σε νέους και παλιούς  και ζητάμε  επαναφορά των κλιμακίων ένταξης των νέων εργαζομένων, κατάργηση  και όλων των άλλων  αδικιών εις βάρος των νέων εργαζομένων ( π.χ. κατάργηση της ποσόστωσης 60,80 Groupama κλπ)

Επαναφορά του χρονοεπιδόματος έχει τη σημασία του για αυτόν ακριβώς τον λόγω.

Το θέμα ζωής, υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων αποτελεί ζήτημα πρώτης γραμμής.

Η βελτίωση των μέτρων υγιεινής και  της ασφάλειας στην εργασία σημαίνει μέτρα προστασίας της ζωής μας, εκμηδένιση επαγγελματικού κινδύνου, βελτίωση της ποιότητας της ζωής.

Για εμάς κριτήριο  δεν μπορεί να είναι άλλο παρά από την διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών με πρώτη προτεραιότητα την ίδια τη ζωή .

Στόχος πάλης σε αυτή τη σύμβαση πρέπει να γίνει η μείωση του χρόνου εργασίας σε 38 ώρες. Η  Δήλωση του Κωστόπουλο πως με την προηγούμενη σύμβαση η εταιρεία κέρδισε μας προκαλεί γιατί πέρα από χρήματα που χάσαμε τα εξαντλητικά ωράρια έχουν επιβαρύνει τη ζωή μας.

Απαίτηση μας πρέπει να είναι η μονιμοποίηση των εργολαβικών συναδέλφων  που καλύπτουν πάγιες θέσεις εργασίες.

Για εμάς τους εργαζόμενους δεν μπορεί να μπαίνει κριτήριο στην υπογραφή για σύμβαση η δήθεν ανταγωνιστικότητα της εταιρεία η «αξιοκρατία»  και ανταγωνιστικότητα με εργαζομένους πολλών κατηγοριών.

Τέλος είναι σίγουρο πως η εταιρεία  θα επιδιώξει περαιτέρω μειώσεις, κατάργηση ειδικοτήτων με τη μεταφορά τους σε εργολάβους, θα εκβιάζει με ατομικές συμβάσεις  και θα προσέρθει στις διαπραγμάτευσης  αξιοποιώντας το συμβιβασμό και την ηττοπάθεια που εδώ και χρόνια καλλιεργούνται.

Για αυτό η  μάχη της Σύμβασης πρέπει να δοθεί  με οργάνωση των εργαζομένων (ενημέρωση, συγκεντρώσεις, συνελεύσεις) και με πρόγραμμα αγωνιστικών κινητοποιήσεων.