Στον αέρα παραμένουν οι ομαδικές ασφαλίσεις καθώς εκκρεμεί ακόμη παρά τις συνεχείς οχλήσεις της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος η έκδοση διεκρινιστικής εγκυκλίου από την πλευρά του Υπουργείου Οικονομιών για την φορλοόγηση των ομαδικών ασφαλιστηρίων συμβολάιων.
Πως έχει η υπόθεση. Στις 18 Ιανουαρίου 2013 ψηφίστηκε ο νόμος 4110/2013 «Ρυθμίσεις στη φορολογία εισοδήματος, ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ τ.17/Α/23.1.2013).
Με τον ως άνω νόμο και συγκεκριμένα με το άρθρο 7 παρ.3 αυτού επεβλήθη για πρώτη φορά, αρχής γενομένης από τις 23.1.2013, η φορολόγηση των ομαδικών ασφαλιστικών προγραμμάτων ζωής που συνάπτει μια επιχείρηση για το προσωπικό της.
Η εφαρμογή των διατάξεων αυτών δημιουργούσε πλήθος ερωτημάτων και σοβαρή ερμηνευτική ασάφεια, η Ε.Α.Ε.Ε. εσπευσμένα απηύθυνε την 1η.2.2013 επιστολή προς τον Υφυπουργό Οικονομικών, κ. Μαυραγάνη επεξηγώντας τα προβληματικά σημεία αυτών και ζητώντας το ταχύτερο δυνατόν να δοθούν από τη φορολογική αρχή διευκρινίσεις μέσω της έκδοσης Διευκρινιστικής Εγκυκλίου. Το αίτημα στάληκε εκ νέου στον κ.Στουρνάρα τον Μάρτιο του 2013 και περιλαμβάνεται στις πρόσφατες προτάσεις τις ΕΑΕΕ για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος.
Βασικά θέματα προς διευκρίνιση.
Μέσω της Εγκυκλίου του Υπουργείου η ΕΑΕΕ ζητά διευκρίνηση του πεδίου εφαρμογής της εξεταζόμενης διάταξης ( δηλ. αν αφορά στα προγράμματα που είναι συνταξιοδοτικά ομαδικά προγράμματα τα οποία συνάπτει εργοδότης για το προσωπικό του, αποκλειομένων των προγραμμάτων με χαρακτήρα αποζημίωσης – πρόνοιας (όπως π.χ. αποζημίωση λόγω ανικανότητας).
Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 3 εδ. β η καταβολή ασφαλίσματος σε εργαζόμενο ο οποίος έχει θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα ή έχει υπερβεί το 60ο έτος της ηλικίας του, δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά. Η Διευκρινιστική Εγκύκλιος πρέπει να αναγνωρίζει ότι η καταβολή ασφαλίσματος σύμφωνα με τους όρους του εκάστοτε ισχύοντος ομαδικού συνταξιοδοτικού προγράμματος δεν θεωρείται πρόωρη εξαγορά και ότι η καταβολή ασφαλίσματος σε περίπτωση ανικανότητας του εργαζόμενου ή σε περίπτωση θανάτου αυτού ουδόλως υπόκειται στο άρθρο 7 παρ. 3 καθ’ όσον το ασφάλισμα λόγω ανικανότητας είναι αποζημιωτικού χαρακτήρα, το δε ασφάλισμα λόγω θανάτου υπόκειται στη φορολογία κληρονομιών ή δωρεών.
Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 3 εδ. α του νόμου τα ποσά επί των οποίων παρακρατείται φόρος είναι «τα ποσά που καταβάλλονται στους δικαιούχους και κατά το μέρος που αντιστοιχεί στα ασφάλιστρα που έχει καταβάλλει η επιχείρηση». Προκειμένου να εξασφαλισθεί ομοιόμορφη εφαρμογή της διάταξης από τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και να αποφευχθεί αντίθετη ερμηνεία από το φορολογικό ελεγκτή, επιβάλλεται ο καθορισμός μέσω της Εγκυκλίου του Υπουργείου κοινής μεθόδου εξεύρεσης του ποσού επί του οποίου θα παρακρατείται ο φόρος.
Η Διευκρινιστική Εγκύκλιος του Υπουργείου θα πρέπει να καθορίσει εάν επιβάλλεται η παρακράτηση φόρου εφεξής στις ήδη καταβαλλόμενες, κατ’ εφαρμογήν παλαιότερων ομαδικών συνταξιοδοτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων, περιοδικές παροχές (συντάξεις).
ΠΗΓΗ:nextdeal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου