Γιατί οι άνθρωποι ήθελαν τελικά να δανειστούν τόσα πολλά? Γιατί ο λόγος των χρεών των νοικοκυριών προς τα εισοδήματά τους εκτοξεύτηκε σε ύψη χωρίς προηγούμενο στις μέρες που προηγήθηκαν της μεγάλης κρίσης του 2008-2009?
Ένα άρθρο του Καθηγητή Robert Skidelsky, που δημοσιεύτηκε σήμερα στη βρετανική εφημερίδα Guardian
Υπάρχει μια γενική αντίληψη ότι η κρίση του 2008-2009 προκλήθηκε από την υπερβολική παροχή δανείων από τις τράπεζες και ότι τώρα η αποτυχία του να επιτευχθεί επαρκής ανάκαμψη οφείλεται στην άρνηση πλέον των τραπεζών να δανείσουν λόγω των δικών τους «κατεστραμμένων» ισοζυγίων
Η τυπική ιστορία, που τόσο αγαπούν οι οπαδοί του Φρίντριχ φον Χάγιεκ και της αυστριακής σχολής των οικονομικών, πάει κάπως έτσι: στο δρόμο για την εκδήλωση της κρίσης, οι τράπεζες δάνεισαν περισσότερα λεφτά στους δανειζόμενους από αυτά που είχαν δώσει οι καταθέτες προς δανεισμό, λόγω του υπερβολικά φτηνού χρήματος που παρείχαν οι κεντρικές τράπεζες, ειδικά η Fed των ΗΠΑ. Οι εμπορικές τράπεζες, που κατακλύστηκαν από το χρήμα των κεντρικών τραπεζών, προχώρησαν στο δανεισμό πολλών αμφίβολων επενδύσεων, ενώ ταυτόχρονα μία έκρηξη στη χρηματοοικονομική καινοτομία (ειδικά αυτής των παραγώγων) τροφοδότησε περαιτέρω τη δανειστική φρενίτιδα.
Η αντίστροφη πυραμίδα του χρέους κατέρρευσε όταν η Fed τελικά έβαλε φρένο στο πανηγύρι της κατανάλωσης ανεβάζοντας τα επιτόκια της. (Η Fed αύξησε το επιτόκιο αναφοράς των ομοσπονδιακών κεφαλαίων από 1% το 2004 σε 5,25% το 2006 και το κράτησε εκεί μέχρι τον Αύγουστο του 2007). Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί ο δανεισμός, να καταρρεύσουν οι τιμές των κατοικιών και να αφήσουν πίσω τους ουρά τις τράπεζες ζόμπι (των οποίων οι υποχρεώσεις ξεπερνούσαν κατά πολύ τα περιουσιακά τους στοιχεία) και εντέλει να καταστραφούν και όσοι είχαν δανειστεί.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου